Inspiratie, waar vind je die?
Het wordt me nogal eens gevraagd: waar haal je je inspiratie vandaan? Een lastige vraag, want haal ik die eigenlijk ergens vandaan? Wat mij betreft werkt voor het schrijven van een boek maar één ding: gewoon doen. Wie wacht op inspiratie kan wachten tot ‘ie een ons weegt. Ik kan je zeggen, dat duurt lang.
In ’n lijstje
Mensen die mij vertellen ook weleens een boek te willen schrijven, maar daar echt geen tijd voor hebben, hebben wat mij betreft geen prioriteit. Door van schrijven een project te maken met een deadline, komt er een boek. Tenminste: dat is bij mij het geval. Schrijven is niet iets waar ik tijd voor moet hebben, ik máák er tijd voor. In mijn agenda – die ik ook gebruik als to-dolijst – staat wat ik welke dag moet schrijven. Ik ben me er bewust van dat alles op die lijst doorgeschoven kan worden, maar dat is dan weer een kwestie van discipline. Opdrachten voor klanten kunnen ook niet eindeloos doorgeschoven worden.
Onder druk
Doelen stellen en deze ook behalen, klinkt eenvoudig, maar eerlijk is eerlijk, dat is het niet altijd. Soms krijgt er iets voorrang. In dat geval is het noodzakelijk de deadline keihard te maken. Onder druk presteren de meeste mensen het best.
Toch inspiratietips nodig?
- Kijk goed om je heen, alles wat in je omgeving gebeurt is voer voor een scène.
- Soms heb je even een zetje nodig, doe mee met schrijfwedstrijden, die hebben een thema én een harde deadline.
- Volg een schrijfworkshop of schrijfcafé, soms zet dit je net even op een ander spoor.
- Typ een voor jouw scène interessant zoekwoord in bij Pinterest of als je blanco bent: gooi In Woordenland, Inspiratie, Roman, Schrijfcafé, Schrijfinspirator, Schrijver
De schrijver en de inspirator
Als ondernemer noem ik mezelf auteur, tekstschrijver en inspirator. Die laatste titel geef ik mezelf als aanjager van de drie maandelijkse Schrijfcafés die ik organiseer. Ik zie mezelf niet als de juf maar meer als een soort gespreksleider.
Elke maand bedenk ik een inspirerende opdracht. Tenminste, dat is de bedoeling. Aangezien ik steeds tientallen verhalen binnenkrijg n.a.v. die opdracht, mag ik zeggen dat het inspireren mij lukt. Voor deze maand heb ik alle deelnemers laten ronddolen in een verlaten gebouw. Urbexen, heet dat. Ik kwam erop toen ik in Ierland een verlaten gebouw zag. Ik ben heel benieuwd hoe deze foto de deelnemers heeft geïnspireerd en waar die verhalen heengaan, belanden we bij illegale feesten? Stort er een gebouw in? Of worden er pratende ratten gevonden? Ik plaats de foto erbij, misschien inspireert hij jou ook!
EEN GEHEIM IN EEN SCHUUR
Het fijne bij het Schrijfcafé is dat je altijd mag afwijken van het thema. Heb je geen tijd, dan lever je een ander verhaal in. Als je op de avond zelf maar iets hebt om voor te lezen, de opdrachten zijn er slechts ter inspiratie. Hoe anders is dat als je meedoet aan een verhalenwedstrijd. Zo was ik onlangs bij de jurybijeenkomst van de verhalenwedstrijd “De waarheid over het schuurtje in de tuin van Van Dorpel”. Meestal zijn de thema’s van de verhalenwedstrijden van Godijn Publishing voor meer interpretaties geschikt en kun je veel kanten op. Maar dit thema was toch best expliciet: er moest een schuurtje in voorkomen en er gebeurde daar iets in het geniep. Ik was dan ook best verbaasd dat er dan evengoed een aantal verhalen binnenkomen waar geen enkele schuur een rol speelt. Bij mijn Schrijfcafé kom je daarmee weg, maar nu moest de jury streng maar rechtvaardig zijn …
WIN-WIN
Even terug naar de schrijfcafés: het leuke van uitdelen is dat je ook ontvangt. Na elke bijeenkomst borrel en bruis ik ook weer van de inspiratie en zou ik het liefst direct in een schrijfproject duiken. Ik heb er op het moment een paar, dus ik kan nog kiezen waar ik aan werk ook. Misschien ben jij ook op zoek naar inspiratie? Hoe leuk is het dat we dan elkaar helpen! Kom ‘ns langs, In Woordenland.
www.inwoordenland.nl/schrijfcafe
Eerder verschenen in de nieuwsbrief van uitgeverij Godijn Publishing. Wil je die nieuwsbrief ook ontvangen? Meld je dan aan via deze link.
Op zoek naar geluk
Geen plant wordt zo vaak gezocht als een klavertjevier. En dat terwijl de klavertjevier als plant officieel helemaal niet bestaat! Wees eens eerlijk: heb jij de bovenstaande foto ook eerst goed bekeken of vluchtig gezocht naar die ene speciale?
Geluk =
Een klavertjevier is een mutant van de eenvoudige witte klaver, die normaal gesproken slechts drie deelbladeren heeft. Heeft hij er vier, dan staat het plantje volgens legendes voor de vier symbolen hoop, vertrouwen, liefde en geluk. Wie een klavertje vier zoekt, zoekt dus geen hoop, vertrouwen en liefde, maar specifiek naar het vierde symbool: geluk. Nu vraag ik me af, waarom zoek je geluk met je hoofd gebogen, gericht naar de grond? Volgens mij zit geluk in wat je hoort of wat je ziet. Geluk is leven en tevredenheid. Geluk is hoop, vertrouwen én liefde. Kortom: hoofd op, neus in de wind en ogen wijd open.
Geluk zit in de lucht!
Ooit is er een klavertjezesenvijftig gevonden, volgens het Guinness Book of Records. Ik vraag me af hoe wanhopig de vinder ervan op zoek was naar een flink portie geluk …
PS Ik heb meer met een klavertjevier dan ik hierboven door laat schemeren. Ken je de H4C-serie? Speelt zich af op het Klaverlandcollege. Die school staat naast het Klaverpark.
H4C, In Woordenland, Klaverlandcollege, Klaverpark, Klavertjevier
Blogtour Prikkeldraad #3
De laatste reviews in deze blogtour. Wat heb ik genoten van alle aandacht voor “Prikkeldraad doet pijn”. Ik hoop dat het de aanzet is naar heel veel (nieuwe) lezers.
Het boek komt er best goed vanaf, al zeg ik het zelf. Het begon met twee sterren, wat maar weer aangeeft dat niet elk boek voor iedereen is. Gelukkig volgden daarna maar liefst acht keer vier sterren, dus hier een gelukkige schrijver!
- @suzanne_between_pages ⭐️⭐️
- @priscilla_dieleman_boekenfan ⭐️⭐️⭐️⭐️
- @sheila_hjv_inbooks ⭐️⭐️⭐️⭐️
- @het_leesdraakje ⭐️⭐️⭐️⭐️
- @het_boekenbijtje ⭐️⭐️⭐️⭐️
- @dianesboekenhoekje ⭐️⭐️⭐️⭐️
- @boekverslaafde ⭐️⭐️⭐️⭐️
- @melsday ⭐️⭐️⭐️⭐️ (8,5)
- @joyce’s library ⭐️⭐️⭐️⭐️
Hieronder de quotes uit de reviews van Kat (@boekverslaafde), Melanie (@melsday01) en Joyce (@joyceslibrary). De hele review kun je lezen door op de quote te klikken.
Dank aan alle fantastische boekbloggers!
PS Wil je de andere reviews ook lezen? Ga dan naar overzicht #1 en overzicht #2.
H4C, Klaverlandcollege, Mening, Prikkeldraad doet pijn, Recensie, review, YA, Young Adult
Blogtour Prikkeldraad #2
Daar ben ik weer met een bundel aan reviews. Dit keer waren Ilse, Jolijn en Diane aan de beurt.
De hele review kun je lezen door op de quote te klikken. Dank boekbloggers, voor deze drie reviews. Stiekem vond ik die van Ilse (een boekblogger van 13 jaar onder de naam het_boekendraakje) het allerspannendst!
Volgende week het laatste overzicht!
H4C, Klaverlandcollege, Mening, Prikkeldraad doet pijn, Recensie, review, YA, Young Adult
Blogtour Prikkeldraad #1
Elke dag komt er sinds 2 augustus 2024 een review online in de blogtour voor “Prikkeldraad doet pijn”. Dagelijks een review op mijn website delen, dat doe ik jullie niet aan. Daarom bundel ik ze per drie. Lees je mee?
De hele review kun je lezen door op de quote te klikken. Dank Priscilla, Suzanne en Sheila voor deze eerste drie reviews. En voor de fantastische foto’s! Vooral naar die van Sheila keek ik weer uit, haar Instagram ziet er zo tof uit.
Over drie dagen weer zo’n overzicht!
H4C, In Woordenland, Klaverlandcollege, Mening, Prikkeldraad doet pijn, Recensie, review, YA, Young Adult
**** Wat een eigentijds, vlot en actueel verhaal
De eerste review, altijd iets om enorm naar uit te kijken! Wat fijn om gelijk vier dikke sterren te ontvangen van Kim. Het regent mooie quotes, ik geef je er een:
Alice Bakker heeft Floor, een nogal bazig en bitchy personage, mooi uitgewerkt en laat haar gedurende het verhaal een mooie transformatie doormaken.
Kim haalt aan dat ze het personage Floor in het begin van het boek verafschuwde, maar naarmate het verhaal vordert, ze zich beter ik haar kon verplaatsen. Fijn om te lezen, laten we allemaal de Floors in ons leven toch een beetje in ons hart sluiten. Benieuwd naar de hele review? Die kun je hier lezen.
Dankjewel, Kim, voor deze topreview!
H4C | PRIKKELDRAAD DOET PIJN
Young Adult (15+) | 2024
Om Floor heen zit een denkbeeldige laag met prikkeldraad: wie haar nadert, wordt gekwetst. Ze is de bitch van de vriendengroep en heeft het liefst dat iedereen doet wat zij zegt. In Casper vindt ze haar gelijke: ook hij bepaalt graag wat er gebeurt. Tot ze beiden ontdekken dat achter elke grote mond een klein hartje zit.
Kom dichterbij, als je durft.
H4C, In Woordenland, Klaverlandcollege, Mening, Prikkeldraad doet pijn, Recensie, review, YA, Young Adult
Iemand is niemand
Een naam verzinnen, als moeder heb ik dat drie keer mogen doen. Schrijvers mogen dat aan de lopende band. Naamgeving is niet eenvoudig, ook niet als het ‘slechts’ om personages gaat. Je wil niemand uit je omgeving voor het hoofd stoten. Je wil dat de namen bij de karakters horen en goed bij hun achtergrond klinken. Je wil dat de naam bij de tijdgeest past en dat een betekenis van een naam een beetje aansluit.
A, B, C …
Schrijvers kunnen urenlang nadenken voor ze de juiste naam hebben voor een personage. Terecht, bij kinderen ga je ook niet over een nacht ijs. Een Miep is nu eenmaal geen Maria. Een Jan geen Huibert-Jan. In de toptien van motivaties van ouders staat vernoeming en klank hoog, maar ook wat bij henzelf past. Je geeft je kind nu eenmaal geen lelijke naam. Voor schrijvers geldt precies hetzelfde. Hoewel … een stom karakter mag best een afschuwelijke naam hebben. Je hoeft diegene toch niet hardop te roepen in de speeltuin. Om te voorkomen dat namen in mijn boeken te veel op elkaar lijken, kies ik voor mijn manuscripten voor elk personage een naam, beginnend met een letter die nog vrij is in mijn alfabetschema. Sommige personages veranderen een aantal keer van naam voor ik tevreden ben. De kunst is dan wel om dat overal te doen, ook op de plekken waar ik de naam afgekort of verkleind heb.
Hoe lang denk je na?
Je kunt je de vraag stellen of het nut heeft, zo moeilijk doen. Neem de personages in het boek ‘Het avontuur van iks & ei’ van Remco Campert. In dit boek zijn de hoofdrollen voor Iks, Ei, Zus en Zo. Hoe lang zal hij over díe namen hebben nagedacht? In zijn ‘Dagboek van een poes’ herhaalt hij dit trucje met Rok en Bril. Misschien moet ik er maar eens een voorbeeld aan nemen …
Wie is per slot iemand? Iemand is niemand. Geen personage.*
* uit ‘Het avontuur van iks & ei’
Patat met vliegtuig
Een vliegtuigspotter is iemand die de bewegingen van vliegtuigen volgt. Om er foto’s van te maken, om te registreren wie of wat er voorbijvliegt of om het radioverkeer af te luisteren. Een spotter is bij uitstek iemand die van vliegtuigen houdt. Of van de patatjes die de frietkraam verkoopt op de parkeerplaats, vlak bij het vliegveld.
Patat met
Ergens diep in mij zit een herinnering dat ik met mijn vader ooit eens ben gaan vliegtuigspotten. Ik kan het helaas niet meer met hem bespreken. Wat deden we daar? En was het eenmalig of gingen we er vaker naartoe? Ik kan me in elk geval vooral die puntzak friet herinneren, die ik kreeg. Met mayonaise in zo’n hoeveelheid, dat je het niet met schone vingers op kon eten. De puntzakken met een apart sausvakje waren nog niet uitgevonden. Het zou zomaar kunnen dat ik daar besloot dat ik voortaan patat zónder at.
Smoes
Naar mijn idee is het maar een verdachte hobby, dat vliegtuigspotten. Waarom zou je alles van die dingen willen weten? Waarom zou je het bijhouden? Noteren? Of sterker nog: ze afluisteren? Loopt dat niet in de gaten, bij autoriteiten? En waarom zou je er een foto van maken? Omdat de lucht toevallig mooi is en het vliegtuig en contrasterend in afsteekt soms? Tja, dat is natuurlijk een goede reden. Verder zou ik spotters aan willen raden vooral te verkondigen dat ze daar voor de patat komen.
Je weet maar nooit.
Mooie lucht
In onze taal zijn er een heleboel woorden die meerdere betekenissen hebben. Een voorbeeld is ‘lucht’. Zoek je het in het woordenboek op, dan vind je er minimaal zes.
Daar zit een luchtje aan …
Lucht kan een gas zijn, dat uit zuurstof en stikstof bestaat. Het kan een deel zijn van de dampkring. Er hangt ‘iets’ in de lucht. Het kan ook je adem zijn, die je benomen wordt als je een mooie (hemel)lucht ziet. Het is de buitenlucht die je opsnuift als je een wandeling maakt of gewoon stank. Lucht is ook niets, in gebakken lucht.
Je beddengoed én je hart
Je kunt iemand niet luchten of zien. Kun je je beddengoed luchten, of je hart. Je kunt lucht van iets krijgen, maar ook een gat in de lucht springen. In de lucht zitten, vliegen en hangen of uit de lucht komen vallen. Er kan geen wolkje aan de lucht zijn, geen kou of geen vuiltje. Je kunt er ook een gat inslaan of er iets uit grijpen, een luchtje scheppen of lucht geven aan een situatie. Het is niet van de lucht of juist ín de lucht. Het is nogal definitief als je om een luchtje gaat, maar je kunt er ook zo vrij als een vogel in zijn.
Tja. Mooie lucht …
Eindredactie, freelance, In Woordenland, Redactie, spreekwoorden, taal, woordenboek