Toen ik begon met YA schrijven, was mijn dochter mijn doelgroep. Zodra ik een hoofdstuk geschreven had, lag het voor haar klaar. Als zij het ergens niet mee eens was, werd het aangepast.
Waardevol
Inmiddels zijn we een aantal jaar verder. Drie manuscripten met hoofdstukken die omgeturnd zijn naar echt boek. En nog steeds is mijn dochter mijn trouwe proeflezer. Niet meer per hoofdstuk, inmiddels per boek. En dat is heel fijn, haar mening is waardevol.
Als dank voor haar werk, kreeg ze gisteren een symbolisch eerste exemplaar uitgereikt. En daar had ze even niet op gerekend, toen ze naar voren moest komen. ‘Ik heb geen tijd,’ riep ze, druk doorgaand met bubbels inschenken. Dank je wel, mooie vrouw. Dat ik altijd op je kan rekenen. Zelfs als je geen tijd hebt. 😉
Alice Bakker 
❤
LikeLike