Geintje, van mijn dochter, bedacht met de eigenaar van onze lokale boekhandel. Slapen doen we morgen weer op 1. Ach, toen dit geintje uitgehaald werd, afgelopen vrijdag tijdens mijn boekpresentatie, was het ongetwijfeld waarheid. Er ging die avond namelijk geen ander boek zo vaak over de toonbank als de mijne. Maar hierna? Promotie is hard business. En ik kan nog niet zeggen dat ik er goed in ben!
Fantastisch
‘Je moet gewoon zeggen dat je fantastisch bent,’ kreeg ik onlangs als advies. Uh… ja. Misschien ben ik gewoon te bescheiden? Laat ik het dan niet hebben over mezelf, maar over mijn boek. ‘Mijn boek is fantastisch!’ De eerste reacties druppelen binnen en ik ben er blij mee! Op het moment dat ik dit schrijf krijgt Slapen doen we morgen weer op Hebban gemiddeld vier sterren, bij Samenlezenisleuker was er een mooie coverbespreking, privé krijg ik leuke reacties en ontvang ik foto’s met: ‘Ik ben je boek aan het lezen en ik kan niet stoppen!’
‘Afschuwelijk!’
Wachten dus op de eerste échte recensie… En op de meningen van de leden van de boekenclub van Slapen lezen is leuker. Een boek schrijven voelt bijna als een kind op de wereld zetten. Alleen als men je kersverse baby komt bewonderen, is er niemand die zegt: ‘Oef, wat afschuwelijk!’ Als iemand je boek niet leuk vindt, neemt men echter geen blad voor de mond. Hopen dat ik een olifantenhuid heb, als er echt iets negatiefs geplaatst wordt…
Tot die tijd leef ik nog even fijn in mijn bubbel.
Foto top 10:
Margot Hoogenboom
Alice Bakker 