Hoe ik op een dag bedacht: de Nederlandse taal, dat is het? Ik weet het zelf niet zo goed. Kwam het door de spreekwoordenlessen die ik elke week kreeg op de basisschool? Door de vele boeken die ik gelezen heb? Of door de cursussen spelling en eindredactie die ik bij mijn voormalig werkgever volgde? Ik weet wel zeker waar de liefde níet vandaan kwam. Van mijn leraar Nederlands op de middelbare school.
De basis
Opstellen, dictee, ’t kofschip (dat destijds nog geen sexy fokschaap was), die lessen spreekwoorden, ik heb er stuk voor stuk goede herinneringen aan. Tot ik één voet over de drempel zette van de middelbare school. Wat er op de basisschool met liefde ingestampt is, werd er op de middelbare school in één klap weer uitgetrokken. Pas rond mijn veertigste verjaardag borrelde de taalpurist in mij weer boven. Als de basis goed is, komt het allemaal wel goed, blijkbaar.
Mijn liefde voor taal? Zit diepgeworteld…
Haha, dit was waarschijnlijk dezelfde docent die ik ook had. Met zijn autoritaire gedrag probeerde hij ons allen te intimideren. Hij mocht duidelijk zelf eens een boek lezen. Die van Thomas Gordon bijvoorbeeld…
LikeLike