Vandaag is het 14 juli, een nationale feestdag in Frankrijk. Maar ook in Nederland hebben we volgens fijnedagvan iets te vieren: de dag van het Texelse schaap. En laat ik daar nu iets mee hebben, met schapen. 

Sexy!

Mijn liefde zit hem niet in het Texelse schaap zelf. Hoewel ik dol ben op de Waddeneilanden, de natuurlijke habitat van het beest. Waar mijn liefde meer in zit, is in het sexy fokschaap. Je weet wel, dat we in de jaren ’70 gewoon ’t kofschip noemden. Het ezelsbruggetje waarmee je kunt bepalen of een zwak werkwoord in verleden tijd de uitgang -te of -de krijgt. Weet je het nog?

De schrijver/redacteur

Ik wel, maar dat is logisch, ik heb iets met taal. Ik zit niet voor niets de hele dag te schrijven of andermans schrijfsels te lezen. Dat laatste vaak met als doel een controle uit te voeren. Omdat klanten vragen of ik tijd heb om “de tekst in de bijlage even netjes te maken” bijvoorbeeld. Ben jij zo’n potentiële klant omdat je niet helemaal zeker bent van jouw teksten? Ik bied een kritisch oog. Met liefde ga ik met een rode pen even langs wat jij schrijft.

Hoe zit dat?

Het kan ook zijn dat jij behoefte hebt aan uitleg. Wat zijn eigenlijk zwakke werkwoorden en hoe zit dat met die verleden tijd? En hoe kan het zijn dat een schaap de ezelsbrug is? Laat het me dan weten, bij genoeg belangstelling plan ik weer eens een opfriscursus spelling in. 

Kom ‘ns langs, In Woordenland.

Foto: Pixabay

Naschrift

Ik ben schrijver van fictie en weet wat het belang van research is. Voor je aan een stuk tekst begint, zoek je uit of het klopt, wat je schrijft. Zo schrijf ik op dit moment scènes die zich afspelen in 1986. Ik blader online een Hitkrant van dat jaar door terwijl ik op Spotify de top-100 van het jaar afspeel. Ik check wanneer welk lied een hit was en hoe we erbij liepen, destijds. Wat heeft dat met schapen te maken, hoor ik je denken. De dag van het Texelse schaap was volgens waddenexperts vorige week. Toch wilde ik jullie mijn ode aan het schaap niet onthouden.