Twee hoogtepunten deze week voor ‘Ze Zien Mij Niet’: het uitkomen van het luisterboek én de tweede druk van de paperback. Afgelopen weekend was ik zelf, schat ik in, de eerste luisteraar van het boek. Wat heerlijk voorgelezen! Ik hoop dat nog veel mensen ervan genieten, met oortjes in óf met het boek op schoot.
‘Stop!’ roept Jayden belachelijk hard. ‘Zien jullie nou niet waar we mee bezig zijn?’ Uit de verte komt Thomas aangelopen, samen met Yara en Idse. ‘We moeten elkaar toch niet verdenken? We moeten achter de dader aan. Wat zijn wij voor vrienden als we elkaar niet vertrouwen?’
Carla Scheepstra, een van mijn collega’s bij uitgeverij Godijn Publishing maakte deze fantastische illustratie, n.a.v. bovenstaande quote uit ‘Ze Zien Mij Niet‘. Zelf vindt ze dit vast ‘Doodgewoon‘. Ik vind hem zo cool, dat ik hem graag met jullie deel. Dank je wel, Carla!
Alexander van Thrillers & More las ‘Jouw spel, mijn regels’ en vertelt in zijn recensie over de ‘wirwar van intriges’. Bedankt voor het lezen van het boek, Alexander! Ben je benieuwd naar zijn mening? De hele recensie lees je hier.
Recensente Hanneke las Jouw spel, mijn regels. Deze zin uit haar recensie maakt me extra blij: “De Young Adult doelgroep hoeft in principe niet meer afgeschermd te worden voor thema’s als bijvoorbeeld ontrouw. Juist niet, zou ik willen bepleiten.” Maar eigenlijk maakt de hele recensie mij blij! Dank je wel, Hanneke.
Voor de website Mustreads or Not las Caroline Kuiper Jouw Spel, Mijn Regels. Vindt ze het een mustread? Or not?
“Alice Bakker schreef met haar derde 13+ boek, een spannend verhaal, boeiend tot het einde en met een verrassend plot. Zeker een mustread en niet alleen voor de jeugd.”
Dank je wel Caroline! De hele recensie kun je hier lezen.
Recensente Connie las Jouw Spel, Mijn Regels. Haar mening: ‘Alice Bakker heeft weer een prettig en vlot leesbaar verhaal neergezet met een prima basis voor een spannende jeugdthriller, al vind ik niet alle lijntjes in het verhaal passen bij een 13-plus boek.’ Benieuwd naar de hele recensie? Die lees je hier.
‘Leesbaar verhaal voor de oudere jeugd,’ staat in de recensie op de Kinderboekenblog. Maar ook: ‘Het boek is spannend genoeg om de lezers aan de bladzijden vastgeplakt te houden en lekker mee te laten puzzelen over motief, middelen en gelegenheid!’
De hele recensie was te lezen op Nienkes kinderboekenblog.
“Bakker schrijft mooie en fijne boeken voor moeilijke lezers. Duidelijk lettertype, geen moeilijke woorden, geen lastige zinnen en korte hoofdstukken. Ook bevat het verhaal veel dialoog, iets dat een lastige lezer heel fijn vindt.”
Leesconsulenten Tyka en Alyssa van @bibliotheekoosterschelde geven wekelijks boekentips voor jongeren op Instagram onder het account @boekenbazen. Deze week de beurt aan Ze Zien Mij Niet. Een toffe recensie, maar nog leuker: een foto waarover is nagedacht. Ik word hier superblij van!
Wat schrijven ze over ZZMN?
‘Ik ben overal. Gaat het over brand, ben ik er als de kippen bij. En dat terwijl ik onzichtbaar ben. Niemand ontdekt de pyromaan van Vierblad. Niemand!’ . Er worden veel branden gesticht in het stadje Vierblad. Aaron en zijn vrienden wonen hier en spelen graag voetbal. Een schuur, auto’s, er wordt van alles in de fik gezet. Als er dan ook brand wordt gesticht bij de tante van één van Aaron’s vrienden gaan ze op zoek naar de dader. Maar..hoe kan het dat het lijkt alsof iemand uit de groep erachter zit?
Zodra je begint met lezen in dit boek wil je weten wie de pyromaan is. En dit is niet erg voorspelbaar..ik wisselde continue en werd uiteindelijk toch nog verrast! Heel goed dat je niet alleen leest vanuit de vriendengroep en de dader, maar ook vanuit de brandweer. Dit boek heeft hele korte hoofdstukken en grote letters, je bent dan ook heel snel door dit boek heen!
Bedankt Tyka en Alyssa!
En omdat ‘ie zo tof is, hier ook nog even die foto in de header compleet:
Het is een stokpaardje van me, ik weet het. Neem van mij aan: het is een stokpaardje voor veel auteurs. Misschien wel voor alle.
Waarom denkt men dat het ‘normaal’ is om digitale boeken te ‘stelen’?
Op verjaardagen wordt er niet moeilijk over gedaan. Wil jij het nieuwste boek van die bekende auteur, dan is er vast wel iemand die dat even voor je op een stickie zet. Wil je gelijk duizend boeken? Geen probleem, past er allemaal op! Vertel het me maar niet, ik word er verdrietig van. Weet je hoeveel uur er in zo’n boek zit? Onbetaalde uren, zodra je werk op zo’n stickie belandt…
Onlangs verscheen er een prachtig artikel in de Volkskrant, met de kop ‘Keurige boekendieven’. Hoezo keurig? Toch moest ik erom grinniken. Onberispelijke oma’s die zelf niet doorhebben dat ze gewetenloze e-boekcriminelen zijn. Deel uitmaken van netwerken. Netwerken die steeds vaker opgerold worden. Waarbij soms flinke boetes uitgedeeld worden. Een topje van de ijsberg, ik weet het. Maar elke boete is er één op weg naar eerlijke handel. Gelukkig vermeldt het artikel dat de generatie onder de dertig (de toekomst) het normaal vindt om voor digitale producten te betalen.
