Skip to main content

Tag: Tekstbureau

Eenhoorn met elf hoorns

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Eenhoorn met elf hoorns

Uit nieuwsgierigheid vroeg ik ChatGPT naar een blog over een elfjarig bedrijf dat In Woordenland heet. Er kwam een verhaal over een reis door woorden van elf jaar, waarbij ik een visie, een droom en de kracht had om verhalen te vertellen. Elf jaar groei, creativiteit en betekenisvolle communicatie. Ik vroeg of het grappiger kon. Natuurlijk, ik wens, hij draait!

Dolle boel

Het werd het bureau van meneer Pennenvoerder, die feestvierde met bungelende puntkomma’s en verhalen die als confetti rond dwarrelden. Waar de zinnen op zijn best waren, de woorden naar elkaar knipoogden en de komma’s in harmonie dansten. Oké, het was een test, maar tot nu toe kon ik er niet veel mee. Ik vulde de informatie nog een beetje aan. Het moest gaan over Alice die elf jaar ondernemer was. De robot ging aan de slag. Ach nee, hij deed ‘plop’ en toen stonden er 300 woorden in mijn scherm. Over een Alice met humor; ze trommelde haar hele team op voor de feestelijkheden en kwam op het lumineuze idee een wedstrijd te beginnen: wie kon het meest briljante elfenverhaal bedenken? Met buikpijn van het lachen beloonde ze haar team met elfenmutsen. Natúúrlijk. Het wordt dus tijd dat ik een team aanneem.

Betoverende verhalen

Ik werd een beetje ongeduldig en stelde de opdracht nog strakker in. ‘Elf jaar, woorden, zinnen en gebak. De uitkomst. ‘Stel je voor hoe deze elf zijn creativiteit combineert door betoverende verhalen te vertellen terwijl hij de meest verrukkelijke lekkernijen bakt voor zijn vrienden en mede-elfen in het betoverde bos.’ Het zal de taalbarrière wel zijn, maar wat heeft die robot toch met elfjes? Een volgend verzoek. ‘Dat een klein eenmansbedrijfje zijn elfde verjaardag viert, is als een eenhoorn die zijn elfde hoorn krijgt!’ Nu heb ik altijd geleerd dat je als eigenaar je bedrijf vooral serieus moet nemen, dus haakte ik al af op het verkleinwoord. Bovendien: klein en bedrijfje is dubbel verkleind. Maar ja, die elfde hoorn op die eenhoorn was wel weer grappig. Ik deed nog een paar pogingen, maar na de writer’s block-draak en het hol van inspiratieloosheid besloot ik dat het de eenhoorn met de elf hoorns maar moest worden. Hoewel?

Laatste poging

Die hele ChatGPT kostte me nu al meer tijd dan ik eigenlijk had. Toch bleef ik nieuwsgierig. ‘Hoewel elf jaar een aanzienlijke tijd is, voelt het als het begin van een nieuwe fase van ontdekking en creatie. Elke tekst blijft een uitnodiging om te verkennen, te leren en te delen. Ik kijk uit naar wat de toekomst brengt en naar de verhalen die nog verteld moeten worden.’ Meeslepend, toch? Afijn. De allerlaatste. Tekstbureau In Woordenland blaast elf kaarsjes uit. ‘Natuurlijk, laten we het vieren!’ riep ChatGPT. Dat ga ik dan maar doen. Elf kaarsjes op de taart, elf jaren van woorden, verhalen en het betoveren van lezers met de kracht van taal. En bedankt.

ChatGPT, freelance, In Woordenland, Jarig, Robot, Schrijven, Tekstbureau, Woordenland

Kerstwens

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Kerstwens

Waarschijnlijk voor het eerst sinds de oprichting van In Woordenland neem ik kerstvakantie. Lekker een week boeken lezen, spelletjes doen, legpuzzels maken, lunchen, thee drinken en af en toe een wijntje. Ik wens je de allerbeste kerst, een nog betere kerstvakantie en een goed begin van het nieuwe jaar.

Wie nog even terug naar Kerstmis 2020 wil – stel dat je je verveelt – hier een link naar Kerst met de fam, gezellig. De corona-ZOOM-kerst waar we nooit meer naar uitkijken. 

Fijne dagen, ik log uit!

PS Nieuwsgierig hoe het anno 2023 gaat met Marion, haar kinderen Anouk, Christian en Koen en haar kleinzoon Rens? Het voorrecht van de schrijfinspirator; ik weet het in januari! De deelnemers van Schrijfcafé In Woordenland hebben van mij de opdracht gekregen een nieuw 🎄 kerstverhaal te schrijven over deze familie. De schrijvers kennende gaat het allemaal niet over rozen, ik ben nu al benieuwd naar al de intriges …

freelance, In Woordenland, Tekstbureau

Niks voor mij!

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Niks voor mij!

Op de dag van de thuiswerker staat zoals je kunt verwachten de thuiswerker in het zonnetje. En dan hebben we het niet over diegene die een of meer dagen per week thuis de laptop openklapt, maar over mensen die door een aandoening niet anders kunnen dan thuis werken. 

Vooropgesteld: ik ben blij dat ik thuis kán werken, maar dat het voor mij niet noodzakelijk is. Want eerlijk? Thuis werken is helemaal niks. Voor mij dan. Ik heb het geprobeerd, want alles wat ik doe als tekstschrijver en auteur kan prima in mijn eentje thuis, aan de keukentafel als het moet. Maar ik werd er een schim van. Iemand die het liefst helemaal niet meer de deur uit ging. Dat past helemaal niet bij mij, want ik ben graag overal op en bij. Bovendien werd de wasmachine ineens heel belangrijk. Alsof hij mijn beste vriend was. Als hij piepte, sprong ik op van mijn stoel en waren mijn prioriteiten behoorlijk verschoven.

Reuring

Het was klip en klaar: ik had meer reuring nodig. Ik ging op zoek naar een oplossing, heel misschien kun je die oproep op sociale media nog herinneren? Het was in de tijd dat alle receptionisten overal de zak kregen en in menig kantoorpand een prachtige receptiedesk stond te verstoffen. Zonde, dacht ik. Laat mij maar aan zo’n receptiebalie zitten. Dan zeggen mensen me gedag als ze het pand binnen komen, kan ik best een gast de weg wijzen en een kop koffie geven, op weg naar een afspraak ergens in het pand. Lang verhaal kort: die oproep werd goed opgepikt en in heel korte tijd had ik een mooie werkplek gevonden. Inmiddels zijn we bijna zes jaar verder en ben ik met die werkplek verhuisd naar een nóg mooier gebouw. Superinspirerend en met nog meer reuring dan het vorige. 

Back to the future

Die nieuwe werkplek is in mijn oude middelbare school, terug bij af dus. In het midden van het gebouw was vroeger een binnentuin, in mijn tijd al overdekt en een patio waar o.a. muziekles gegeven werd. Daar staan nu bureaus voor flexwerkers en aan een van die bureaus mag ik elke dag lekker werken. Terwijl ik dit typ, zitten er achter mij mensen te vergaderen, zit er schuin achter mij iemand in een teamcall, zit er naast mij iemand te bellen, er lopen mensen voorbij en overal is geroezemoes. Fantastisch! Straks gaan we samen lunchen en bijpraten over wat iedereen gisterenavond gedaan heeft. Tussendoor zit ik mega-productief te werken. Benieuwd? Kom er eens kijken, er is nog een bureau vrij. Ik kan het je van harte aanraden. En thuis? Sinds kort heb ik daar ook een echte werkplek. Heerlijk voor dat ene uurtje dat het beter uitkomt om even thuis te werken. Om de volgende dag weer heel hard naar Tech Campus De School te rennen.

Foto: Tech Campus De School

auteur, Flexwerken, Flexwerkers, freelance, In Woordenland, ondernemer, Tekstbureau, Thuiswerken

Feest! In Woordenland

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog, Tien jaar In Woordenland. Geen reacties op Feest! In Woordenland

10 januari 2013 | 10 januari 2023

Tien jaar In Woordenland, dat vier ik met jou! Gedurende het jaar heb ik een aantal feestelijke acties in de planning, om te beginnen bij elke verjaardag van mijn boeken. Ben je van de winacties? Eind januari staat de eerste in de planning. Houd In Woordenland vooral in de gaten …

Een jaar lang feest 🥳. Nu eerst taart🎂 met de flexwerkers van Tech School De Campus.

freelance, In Woordenland, Jubileum, ondernemer, Tekstbureau

Ben jij veranderd?

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Ben jij veranderd?

In mijn blog Buigzaam en kneedbaar schreef ik al dat In Woordenland in januari tien jaar bestaat. Voor mijn gevoel is er in die tien jaar niet zoveel veranderd, ben ik niet veel veranderd, maar dat is natuurlijk niet waar. Sowieso was In Woordenland destijds nog een vage droom en staat het nu als een huis. En ikzelf? Eh … ik was toen tien jaar jonger?

Op mijn Facebookpagina zocht ik ter inspiratie voor dit blog een foto van tien jaar geleden op. Ik denk niet dat hij met deze foto op mijn website wil, dus je moet het doen met een randje zoon. We zitten op het terras bij een strandtent. Het grootste verschil zit hem in de zoon, toen tien, nu zo goed als twintig. Ik hoef je niet te vertellen dat het de jaren zijn waarin je de grootste ontwikkeling doormaakt. Een tweede verschil is dat hij een Fristi in zijn handen heeft, op zeker in het zonnetje aan het strand zou dat nu een koud biertje zijn. Ik maak mezelf wijs dat dit het is, maar natuurlijk zie ik best dat ikzelf ook een metamorfose heb ondergaan. Ik kan me bijvoorbeeld niet herinneren wanneer ik voor het laatst rosébier dronk! 😉

Geschreven tijdcapsule

Ik las onlangs over iemand die een tijdcapsule maakte. Ze deed tien items die weergeven wie ze is en wat ze belangrijk vindt in een schoenendoos. Die plakte ze voor tien jaar dicht om tegen die tijd los te peuteren en te ontdekken welke ontwikkeling ze doorgemaakt heeft. Leuk, dacht ik! Maar wat stop ik in die doos? Onlangs signeerde ik bij de lokale boekhandel en zag ik het boek Elke dag een vraag – ik heb het mezelf meteen cadeau gedaan. Een geschreven tijdcapsule, Dat past beter bij mij dan een schoenendoos. In dit boek met 365 vragen beantwoord je vijf jaar lang, elk jaar op dezelfde datum, dezelfde vraag. Zo ontstaat er een persoonlijk metamorfosenaslagwerk. Ik ben benieuwd. 

Rest mij de titel van dit blog: hoe ben jij veranderd de afgelopen tien jaar?

freelance, Groei, In Woordenland, Jubileum, ondernemer, Persoonlijke groei, Tekstbureau, Tien Jaar

Liefde voor schapen

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Liefde voor schapen

Vandaag is het 14 juli, een nationale feestdag in Frankrijk. Maar ook in Nederland hebben we volgens fijnedagvan iets te vieren: de dag van het Texelse schaap. En laat ik daar nu iets mee hebben, met schapen. 

Sexy!

Mijn liefde zit hem niet in het Texelse schaap zelf. Hoewel ik dol ben op de Waddeneilanden, de natuurlijke habitat van het beest. Waar mijn liefde meer in zit, is in het sexy fokschaap. Je weet wel, dat we in de jaren ’70 gewoon ’t kofschip noemden. Het ezelsbruggetje waarmee je kunt bepalen of een zwak werkwoord in verleden tijd de uitgang -te of -de krijgt. Weet je het nog?

De schrijver/redacteur

Ik wel, maar dat is logisch, ik heb iets met taal. Ik zit niet voor niets de hele dag te schrijven of andermans schrijfsels te lezen. Dat laatste vaak met als doel een controle uit te voeren. Omdat klanten vragen of ik tijd heb om “de tekst in de bijlage even netjes te maken” bijvoorbeeld. Ben jij zo’n potentiële klant omdat je niet helemaal zeker bent van jouw teksten? Ik bied een kritisch oog. Met liefde ga ik met een rode pen even langs wat jij schrijft.

Hoe zit dat?

Het kan ook zijn dat jij behoefte hebt aan uitleg. Wat zijn eigenlijk zwakke werkwoorden en hoe zit dat met die verleden tijd? En hoe kan het zijn dat een schaap de ezelsbrug is? Laat het me dan weten, bij genoeg belangstelling plan ik weer eens een opfriscursus spelling in. 

Kom ‘ns langs, In Woordenland.

Foto: Pixabay

Naschrift

Ik ben schrijver van fictie en weet wat het belang van research is. Voor je aan een stuk tekst begint, zoek je uit of het klopt, wat je schrijft. Zo schrijf ik op dit moment scènes die zich afspelen in 1986. Ik blader online een Hitkrant van dat jaar door terwijl ik op Spotify de top-100 van het jaar afspeel. Ik check wanneer welk lied een hit was en hoe we erbij liepen, destijds. Wat heeft dat met schapen te maken, hoor ik je denken. De dag van het Texelse schaap was volgens waddenexperts vorige week. Toch wilde ik jullie mijn ode aan het schaap niet onthouden.

In Woordenland, ondernemer, Redactie, Spelling, Tekstbureau, Tekstredactie

Mijn tic? Ik & BIC …

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. 1 reactie op Mijn tic? Ik & BIC …

Iedereen heeft een gekke tic. Tenminste: dat hoop ik. Mijn tic? Dat is de rode BIC. Niet figuurlijk, de rode pen waarmee ik correcties aanbreng ik andermans teksten. Nee, letterlijk. 

Ik schrijf al meer dan tien jaar alles met een rode pen. Ik voel me echt ontheemd als ik er geen bij me heb en onverhoopt met blauw moet schrijven. Gek? Nee, mijn tic heet BIC. Zo zal ik nooit, echt niet, iets in het blauw in mijn papieren agenda schrijven. Ik kan een kattebelletje op een kladpapiertje schrijven, waarna ik het later, zodra ik de juiste kleur weer in handen heb, voor het ‘echt’ noteer.

Ik ❤️ BIC

Ik denk dat ik meer tics heb. Vast wel. En deze is ook heus niet wereldschokkend. Maar ik keek naar mijn pen op mijn bureau en dacht: die verdient een eerbetoon. Gewoon. Omdat ik stiekem een beetje verliefd ben op de meest eenvoudige pen die er bestaat. Sowieso lijk ik uniek in mijn soort. Wie schrijft er nog met een pen in een papieren agenda? 

Pen en papier

Met regelmaat interview ik mensen en ik hoor vaak dat ze het leuk vinden dat ik met mijn schrijfblok en pen aankom. Geen laptop, geen opnameapparatuur. En dat is niet omdat ik iedereen wil laten zien wat een leuke rode BIC ik heb. Ik merk dat ik beter luister als ik met pen en papier werk. Zonder nadenken kan ik typen, maar met schrijven blijf ik gefocust en luister ik beter naar wat er verteld wordt. Het gevolg is dat ik op de antwoorden kan anticiperen en doorvraag waardoor het uiteindelijke verhaal beter wordt.

Levensvraag

Toen ik in 2013 voor mezelf begon heb ik een doos van vijftig aangeschaft en toen ik onlangs een leeg exemplaar in mijn handen had, zag ik dat de doos zo goed als leeg is. Vijftig pennen! Wist je dat je met één pen, volgens de website van BIC2,5 km schrift kan vullen? Ik heb hier en daar nog halve pennen maar heb er dan toch zo’n 100 km opzitten. Dat is op de fiets al een heel eind! Maar wat ik me nu afvraag en ik vraag het niet voor een vriend; is die BIC-tic belachelijk of kan ik zonder gêne een nieuwe doos aanschaffen? 

In Woordenland, Levensvragen, ondernemer, Pennenliefde, Rode pen, Tekstbureau

Tekst zonder beeld is als beeld zonder tekst?

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Tekst zonder beeld is als beeld zonder tekst?

‘Ik ga straks een presentatie over mijn bedrijf geven,’ zei hij tijdens een netwerklunch.
‘Leuk, wat ga je allemaal vertellen?’
‘Weet ik eigenlijk nog niet. Ik heb niks voorbereid.’
‘Oh, dat heb ik ook ooit eens zo gedaan, dat is geen aanrader!’
‘Maak jij me even zenuwachtig…’

Paybacktime

‘Video is de toekomst,’ begon hij zijn presentatie. ‘Het gaat tekst helemaal vervangen.’
Er werd schuin naar mij gekeken, op dat moment de enige tekstschrijver in het gezelschap.
‘Nou, daar sta ik dan,’ merkte ik schamper op. ‘Ik kan mijn bedrijf wel opdoeken.’ Ik had wat lachers op mijn hand.
Het niet voorbereide gesprekje werd afgesloten met een daverende showreel. Oké, hij had wel een punt.

Zonder tekst?

‘Maar voor die video’s moet nog steeds een script geschreven worden,’ zei ik na afloop licht verontwaardigd. Gespeeld natuurlijk, want dat tekst en beeld elkaar vooral aanvult wist ik uiteraard wel. Het was het begin van een samenwerking. Hij maakte een prachtvideo van mijn bedrijf, ik ga binnenkort zijn blogs redigeren. Want daar is hij gelukkig toch over uit: leuk die video’s, maar een website kan niet hélemaal zonder tekst.

Benieuwd naar mijn bedrijfsvideo? Hij is gemaakt door Screen Visuals. Ik ben er blij mee!

freelance, Glazen bol, In Woordenland, Tekstbureau, tekstschrijver