Je kunt getuige zijn van een misdrijf. Getuige van een huwelijk. Een getuige is aanwezig, kan feiten bevestigen, weet ergens van af, beroept zich ergens op, is toeschouwer of is toevallig op de verkeerde plek. Of juist de goede. Getuige zijn kun je dus bewust én onbewust. Als omstander, als secondant en zelfs als dader.
Kans van slagen
Getuige op een huwelijk
was ik twee keer. Eentje is nog in stand. Als we uitgaan van ‘een op de drie’ is mij vragen als huwelijksgetuige nu dus best een aanrader. Grote slagingskans. Getuige van een bevalling was ik ook al vier keer. Toen ik zelf geboren werd en toen mijn drie kinderen geboren werden. Maar kun je dan eigenlijk wel spreken van getuige? Ik was daar niet toevallig, was duidelijk géén toeschouwer en om nou te zeggen dat ik op het verkeerde moment op de verkeerde plek was? Getuige bij andermans bevalling zie ik overigens niet helemaal zitten. Dank u.
Geraakt en verwonderd
Getuige van theatervoorstellingen ben ik vaak. In het theaterseizoen zie ik gemiddeld één keer per week een theater vanbinnen – hoewel de term theater in deze een ruim begrip is -. Nu Pickwick me laat nadenken over waar ik nou graag eens getuige van wil zijn, heb ik bedacht: van dé voorstelling. Van het mooist dat de theatermaker maakt.
Van zijn beste show.
Genre maakt me niet uit, ik geniet (bijna) overal van. Platte cabaret en diepzinnig toneel, theaterconcert en psychologisch drama, vrolijkheid en spanning. Als ik maar geraakt wordt, lach of verwonderd achterblijf.
Dus een boodschap aan theatermakers:
Op een houten stoeltje of in het rode pluche, ik wil graag getuige zijn van jouw béste voorstelling ooit. Geef je me een seintje?
Alice Bakker 