In mijn blog Buigzaam en kneedbaar schreef ik al dat In Woordenland in januari tien jaar bestaat. Voor mijn gevoel is er in die tien jaar niet zoveel veranderd, ben ik niet veel veranderd, maar dat is natuurlijk niet waar. Sowieso was In Woordenland destijds nog een vage droom en staat het nu als een huis. En ikzelf? Eh … ik was toen tien jaar jonger?

Op mijn Facebookpagina zocht ik ter inspiratie voor dit blog een foto van tien jaar geleden op. Ik denk niet dat hij met deze foto op mijn website wil, dus je moet het doen met een randje zoon. We zitten op het terras bij een strandtent. Het grootste verschil zit hem in de zoon, toen tien, nu zo goed als twintig. Ik hoef je niet te vertellen dat het de jaren zijn waarin je de grootste ontwikkeling doormaakt. Een tweede verschil is dat hij een Fristi in zijn handen heeft, op zeker in het zonnetje aan het strand zou dat nu een koud biertje zijn. Ik maak mezelf wijs dat dit het is, maar natuurlijk zie ik best dat ikzelf ook een metamorfose heb ondergaan. Ik kan me bijvoorbeeld niet herinneren wanneer ik voor het laatst rosébier dronk! 😉

Geschreven tijdcapsule

Ik las onlangs over iemand die een tijdcapsule maakte. Ze deed tien items die weergeven wie ze is en wat ze belangrijk vindt in een schoenendoos. Die plakte ze voor tien jaar dicht om tegen die tijd los te peuteren en te ontdekken welke ontwikkeling ze doorgemaakt heeft. Leuk, dacht ik! Maar wat stop ik in die doos? Onlangs signeerde ik bij de lokale boekhandel en zag ik het boek Elke dag een vraag – ik heb het mezelf meteen cadeau gedaan. Een geschreven tijdcapsule, Dat past beter bij mij dan een schoenendoos. In dit boek met 365 vragen beantwoord je vijf jaar lang, elk jaar op dezelfde datum, dezelfde vraag. Zo ontstaat er een persoonlijk metamorfosenaslagwerk. Ik ben benieuwd. 

Rest mij de titel van dit blog: hoe ben jij veranderd de afgelopen tien jaar?