‘Wil je meer schrijfopdrachten? Laat dan veelvuldig zien dat je het leuk vindt om te doen.’ Dat advies lees je zo ongeveer op elke site met tips voor wannabe schrijvers. Een ruime maand geleden heb ik daarom mijn blogactiviteit wat opgeschroefd.
Dichten = wegen
Niet elk voornemen is daadwerkelijk vol te houden of succesvol, daarnaast zijn sommige projecten niet te peilen. Zo’n niet te peilen project is #52wkn, elke week een gedicht. Ik krijg tijdens dit project complimenten maar ook werd ik aangesproken door iemand die mijn gedichten niet snapt. Geeft niet, daar kan ik mee leven. Voor mij is de wekelijkse schrijfoefening namelijk heel leerzaam. Elk woord in een gedicht belandt op een weegschaal. Daarnaast is het echt een uitdaging om elke zin even lang te maken. Met uitzondering van de laatste zin, die mag lekker zwieren, zich ‘los’ voelen van de rest. Elke eerste regel rijmt op de derde, elke tweede op de vierde. Wie mijn grootste vrienden tijdens productie zijn? Synoniemen.net en rijmwoordenboek.nl!
Tips?
Maar waarom is het gedichtenproject nu niet te peilen? Omdat er nauwelijks gelinkt wordt naar mijn website en dan weet ik ook niet hoe goed of slecht het gelezen wordt… Facebook plaatst meestal de eerste paar regels, in dit geval dus het hele gedicht. Een voornemen is een voornemen: donderdag verschijnt het 48e gedicht én daarna nog vier te gaan. Verder met dichten op mijn website? Ik neem het in beraad (tips en onderwerpen zijn welkom). Of mijn het opschroeven van mijn schrijverijen mij succes brengt? Voor een conclusie is het nog te vroeg. Ik laat het jullie vast een keer weten, in een van mijn volgende blogs! In elk geval is mijn persoonlijke conclusie:
schrijven wordt leuker als de zinnen mogen zwieren!
Alice Bakker 