Laten we het eens hebben over onze vijf zintuigen. Ik weet het, er zijn er meer, maar voor deze blog beperk ik me tot de meest banale zintuigen die we kennen: horen, zien, proeven, ruiken en voelen. Deze zintuigen geven seintjes via je zenuwen naar je hersenen. Daar is het klaar voor een perceptie. Ik neem u mee op reis door de zintuigen in het algemeen én de mijne in het bijzonder. Welke van de vijf is mijn sterkste?
Wàt?
Volgens onderzoek gaat tegenwoordig het gehoor tussen ons veertigste en vijftigste levensjaar sterk achteruit. Dit komt omdat we nu eenmaal genieten van harde muziek en elke keer dat we naar een concert geweest zijn, gaat ons gehoor weer een treetje lager op de toonladder. Persoonlijk denk ik dat mijn gehoor nog prima is, maar als we van de statistieken uitgaan – ik bezoek weleens iets met harde muziek – is het een feit dat bij de zintuigen mijn afdeling ‘horen’ wat minder goede perceptie geeft.
Ik zie, ik zie…
niet wat jij wel ziet…
Zo ongeveer vanaf mijn veertiende verjaardag ben ik nogal bijziend en sinds een aantal jaar een bijziende die ook niet meer zo goed van nabij ziet. Hier hoef ik geen landelijke statistieken op na te slaan, het betekent simpelweg dat, zonder hulpmiddelen, bij de zintuigen mijn afdeling ‘zien’ wat minder goede perceptie geeft.
Daar twisten we niet over
Het derde zintuig is proeven. Als je geboren wordt, schijn je duizenden smaakpapillen te hebben. Waar ze naartoe vertrekken, geen idee, maar een volwassene van een jaar of dertig heeft er nog maar een paar honderd. Het is dus niet zo dat we als volwassene meer lekker vinden, we worden gewoonweg minder kieskeurig omdat we duizenden smaakpapillen verloren zijn. Nu ben ik de dertig ruim gepasseerd en hoewel over smaak niet te twisten valt, is het hoogstwaarschijnlijk dat bij de zintuigen mijn afdeling ‘proeven’ wat minder goede perceptie geeft.
De neus optrekken
Elke keer dat we verkouden zijn in ons leven, neemt onze reukzin af. Nu kan ik beweren dat ik nooit verkouden geweest ben, maar dat vinden jullie waarschijnlijk heel ongeloofwaardig. Bovendien betichten jullie me dan van liegen en dat risico wil ik niet lopen. Over de conclusie kan ik dus kort zijn: het is gewoon zo dat bij de zintuigen mijn afdeling ‘ruiken’ wat minder goede perceptie geeft.
Het ligt nogal gevoelig…
Komen we bij het slot van deze blog. Op de vraag wat mijn sterkte zintuig is, blijft nog maar één antwoord mogelijk: voelen natuurlijk. Met mijn gevoel is niks mis. Daar ga ik geen onderzoeken voor raadplegen of geen statistieken op naslaan. Het is beslist zo dat bij de zintuigen mijn afdeling ‘voelen’ de allerbeste perceptie geeft.
Ik voel het.