Toegespitst

‘Ik ken iemand die heeft bewust gekozen voor een specialisatie in tekstschrijven,’ zei hij. ‘Ze schrijft alleen nog maar teksten over handleidingen, of zoiets. Jij niet, hè? Jij doet alles.’

Die opmerking maakte bijna dat ik toespitsing ging overwegen. Nee, ik was inderdaad niet gespecialiseerd. Maar vind ik dat erg? Terwijl ik vandaag bezig was met een tekst over Mickey Mouse dacht ik er weer aan terug. Heerlijk toch, om je het ene moment te verdiepen in infraroodsauna’s, vijfdelige wanddecoratie en arbeidsongeschiktheid, om vervolgens een luchtig onderwerp als Mickey Mouse in je opdrachtenlijstje te zien verschijnen? Behalve dat alle onderwerpen hartstikke leerzaam zijn, zelfs Mickey Mouse, maakt het ook dat mijn dagen nooit hetzelfde zijn.

Fictiegat en herfst

Ik was deze week actief bij een evenement, maakte persberichten, verdiepte me in pvc en honkbalpetjes. Haalde onnodige bijwoorden uit mijn manuscript, ging langs voor een interview bij een indoorgolfbaan en een nieuw te openen yogacentrum. Bracht mijn manuscript bij een proeflezer, viel daardoor in een gat qua fictie-schrijven en besloot in mijn hoofd te brainstormen over boek drie. Haalde spelfouten uit teksten van een ander, blogde over schuttingen en hoe je hout moet laten drogen en mocht ook nog eens over herfst schrijven. Oh, ik was ook nog druk met reacties lezen bij een winactie voor Slapen doen we morgen weer op Facebook. En dat is nog maar een greep!

Bloemenveld

Niet die eenzame blaasbloem, maar een veld vol kleurige ruikers. Dat is Woordenland. Ik ben eruit: ik ga me nooit specialiseren.

En zeker niet in handleidingen…