Hij draaide zich om en stak zijn duim op. ‘Perfect. Maar het ultieme gebaar voor perfectie …’ Hij drukte zijn wijsvinger stevig tegen zijn duim en stak de andere drie vingers de lucht in. ‘En als je je middel- en ringvinger beweegt …’ Lukas gaf een demonstratie, terwijl hij zijn hand achter het verlichte laken liet glijden. ‘Dan is het een konijn.’ Hij had slechts een handvol lachers op zijn hand. ‘Heeft iemand zich ooit afgevraagd wat perfectie met konijnen te maken heeft?’
Vragend keek hij de zaal in het Klaverparktheater rond. Weinig reactie. Dit werd een moeizame avond. Snel dacht Lukas na. Kon hij zijn sketch nog over een andere boeg gooien? Hij had zijn dag niet, niets leukers dan wat hij gepland had, schoot hem te binnen. Hij besloot zijn verhaal te vervolgen: ‘Een konijn is verre van perfect. Een gefrustreerd konijn doet niets anders dan in zijn eigen kont bijten en omdat konijnen gewoontedieren zijn, zullen ze hun slechte gedrag niet snel afleren. Eigenlijk kun je helemaal niet verwachten dat een konijn perfect is, geen enkel levend wezen is namelijk perfect. U niet, ik niet.’ Lukas keek de zaal rond, geen enkele reactie. ‘Maak er dus zo snel mogelijk een stoofschotel van. Grote kans dat hij namelijk wél perfect smaakt.’ Met zijn hand maakte hij weer het bekende ‘perfect’ gebaar.
In de zaal was het muisstil. Tjonge, waar was hij mee bezig? Waarom leek dit verhaal vanmiddag zo leuk? Wat bezielde hem? Een straal licht aan het eind van de zaal deed Lukas opkijken. Een man of tien verliet de zaal, de deur demonstratief achter zich open latend.
‘Kunt u de deur achter uw kont dichtdoen?’ Hij kon het niet nalaten de mensen toe te schreeuwen. Op de eerste rij stond een vrouw op, ze leek weg te willen lopen, maar bedacht zich op het laatste moment. ‘Ga je nog wat grappigs vertellen?’ riep ze scherp. ‘Anders ga ik er ook vandoor.’
‘Ik hou je niet tegen,’ verzuchtte hij. ‘Leuker wordt het niet …‘
Het gebeurde in het Klaverpark, elke week een kort verhaal over hét leidmotief in elk van Alice’ verhalen. Geïnspireerd op een blog over het thema Natuur tijdens Boekenweek 2018. Zonder Klaverpark geen verhaal…
Alice Bakker 