Dromen, durven, doen. Deze blog over schrijven begon ooit met dromen. Langzaam werd het steeds meer durven en nu is de tijd van doen aangebroken. Mijn eerste eigen boek, Slapen doen we morgen weer, ligt binnenkort in de winkels. Nog een maandje of vier en ik heb hem in mijn handen! En ik kan je zeggen, zo fijn, dat de tijd van dóén aangebroken is…
In mijn honderdste blog beloofde ik jullie dat ‘mijn’ stapel boeken hoger zou worden. Véél hoger, zei ik zelfs. Het doet me dan ook enorm deugd dat jullie hier op de foto een auteurscontract zien. Míjn auteurscontract!
Zaterdag 7 januari mocht ik code oranje trotseren om kennis te maken met de uitgeverij en acht van de andere auteurs van Boek 10 (helaas was een van de auteurs afwezig), workshops te volgen, taart te eten én dus mijn contract te tekenen. ‘Niet de weg op gaan als het niet per se nodig is’, hoorde ik op het nieuws. Tja, het was nodig. Per se…
Dromen en doelen
Een terugkerend onderwerp op deze weblog over schrijven is de ‘stapel’. Bijna vijf jaar geleden, in mei 2012, plaatste ik hier mijn eerste blog, waarin ik er direct al over schreef. Maar ik schreef ook over doelen. Ik citeer:
Publicatie in een écht boek, dat was pas een doel! Toen dat doel bereikt was met ‘Onverwacht’, besloot ik naar een volgend doel te streven: een stapeltje boeken met mijn naam er op. De tweede is op komst, het begin van de stapel. Onderwijl ben ik stiekem al bezig met droom drie: een boek met alleen míjn naam er op…
Opvallend, dat ik sprak over doelen, maar dat een eigen boek eigenlijk geen doel was, maar een droom!
Tien én elf
Negen boeken telt mijn stapel tot nu toe. En nu komt het eerste boek dat ik met niemand hoef te delen. Alleen míjn naam op de cover. Nu prefereer ik delen overigens nog steeds boven alleen, Godijn lanceert 6 mei namelijk tien boeken tegelijk. Of het toevallig ook het tiende boek voor mij wordt, is afhankelijk van de datum waarop Zwart Licht, waarin mijn verhaal Menno S. komt, gelanceerd wordt. Binnenkort telt mijn stapel dus elf boeken! Dat hij maar mag groeien en groeien. Mijn boekenkast is nog láng niet vol…
Alice Bakker 