Mijn stapel van drie is waarheid… Op naar mijn volgende doel: een boek met alleen mijn naam op de kaft. Op jacht naar een uitgever dus. Nu is de jacht natuurlijk niet zo ingewikkeld, beet hebben is een ander verhaal. Ik heb twee afwijzingen in the pocket. Toch laat ik de moed niet zakken: wat was mijn motto ook alweer?
Niet dromen, maar doen!
Ooit heb ik een Alice-plank in mijn boekenkast. Heb ik dan met deze drie niet al een leuk beginnetje? Van de week vroeg ‘W’ of ik ze alle drie geschreven heb. Ja, één verhaal in ieder. Een mooie reactie van mijn vriendin ‘L’ daarop was: iedereen begint met kruipen, losse stapjes en dán pas zelf lopen!
Op een dag kan ik lopen. Ik weet het zeker.
Je moet de stapjes wel durven zetten !
LikeLike
Mooi gezegd Lia!
LikeLike
Eh… Wandelend, oké? 😉
LikeLike
En zo is het maar net! Wie weet ga je ooit de marathon lopen.
LikeLike