KP35 | Klaar mee!

‘Een strontvlieg.’
‘Nee, daar zoeken we niet naar,’ zei ze gedecideerd. 
‘Dat weet ik, maar dat is de enige.’
‘Je moet ook nog even wachten, we zijn nog niet begonnen.’ Frits was altijd zo ongeduldig.
‘Ik weet wel wat jij denkt, jij denkt wat is Frits weer ongeduldig.’
‘Sinds wanneer kun jij gedachten lezen?’ Zena keek hem met spottende blik aan. 
‘Ik had gelijk hè, dat is wat je dacht?’
‘Iets soortgelijks.’
‘Ha, je geeft het toe!’
Ze voelde ergernis opkomen. ‘Waarom zou ik het niet toegeven?’
‘Omdat dat altijd is wat je denkt. Je vindt mij altijd ongeduldig. En dat terwijl jij dat eigenlijk bent. Jij wilde nu al naar het Klaverpark, terwijl die nachtvlinders in de nacht pas komen. Niet als het nog half dag is.’ Frits liet zijn hoofd hangen en zei: ‘Gatverdamme.’
‘Wat?’
‘Die strontvlieg!’ Hij wapperde met zijn boterham om het beest te verjagen. ‘Ik wil niet weten waar hij een kwartier geleden op zat.’
‘Je hebt anders ook nachtvlinders die overdag te zien zijn,’ negeerde ze zijn poepverhaal. ‘Dus zo gek is het niet, dat ik al naar het Klaverpark wilde.’
‘Nee hoor, helemaal niet gek. En je bent ook totáál niet ongeduldig. En je weet het allemaal weer beter. En …’
Ze onderbrak hem. ‘Daar is die weer.’
Hij gooide zijn boterham nijdig op de grond. ‘En dat beest wil me ook al niet met rust laten. Ik ben er klaar mee, weet je dat?’ Hij beende nijdig weg, in de richting van de uitgang van het Klaverpark. 
Even zweeg ze. Tot ze zich omdraaide en op weg ging naar de vlinderstruiken. ‘Joh,’ zei ze nog spottend. ‘Niks van gemerkt.’

---

Het gebeurde in het Klaverpark, elke week een kort verhaal over hét leidmotief in elk van Alice’ verhalen. Geïnspireerd op een blog over het thema Natuur tijdens Boekenweek 2018. Zonder Klaverpark geen verhaal…

Lees ze allemaal!