In-de-buurt-toerist

Laat ik je een tip meegeven: soms moet je eens als een toerist naar je eigen omgeving kijken. En dat is nou precies wat ik deze weken voor een opdracht voor de plaatselijke Recreatiekrant doe. Ik bezoek een aantal mooie stekken en ondanks dat het werk is, lijkt het soms net alsof ik op vakantie ben!

Zo was ik afgelopen week op het eiland Kaag. Helemaal niet ver weg voor mij, een kilometer of acht, negen maximaal, maar ik kom er nooit. Het is toch een drempel hè, zo’n veerpont. Terwijl ik daar liep dacht ik direct: dit moet ik vaker doen. Je waant je met die smalle straatjes en nostalgische huizen in een toeristisch dorp. En dat terwijl ik nagenoeg niemand tegenkwam. Het was dan ook een doordeweekse maartse dinsdagmiddag en volgens Wikipedia wonen er maar een paar honderd mensen, maar toch…

Ooit was ik hier al eens toerist. Met school ging ik op zeilkamp en tot mijn verdriet moest dat op fietsafstand. Ik keek blijkbaar toen nog niet met dezelfde ogen en had dus niet door hoe mooi het daar was. Nu moest ik deze week een dame interviewen die een hotel runt op het eiland en wat blijkt? Zij hadden de jeugdherberg waar ik destijds in verbleef overgenomen. Ik zat dus exact op dezelfde plek als toen. Ik herkende er niks van…

Terugkomend op ‘dit moet ik vaker doen’: binnenkort neem ik, op de eerste de beste verveel-zondag, het pontje en ga ik op een terrasje op Kaageiland een borrel drinken. Uiteraard na eerst een wandeling gemaakt te hebben over het mooie eiland. Ik ga in-de-buurt-toerist spelen. Iemand zin om mee te gaan?