Binnenkort, officieel 25 augustus, verschijnt de bundel
Oude vrouwen en de geur van chrysanten
Hierin staan 20 verhalen van Nederlandse en Vlaamse auteurs. Mijn verhaal in de bundel, Vergane glorie, gaat over een groep ouderen, op een verpleegafdeling van een verzorgingstehuis. Stuk voor stuk gaan de ouderen terug naar 1965, toen ze nog jong en vitaal waren. Welke verwarrende angsten hebben zij, naar aanleiding van die herinneringen, nu in 2012? En wat heeft dat nou met de geur van chrysanten te maken? Voor het hele verhaal dus nog even geduld, hier alvast een fragmentje:
‘Vlegel, monster! Verschonen kun je.’ Met prikkende bewegingen steekt Jeanne in op Nico. Nico schreeuwt het uit. Tine gilt van schrik. Karel is uit zijn stoel gesprongen en roept dat het niet eerlijk is. Niet eerlijk? Engelina drukt haar pop nog dichter tegen zich aan. Gerard roept om een dokter.
‘Mevrouw Stronk, geef hier dat mes, geef!’ Marijke probeert de verwarde oude vrouw te overmeesteren. ‘Help!’ Marijke roept zo hard ze kan, waar is Ursula nou ineens? Was de alarmknop nou maar niet stuk. ‘Help!’…
‘Gatverdamme, wat is dit?’ Jeanne houdt een plastic champagnekoeler in de lucht met daarin een geelachtige substantie. Fier in het midden vier bruine stelen, bruin gerafeld blad en bloemkoppen waar nauwelijks een bloemblaadje af is.
‘Wie heeft er hier in gepiest? Niemand gaat hier weg. Jullie blijven tot ik weet wie de dader is.’ Strijdlustig zit Jeanne in haar stoel. Ze kijkt iedereen in de huiskamer één voor één strak aan. Geen van de aanwezigen geeft haar enige aandacht.
‘Jullie denken dat ik het niet meen hè. Dat ik niet serieus ben. Ik ben wel degelijk serieus. Niemand gaat hier de deur uit. Kom op. Vertel. Wie heeft het gedaan?’ …
Binnenkort dus te bestellen. De titel intrigeert en is verrassend, de cover is ‘not my cup of tea‘… Maar: ik ben zeer benieuwd naar de overige 19 inzendingen!
Alice Bakker 