Skip to main content

Tag: freelance

Nobody is gonna hit as hard as life

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Nobody is gonna hit as hard as life

Vanmorgen bracht Facebook mij een herinnering van 2016. Het ging over het boek Open & Bloot waaraan ik als auteur heb meegewerkt. Dertig mannen met kanker portretteerden we – ikzelf interviewde er elf – waardoor hun verhaal voor altijd blijft leven. Over een van de elf mannen die ik voor het boek sprak schreef ik vandaag precies negen jaar geleden een blog.

Omdat ik inmiddels een nieuwe website heb, werkt de link uit mijn herinnering niet meer. Ik heb veel meegenomen naar mijn nieuwe website, maar niet alle blogs. Gelukkig heb ik ze wel bewaard. Dus vandaag een uit de oude doos: Nobody hits you as hard as life, winning isn’t about how hard you hit, it is about how much you can take …

Nobody is gonna hit as hard as life

Februari 2015 leerde ik hem kennen. Ik zat midden in de voorbereidingen van Open & Bloot en hij zou aan dat project meedoen. Omdat hij door de kans op epileptische aanvallen gevoelig was voor flitslicht, zou hij, in tegenstelling tot veel andere deelnemers, niet op de dag van de fotosessie geïnterviewd worden, maar al eerder die week. Hij woonde bij mij ‘om de hoek’, dus als vanzelfsprekend ging ik op een dinsdagochtend naar hem toe en heb ik zijn verhaal aangehoord.

Ondanks dat hij bij mij in de buurt woonde, kende ik hem niet. Toen ik bij hem thuis was, zag ik ook wel dat dat eigenlijk niet kon: hij leek niet op de man op de vele foto’s die aan de muur hingen. Veertig kilo was hij aangekomen, door die rotziekte. Het had hem compleet veranderd. Ik was enorm onder de indruk van zijn verhaal, wat een ellende, maar ook: wat mooi dat hij met zijn vrouw en kinderen nog zo van het leven kon genieten. Wat straalden ze een rust en geluk uit…

Dummy

Eind september zat ik weer bij hem op de bank. Dit keer samen met Marina, de fotograaf van Open & Bloot. Het boek was bijna klaar, maar of hij er 1 november nog zou zijn – de dag van de boekpresentatie – was op dat moment nog maar de vraag. Met een dummy gingen we hem verrassen. Zo kon hij toch nog zien hoe het boek er ongeveer uit kwam te zien. Weer verliet ik onder de indruk de woning. Zo’n grote vent en zo emotioneel bij het zien van zijn foto’s en het lezen van zijn persoonlijke quote. De quote die we samen bedacht hadden, voor bij zijn verhaal. Een quote uit zijn absolute lievelingsfilmserie Rocky…

Surviver

1 november was hij nog best oké, bij de boekpresentatie zijn was helaas te veel voor hem, maar zijn vrouw was er en een paar dagen later berichtte ze me zelfs nog met goed nieuws over een stabiele situatie. 10 januari kwam het bericht dat hij begon met palliatieve zorg. Hij zou in slaap gebracht worden omdat het lijden niet meer draaglijk was. Op 11 januari overleed hij op 36-jarige leeftijd. Rust zacht. Familie en vrienden, héél veel sterkte. Wat een sterke vent en wat was er voor jullie een kracht nodig om hem te laten gaan. Voor altijd zal ik bij Eye of the Tiger van Surviver aan die grote kerel denken.

Nobody is gonna hit as hard as life. Winning isn’t about how hard you hit, it is about how much you can take…
– Rocky

Nabrander: het boek Open & Bloot is inmiddels alleen nog tweedehands bij de boekhandel te koop. Heb je toch interesse in aanschaf, stuur me dan een bericht. Ik heb nog een nieuw exemplaar (€14,50 incl. verzendkosten) liggen!

freelance, human interest, In Woordenland, interview, kanker, Open & Bloot, Verhaal, verhaal achter de mens

Ik heb toch spellingcontrole?

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Ik heb toch spellingcontrole?

Iemand die een ander op spelfouten wijst, wordt al snel gezien als een muggenzifter. Maar wat als je, zakelijk gezien, de plank misslaat? Ik haal met dit stuk graag de volgende stelling onderuit: waarom iemand mijn tekst laten corrigeren, ik heb toch spellingcontrole?

Drie voorbeelden waarbij die controle absoluut hapert

  • Sommige woorden klinken hetzelfde, maar worden verschillend geschreven:
    We willen jou, onze trouwe klant, verassen! Verassen is cremeren … Wil je je trouwe klanten niet liever verrassen?
  • Woorden wel of juist niet aaneenschrijven maakt het verschil. Boeren op stand hebben vaak een landgoed. Bij een boerenopstand vindt men niet veel in ons land goed. Met een week menu huilt het tranen met tuiten, het menu van de week is het weekmenu. Kun je je voorstellen hoe vervelend het is als een lekbakje een lek bakje is?
  • Een rode streep onder een woord betekent niet dat het woord niet bestaat, het betekent dat je computer het niet kent. Neem de coronacrisis, eerlijk is eerlijk, wij kennen het ook liever niet. Schrijf je dat met een hoofdletter, dan is het Mexicaanse biertje uitverkocht. Ik kan me voorstellen dat ook dat als een crisis kan voelen.

Is het jouw tekort of heb je ogen te kort?

Voor de nieuwe folder of menukaart naar de drukker gaat, voor je brief naar al je klanten wordt verstuurd, voor je een offerteaanvraag van een potentiële grote klant beantwoordt: laat er even naar kijken door iemand met oog voor spelling. Kan ik iets voor je doen?

Eindredactie, freelance, In Woordenland, Redactiewerk, spellingcheck, Spellingcontrole

Komt voor de bakker

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Komt voor de bakker

Vooral in blogs kan ik mijn hart ophalen aan spreekwoorden en uitdrukkingen. Niet alleen in mijn eigen blogs, maar ook in die van een ander! Want dat is één van mijn specialiteiten: blogs voor anderen schrijven over hún expertise.

Sisyfusarbeid

Voor veel ondernemers is het schrijven van een blog tegen de maan pissen. De klad komt er in, men kan geen paard al lopende beslaan en het resultaat is huilen met de pet op. Gevolg? Ze vissen achter het net, houden hun hart vast, schrijven voor de kat zijn viool en hun blog gaat als een nachtkaars uit. En dat terwijl tijd geld is!

Voor elke spijker een gat!

Ik laat je niet in je sop gaarkoken: nieuwe messen snijden scherp. De haring hangt aan zijn eigen kieuwen en men moet zijn bed maken zoals men slapen wil.

Een blog nodig? Komt voor de Alice Bakker!

Liever op eigen benen? Het oog ziet altijd van zich af. Mijn rode pen staat klaar.

Verklarende woordenlijst

  • Komt voor de bakker – komt voor elkaar!
  • Het hart ergens aan ophalen – ergens van genieten
  • Sisyfusarbeid – een zinloze taak
  • Tegen de maan pissen – iets onmogelijks proberen
  • Men kan geen paard al lopende beslaan – goed werk kost tijd
  • Dat is huilen met de pet op – bedroevend resultaat
  • De klad zit er in – het gaat niet goed
  • Achter het net vissen – een gelegenheid missen
  • Je hart vasthouden – bang zijn dat het mis gaat
  • Als een nachtkaars uitgaan – in gestaag tempo minder worden
  • Voor elke spijker een gat – voor elk probleem een oplossing
  • Iemand in zijn eigen sop gaar laten koken – iemand aan zijn lot overlaten
  • Nieuwe messen snijden scherp – met ‘die nieuwe’ is het aangenaam werken
  • De haring hangt aan zijn eigen kieuwen – verantwoording nemen 
  • Men moet zijn bed maken zoals men slapen wil – men is verantwoordelijk voor zijn daden
  • Op eigen benen staan – geen hulp nodig hebben
  • Het oog ziet altijd van zich af – de eigen fouten ziet men niet

Bron: woorden.org

Bloggen, blogs, freelance, In Woordenland, spreekwoorden

Mooie lucht

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Mooie lucht

In onze taal zijn er een heleboel woorden die meerdere betekenissen hebben. Een voorbeeld is ‘lucht’. Zoek je het in het woordenboek op, dan vind je er minimaal zes.

Daar zit een luchtje aan …

Lucht kan een gas zijn, dat uit zuurstof en stikstof bestaat. Het kan een deel zijn van de dampkring. Er hangt ‘iets’ in de lucht. Het kan ook je adem zijn, die je benomen wordt als je een mooie (hemel)lucht ziet. Het is de buitenlucht die je opsnuift als je een wandeling maakt of gewoon stank. Lucht is ook niets, in gebakken lucht.

Je beddengoed én je hart

Je kunt iemand niet luchten of zien. Kun je je beddengoed luchten, of je hart. Je kunt lucht van iets krijgen, maar ook een gat in de lucht springen. In de lucht zitten, vliegen en hangen of uit de lucht komen vallen. Er kan geen wolkje aan de lucht zijn, geen kou of geen vuiltje. Je kunt er ook een gat inslaan of er iets uit grijpen, een luchtje scheppen of lucht geven aan een situatie. Het is niet van de lucht of juist ín de lucht. Het is nogal definitief als je om een luchtje gaat, maar je kunt er ook zo vrij als een vogel in zijn.

Tja. Mooie lucht …

Eindredactie, freelance, In Woordenland, Redactie, spreekwoorden, taal, woordenboek

Terug bij af

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Terug bij af

Sinds januari 2023 is mijn bedrijf gevestigd in het gebouw waarnaar ik op twaalfjarige leeftijd naar de middelbare school ging. Met mijn suffe leren schooltas – dat ik daar ooit in ben getrapt – vol zware boeken, op de fiets hiernaartoe. Fietsenstalling was in de kelder waar je via een steile afdaling in terechtkwam. Die metamorfoost in een steile helling als je weer naar huis gaat. 

In diezelfde fietsenstalling staat mijn fiets weer dagelijks. Mijn bureau op de plek waar ik als puber maatschappijleer en muziekles had. Ondanks dat het gebouw een aantal renovaties heeft ondergaan, zijn er ook nog een aantal dingen exact als toen. Dat was in het begin even wennen, om weer in de gangen te lopen waar mijn angst voor brekend glas werd geboren, toen er een klasgenoot bij een opstootje dwars door het lokaalraam ging. Om in de “wall of fame” een pc te zien staan uit de tijd dat alleen nog nerds aan toetsenborden zaten. Om weer op de markt te lopen, waar ik toen ook al iets bij de bakker kocht. Om voorleessessies te houden voor de bibliotheek – ook in het gebouw gevestigd – in de ruimte waar ik destijds mijn boterham at. En een Mars, want die kocht ik in de kantine, terwijl mijn moeder dacht dat ik melk kocht. 

Chillen in het park

Het is ook geinig. Omdat deze ruimte mij weer volop inspiratie geeft voor de H4C-serie die ik voor young adults schrijf. De hoofdpersonen in die serie zitten in havo-4C op het Klaverlandcollege. Ik waan me met mijn bureau in dat college. Het Klaverlandcollege is de middelbare school naast het Klaverpark. Laat er hier nu ook een ienieminiepark aan de overkant zijn, waar je kunt chillen … H4C is de klas van Marijn en Yara, die samen een kind krijgen op zestienjarige leeftijd. Van Guusje, die hier ontdekt dat ze op vrouwen valt. Van Olivier en Anna, die altijd als laatste iets nieuws ontdekken en stiekem het meest op mij lijken. En van Floor en Casper die haantje de voorste en gemeen zijn, ontstaan door een nare situatie. Iedere leerling uit deze klas heeft een verhaal dat verteld mag worden en dat een eigen boek verdient. 

Voor altijd …

Het laatste deel ligt bij de eindredactie en moet in juli verschijnen. Ik wacht vol spanning op de omslag. Op het eindresultaat. Eindelijk klaar met H4C. Hoewel? Er zitten nog veel meer leerlingen in H4C … Wat maken zij allemaal mee? Olivier heeft een zusje in de brugklas. Ook zij heeft een goed verhaal … Misschien laat ik een van de leraren in een toekomstig deel aan het woord? Het is niks dat ik weer dagelijks op mijn middelbare school kom, ik blijf voor altijd (zitten) in klas H4C. 

Deze column is op 28 mei 2024 verschenen in de nieuwsbrief van Godijn Publishing. Wil je deze nieuwsbrief ook ontvangen? Meld je dan aan via deze link. 

freelance, H4C, Klaverlandcollege, ondernemer, zzp

Vandaag is de beste dag van het jaar!

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Vandaag is de beste dag van het jaar!

In het land van “de beste dag van” wint de dag van vandaag: de dag van de zzp’er. Nu vind ik dat elke dag van het jaar een feestdag is, sinds ik in mijn eentje onderneem, maar vandaag geef ik mezelf een extra wijntje. Doe je mee? Hup: gooi met confetti en zet je feestmuts op. We gaan ’t vieren.

Vijf redenen waarom vandaag een feestdag is

1. Geen baas, geen probleem

Als zzp’er ben ik mijn eigen baas. Dat betekent dat ik geen last hebt van kantoorpolitiek, saaie vergaderingen of die ene collega die altijd te laat is met thee halen. Alleen al omdat ikzelf altijd als eerste dorstig ben. Ik haal met liefde mijn eigen thee!

2. Werken hoe ik wil

Een van de grootste voordelen van zzp’er zijn is de vrijheid om te werken waar en wanneer ik maar wil. En hoe ik maar wil: geen formele kledingvoorschriften hier – het enige wat telt is dat ik me comfortabel en gelukkig voel terwijl ik in mijn eentje de successen vier.

3. Confetti van prestaties

Als zzp’er heb ik een lange lijst met prestaties waar ik trots ben. Ben je ook zzp’er? Dan weet je dat of je nu net je eerste grote klant hebt binnengehaald, een belangrijk project hebt afgerond of gewoon de moed hebt gehad om voor jezelf te beginnen – elke prestatie verdient wat confetti! Zeker vandaag.

4. Community van collega’s

Hoewel ik als zzp’er zelfstandig werk, betekent dat niet dat ik alleen ben. De zzp-gemeenschap bij Tech Campus De School is een geweldige bron van inspiratie en samenwerking. Jammer dat deze dag op zaterdag valt mede-zzp’ers, anders zou ik ook voor jullie ook een wijntje inschenken.

5. Toost op de toekomst

Last but not least, de dag van de zzp’er is een uitstekende gelegenheid om een toost uit te brengen op de toekomst. Ik voel mezelf inmiddels een ondernemer in hart en nieren en ben altijd op zoek naar nieuwe kansen en uitdagingen. Jij ook? Hef je glas op 13 april en proost op onze spannende avonturen die nog komen gaan!

Daar heb je het, vijf redenen waarom de dag van de zzp’er de beste dag van het jaar is. Laten we deze gelegenheid aangrijpen om onze prestaties te vieren, onze vrijheid te omarmen en onze gemeenschap te eren. Een fijne dag van de zzp’er, zzp’er!

freelance, ondernemer, tekstschrijver, zzp

Eenhoorn met elf hoorns

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Eenhoorn met elf hoorns

Uit nieuwsgierigheid vroeg ik ChatGPT naar een blog over een elfjarig bedrijf dat In Woordenland heet. Er kwam een verhaal over een reis door woorden van elf jaar, waarbij ik een visie, een droom en de kracht had om verhalen te vertellen. Elf jaar groei, creativiteit en betekenisvolle communicatie. Ik vroeg of het grappiger kon. Natuurlijk, ik wens, hij draait!

Dolle boel

Het werd het bureau van meneer Pennenvoerder, die feestvierde met bungelende puntkomma’s en verhalen die als confetti rond dwarrelden. Waar de zinnen op zijn best waren, de woorden naar elkaar knipoogden en de komma’s in harmonie dansten. Oké, het was een test, maar tot nu toe kon ik er niet veel mee. Ik vulde de informatie nog een beetje aan. Het moest gaan over Alice die elf jaar ondernemer was. De robot ging aan de slag. Ach nee, hij deed ‘plop’ en toen stonden er 300 woorden in mijn scherm. Over een Alice met humor; ze trommelde haar hele team op voor de feestelijkheden en kwam op het lumineuze idee een wedstrijd te beginnen: wie kon het meest briljante elfenverhaal bedenken? Met buikpijn van het lachen beloonde ze haar team met elfenmutsen. Natúúrlijk. Het wordt dus tijd dat ik een team aanneem.

Betoverende verhalen

Ik werd een beetje ongeduldig en stelde de opdracht nog strakker in. ‘Elf jaar, woorden, zinnen en gebak. De uitkomst. ‘Stel je voor hoe deze elf zijn creativiteit combineert door betoverende verhalen te vertellen terwijl hij de meest verrukkelijke lekkernijen bakt voor zijn vrienden en mede-elfen in het betoverde bos.’ Het zal de taalbarrière wel zijn, maar wat heeft die robot toch met elfjes? Een volgend verzoek. ‘Dat een klein eenmansbedrijfje zijn elfde verjaardag viert, is als een eenhoorn die zijn elfde hoorn krijgt!’ Nu heb ik altijd geleerd dat je als eigenaar je bedrijf vooral serieus moet nemen, dus haakte ik al af op het verkleinwoord. Bovendien: klein en bedrijfje is dubbel verkleind. Maar ja, die elfde hoorn op die eenhoorn was wel weer grappig. Ik deed nog een paar pogingen, maar na de writer’s block-draak en het hol van inspiratieloosheid besloot ik dat het de eenhoorn met de elf hoorns maar moest worden. Hoewel?

Laatste poging

Die hele ChatGPT kostte me nu al meer tijd dan ik eigenlijk had. Toch bleef ik nieuwsgierig. ‘Hoewel elf jaar een aanzienlijke tijd is, voelt het als het begin van een nieuwe fase van ontdekking en creatie. Elke tekst blijft een uitnodiging om te verkennen, te leren en te delen. Ik kijk uit naar wat de toekomst brengt en naar de verhalen die nog verteld moeten worden.’ Meeslepend, toch? Afijn. De allerlaatste. Tekstbureau In Woordenland blaast elf kaarsjes uit. ‘Natuurlijk, laten we het vieren!’ riep ChatGPT. Dat ga ik dan maar doen. Elf kaarsjes op de taart, elf jaren van woorden, verhalen en het betoveren van lezers met de kracht van taal. En bedankt.

ChatGPT, freelance, In Woordenland, Jarig, Robot, Schrijven, Tekstbureau, Woordenland

Kerstwens

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Kerstwens

Waarschijnlijk voor het eerst sinds de oprichting van In Woordenland neem ik kerstvakantie. Lekker een week boeken lezen, spelletjes doen, legpuzzels maken, lunchen, thee drinken en af en toe een wijntje. Ik wens je de allerbeste kerst, een nog betere kerstvakantie en een goed begin van het nieuwe jaar.

Wie nog even terug naar Kerstmis 2020 wil – stel dat je je verveelt – hier een link naar Kerst met de fam, gezellig. De corona-ZOOM-kerst waar we nooit meer naar uitkijken. 

Fijne dagen, ik log uit!

PS Nieuwsgierig hoe het anno 2023 gaat met Marion, haar kinderen Anouk, Christian en Koen en haar kleinzoon Rens? Het voorrecht van de schrijfinspirator; ik weet het in januari! De deelnemers van Schrijfcafé In Woordenland hebben van mij de opdracht gekregen een nieuw 🎄 kerstverhaal te schrijven over deze familie. De schrijvers kennende gaat het allemaal niet over rozen, ik ben nu al benieuwd naar al de intriges …

freelance, In Woordenland, Tekstbureau

Kom je ontbijten?

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Kom je ontbijten?

De meeste blogs hier gaan over mijn boeken. Maar In Woordenland is veel meer dan dat. Wist je bijvoorbeeld dat een deel van mijn werkweek opgaat aan de webredactie van Stichting Kaag en Braassem Promotie? Hier doe ik als freelancer mijn best om Kaag en Braassem als recreatiegemeente op de kaart te zetten. 

Een van de kenmerken van het gebied is het polderlandschap. Weilanden, veel water en van oorsprong om ervoor te zorgen dat onze voeten droog blijven: molens. Nog steeds worden de molens ingezet in tijden van nood en dienen ze als hulpgemaal om de polders droog te houden. Of het door deze klus komt of niet, ik ben van de molens gaan houden. 

Ontbijten met een molenaar

Aanstaande zaterdag (13 mei) is het Nationale Molendag en mag ik ontbijten met molenaars. Natuurlijk ben ik nieuwsgierig naar hun werk, maar eerlijk is eerlijk: die molenaars heb ik eerder ontmoet. Maar jij misschien nog niet. Wellicht wil je meer weten over al die molens in het landschap. Wil je weten wat het verschil is tussen een poldermolen en een wipmolen of wil je meer weten over de ingenieuze techniek achter de molens. Hoe leuk is het dan dat ook jij mag komen ontbijten met die molenaar? 

>>> Inschrijven voor het ontbijtKost €5,50 (opbrengst gaat naar de Rijnlandse Molenstichting)

Wandelroute

Als de voedzame maaltijd erin zit, kun je (als je wil) de wandelschoenen aantrekken en op pad gaan voor een prachtige wandeltocht van 17 km. Onderweg zie je maar liefst veertien molens. Een aantal daarvan ligt direct aan de route en omdat het zaterdag Nationale Molendag is, kun je die ook bezoeken. Ontbijt je niet alleen met de molenaar, zie je ook nog eens een paar verschillende molens van dichtbij en kun je overal een kijkje nemen. 

Als dit niet de tip van de dag is … 

freelance, In Woordenland, ondernemer, Project, Webredacteur, Webredactie

Elke dag wandel-naar-je-werkdag

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Elke dag wandel-naar-je-werkdag

oevallig schreef ik er van de week ook al over, in de blog Hoeveel uur wil jij? Ik wandel naar mijn werk. Niet elke dag, maar wel zo vaak mogelijk. Nu heb ik wel heel makkelijk praten: mijn werk en mijn achterdeur zijn nog geen anderhalf kilometer van elkaar. Toch is dat een kwartier heen en een kwartier terug met mijn neus in de frisse lucht. 

Tijdens die wandeling zou ik tijd hebben om na te denken. Om mijn hoofd leeg te wandelen. Of om met mijn telefoon aan mijn oor met mijn vriendinnen te kletsen. Dat doe ik allemaal niet. Meestal luister ik een boek. En soms, tot frustratie van de partner die de pannen al op tafel heeft, loop ik een klein ommetje om nog langer te kunnen luisteren. Tja, je doet aan effectief tijdgebruik of je doet het niet.

Wat zijn jouw plannen?

Ben jij vandaag – op de wandel naar je werk dag – naar je werk gewandeld, of ga je dat straks nog doen: tijdens je werk? Want omdat we zoveel zittend werk doen tegenwoordig én ook nog eens regelmatig thuis, wordt deze dag om de drempel zo laag mogelijk te houden ook wel ‘Wandel tijdens je werkdag‘ genoemd. Werk jij nou verder dan anderhalve kilometer van je achterdeur – ik vermoed dat dat voor bijna iedereen het geval is – of werk je thuis? Dan kun je die wandeling ook in je pauze maken. Ik ben benieuwd naar jouw wandelplannen vandaag.

En ik gooi hem er nog maar een keer in. Het effectief tijdgebruik. Ik wandel met een luisterboek. Anders kom ik nooit aan mijn ‘reading challenge‘. Uitproberen?

fijne dag van, freelance, In Woordenland, Lekker lezen, Luisterboek, wandelen, Werken