Onlangs had Bakker van Winden werkoverleg. Een lunchdate, gevolgd door een signeersessie in Amsterdam Zuidoost. En gezellig dat het was! Natuurlijk, we hadden ook een productief overleg. En we waren het eens: de rek is eruit.
Geen tussendoortje
Snip en Snap, Jip en Janneke, Bassie en Adriaan, Bert en Ernie. Als ze iets gemeen hebben, is het dat ze járen voort konden. Het was geen tussendoortje voor een half jaartje, het was een klik voor eeuwig. Lang verhaal kort: uit Bakker van Winden als blogconversatie gaat de stekker. Het is over. Waarom? Het lijkt toch ook een klik voor eeuwig? Ja, dat dachten we van Barend en Van Dorp ook! Wees gerust, er komen nieuwe samenwerkingen. Zo zijn we, als illuster duo, al geboekt als schrijfdokters. Met al je problemen kun je binnenkort bij ons terecht. Op schrijfgebied dan hè. We wagen ons uiteraard niet aan andere werkterreinen. En samen nog eens signeren? Ja hoor, best gezellig!
Uit de band en voorpret
Nog één keer terugkomen op jouw blog van vorige week. De hoogste tijd om uit de band te springen, zeg jij in ‘Doorgeschoten’. Ik denk dat je gelijk hebt. Echt uit de band springen doe ik inderdaad niet elke week. Niet elke maand ook, overigens. Ik ga daar eens goed over nadenken. Want hoe spring je nou eigenlijk nog uit de band, als veertiger? Het is toch zo dat je niet wilt dat je kinderen zeggen: ‘Doe maar niet, mam.’ Maar ja, dat zeggen ze eigenlijk al heel snel.
Laat ik gelijk ook je andere vraag uit je blog beantwoorden. Of ik helemaal opga in voorpret. Nou, eigenlijk niet. Ik ben een laatstemomentplanner. Ik heb nu wel, in tegenstelling tot andere jaren, een idee waar ik naartoe wil, deze zomervakantie: Polen. Een lekker anders dan anders vakantieland, hoewel ik in mijn omgeving al meerdere mensen gesproken heb die er graag eens naartoe gaan. Ja, iets meer voorbereiding zou soms lekker zijn, maar meestal overkomt een vakantie mij. We zien het wel. De enige vastberaden voorbereiding die ik tref is ervoor zorgen dat er een stapel boeken klaarligt, om mee te nemen.
Spektakel
Omdat mijn naam met een A begint, mocht ik deze blogconversatie starten. En tijdens ons overleg hebben we afgesproken dat ik in deze blog langzaam naar het eind zou werken. Omdat jouw naam met een J begint, mag jij hem afsluiten, José. Op onze wannebee leeftijd: nummer veertig. En niet om het een of ander, maar ik verwacht natuurlijk wel iets spectaculairs. Want wat als we die eeuwige staat willen bereiken?
Dan moet er nog jaren over gepraat worden. Minstens.
Bakker van Winden is een ‘ouderwetse’ briefwisseling tussen José van Winden en Alice Bakker. De ‘penvriendinnen’ laten met liefde iedereen meegenieten van hun wel en wee. Bakker van Winden snijdt ze dik en bakt ze bruin!
Eén opmerking over 'De rek is eruit'
Reacties zijn gesloten.