Nooit niks
Begin deze week lag ik op een behandeltafel voor een ontspannen massage in een schoonheidssalon. Terwijl ik met mijn gezicht in de speciale uitsparing geperst lag, realiseerde ik mij: ik doe nooit niks.
Vijf x half = tweeënhalf
Specialist twee dingen tegelijk, zo kan ik mezelf gerust noemen. Terwijl ik fiets luister ik naar een boek. Vooral dat laatste combineer ik met van alles: met strijken, met de was opvouwen en met het oplossen van een Japanse puzzel. In mijn werk betrap ik me regelmatig op overmatig enthousiasme: vijf dingen tegelijk doen met als gevolg dat ik alles half doe en ik mezelf wijsmaak dat dat samen toch ook tweeënhalf is.
Tijd voor niks
De overtreffende trap is dat ik op dit moment weer aan drie boeken tegelijk schrijf. Gelukkig nadert de deadline voor het inleveren van het tweede deel in de H4C-serie. Twee tegelijk is haalbaar. Immers, als Elly schrijft aan Angela & Emma, kan ik verder met een ander manuscript en zo benut ik mijn tijd optimaal én draai ik de productie die ik wil draaien. Maar tijdens die massage genoot ik stiekem zó van niks doen, ik besloot ter plekke dat me daar bewust van mag zijn.
Ik mag van mezelf lummelen. Het schijnt gezond te zijn en goed voor mijn creatieve processen. Ik ben benieuwd hoe lang ik dat volhoud. Dus tips zijn welkom. Wat doe jij zoal, als je niks doet?
Creatief proces, freelance, In Woordenland, Levensvragen, Lummelen, Niks doen