Kijk dan! Een nieuw jasje voor Slapen doen we morgen weer. Met dank aan Troy van ZoneroMedia. Heel tof én een professionaliseringsslag ten opzichte van de eerdere uitgave.
Dit boek verdiende niet alleen een nieuwe jas, maar ook een nieuw nawoord. De eerste uitgave verscheen namelijk op 7 mei 2017. Twee weken voor de aanslag bij het concert van Ariane Grande. Ik kan je vertellen: toen zo ongeveer gebeurde wat ik eerder had geschreven, vond ik het verhaal ineens een stuk minder goed. Ik wil deze herdruk dan ook opdragen aan alle slachtoffers van terrorisme of van onbezonnen daden …
Vandaag ben ik in Groningen voor de laatste ‘Stap op de Rode Loper’ van dit schooljaar. Een leesfeest voor vmbo-leerlingen die workshops krijgen op culturele toplocaties. Hier in Groningen sta ik in de Synagoge en in het Groninger Museum om weer een aantal klassen mee te nemen in waarom ik lezen leuk vind.
In deze blog blik ik terug naar maandag 13 januari, toen ik voor Stap op de Rode Loper in Amsterdam was. In het Bimhuis, een cool concertgebouw met een topuitzicht over het IJ. Waar Groningen aan de andere kant van het land is voor mij, is Amsterdam bijna een thuiswedstrijd. Te laat komen leek onmogelijk.
De brug stond open
Wat mis kon gaan, ging die dag mis. Het enige dat níet gebeurde, was dat de brug openstond. Laat mij even opsommen: ik wilde het eerste stukje met de auto gaan, maar ik had een lekke band (spijker, bleek later). Bij de bushalte ontdekte ik dat de lijn was geschrapt (vervoersmaatschappij Qbuzz, had hem net overgenomen, maar zeker niet op orde). In allerijl zocht ik een lift naar Schiphol, die ik vond, maar waardoor ik uiteraard de trein had gemist die ik had willen nemen. Genoeg pech, dacht ik. Vanaf hier gaat het goed en kom ik nog op tijd. Ik had immers genoeg marge ingebouwd.
Nog meer?
Omdat ik een trein later had, had ik een overstap extra. Op Amsterdam-Zuid reed de metro niet. Technische storing. Een metro later reed gelukkig wel. Op naar Centraal en dan de rest lopen: dan ben ik tenminste niet meer afhankelijk van de grillen van het openbaar vervoer. Wat denk je? Op die ene vierkante meter die glad was op de Oosterdokbrug (met het Bimhuis al in zicht) gleed ik onderuit. Met zware rugzak vol boeken krabbelde ik overeind, op adrenaline liep ik door en kwam ik ruim te laat aan voor mijn eerste workshop.
Je verzint het!
Geluk bij een ongeluk: de hele boel liep uit en mijn klas was er nog niet. Opgelucht zocht ik mijn lokaal op, via het toilet – waar ik ontdekte dat mijn knie behoorlijk kapot was (nog steeds last van). Vol van mijn verhaal vertelde ik de eerste klas wat mij allemaal was overkomen. De blikken spraken boekdelen: zeg schrijver. Je verzint het. Daar ben je vast goed in. Maar alsjeblieft. Kan het niet wat geloofwaardiger?
O ja, de volgende maandag de dertiende blijf ik voor de zekerheid in bed. Met mijn dekens over mijn hoofd.
Via de Schrijverscentrale word ik zo af en toe geboekt voor een lezing of workshop. Zo ben ik vorig jaar terechtgekomen bij de organisatie Stap op de Rode Loper. Als ware VIPS worden bij de evenementen van deze organisatie vmbo-leerlingen ontvangen bij de meest culturele locaties van de stad voor een Leesfeest.
Eind november was ik voor Stap op de Rode Loper in Leeuwarden. In Stadsschouwburg De Harmonie – voor mij als theatergek een toplocatie – kreeg ik een eigen theaterzaal en vier vmbo-klassen voor mijn neus. Ik had mezelf voorgenomen de leerlingen te vertellen dat ook voor hen hét boek bestaat. Vertellen ja, overtuigen leek me een beetje te veel van het goede.
Nerd!
Dat lezen voor veel leerlingen geen feest is, mag geen verrassing zijn. Toch merkte ik dit jaar een omslag. Zeggen dat je lezen leuk vindt blijkt geen schande meer. Tenminste, dat merkte ik bij deze vier klassen. In elke klas zaten wel een paar leerlingen die ruiterlijk toegaven dat ze echte lezers zijn. Een meevaller! Hoe kan het toch dat lezers – leerlingen van de middelbare school welteverstaan – jarenlang een twijfelachtige reputatie hadden? Hoe fijn, als je gewoon mag zeggen dat je leest, zonder je eer aan te tasten; een beetje alsof je zegt dat jouw favoriete chocolade, witte chocolade is. Ik denk dat ik zelf het antwoord al weet, plakte er niet iets gelijkwaardigs aan de tegenwoordig geuzennaam “nerd”? Om niet alleen te zenden over hoe leuk lezen is, bedacht met de leerlingen ook nieuwe verhaallijnen voor de H4C-serie. In deze serie staat een vriendengroep uit havo-4c centraal van het fictieve Klaverlandcollege. Kunnen deze verhalen ook bij jullie op school afspelen, vroeg ik ze. En welke verhaallijn missen jullie nog?
Op jullie school
De creatieve ideeën deel ik graag in deze gastblog. Online pesten kwam voorbij, net als “gewoon” pesten. Neppe mensen, maar ook: school = saai!!! Samen kwamen we tot levende hoofdpersonages Jonathan, Chantal, Klaske en Henk. Laten we met die laatste beginnen: Henk is leraar op het Schylerjouw op Terschelling. Hij is 42 en hij is bang voor vogels. Hij wordt gepest door zijn collega’s en woont in een iglo. Dan Jonathan, leerling van dezelfde school. Hij is 13 en slachtoffer van online pesten. Een echte eilander, met mosselen als lievelingsmaaltijd en De Stoep als favoriete uitgaansgelegenheid. Chantal is docent Engels op het Simon Vestdijk in Harlingen. Ze wordt woedend als leerlingen hun leesboek zijn vergeten en woont in een tochtig schuurtje, waar haar favoriete plek ergens achterin is: daar is geen tocht. Tot slot Klaske van zestien, leerling van het Simon Vestdijk in Franeker. Klaske heeft “middelmatig haar” en haar favoriete uitgaansgelegenheid is het kerkhof. Haar hobby? Slapen!
Hoe leuk, dat het seizoen voor Stap op de Rode Loper net pas is begonnen, ik mag nog een paar keer! Overigens ben ik het met niemand die van witte chocolade houdt eens, er is maar één lekkere smaak en dat is puur. Gelukkig mogen smaken verschillen.
Deze gastblog is eerder verschenen in de nieuwsbrief van uitgeverij Godijn Publishing. Wil je die nieuwsbrief ook ontvangen? Meld je dan aan via deze link.
De laatste reviews in deze blogtour. Wat heb ik genoten van alle aandacht voor “Prikkeldraad doet pijn”. Ik hoop dat het de aanzet is naar heel veel (nieuwe) lezers.
Het boek komt er best goed vanaf, al zeg ik het zelf. Het begon met twee sterren, wat maar weer aangeeft dat niet elk boek voor iedereen is. Gelukkig volgden daarna maar liefst acht keer vier sterren, dus hier een gelukkige schrijver!
@suzanne_between_pages ⭐️⭐️
@priscilla_dieleman_boekenfan ⭐️⭐️⭐️⭐️
@sheila_hjv_inbooks ⭐️⭐️⭐️⭐️
@het_leesdraakje ⭐️⭐️⭐️⭐️
@het_boekenbijtje ⭐️⭐️⭐️⭐️
@dianesboekenhoekje ⭐️⭐️⭐️⭐️
@boekverslaafde ⭐️⭐️⭐️⭐️
@melsday ⭐️⭐️⭐️⭐️ (8,5)
@joyce’s library ⭐️⭐️⭐️⭐️
Hieronder de quotes uit de reviews van Kat (@boekverslaafde), Melanie (@melsday01) en Joyce (@joyceslibrary). De hele review kun je lezen door op de quote te klikken.
Dank aan alle fantastische boekbloggers! PS Wil je de andere reviews ook lezen? Ga dan naar overzicht #1 en overzicht #2.
Daar ben ik weer met een bundel aan reviews. Dit keer waren Ilse, Jolijn en Diane aan de beurt.
De hele review kun je lezen door op de quote te klikken. Dank boekbloggers, voor deze drie reviews. Stiekem vond ik die van Ilse (een boekblogger van 13 jaar onder de naam het_boekendraakje) het allerspannendst!
Elke dag komt er sinds 2 augustus 2024 een review online in de blogtour voor “Prikkeldraad doet pijn”. Dagelijks een review op mijn website delen, dat doe ik jullie niet aan. Daarom bundel ik ze per drie. Lees je mee?
De hele review kun je lezen door op de quote te klikken. Dank Priscilla, Suzanne en Sheila voor deze eerste drie reviews. En voor de fantastische foto’s! Vooral naar die van Sheila keek ik weer uit, haar Instagram ziet er zo tof uit.
De eerste review, altijd iets om enorm naar uit te kijken! Wat fijn om gelijk vier dikke sterren te ontvangen van Kim. Het regent mooie quotes, ik geef je er een:
Alice Bakker heeft Floor, een nogal bazig en bitchy personage, mooi uitgewerkt en laat haar gedurende het verhaal een mooie transformatie doormaken.
Kim haalt aan dat ze het personage Floor in het begin van het boek verafschuwde, maar naarmate het verhaal vordert, ze zich beter ik haar kon verplaatsen. Fijn om te lezen, laten we allemaal de Floors in ons leven toch een beetje in ons hart sluiten. Benieuwd naar de hele review? Die kun je hier lezen.
Dankjewel, Kim, voor deze topreview!
H4C | PRIKKELDRAAD DOET PIJN
Young Adult (15+) | 2024
Om Floor heen zit een denkbeeldige laag met prikkeldraad: wie haar nadert, wordt gekwetst. Ze is de bitch van de vriendengroep en heeft het liefst dat iedereen doet wat zij zegt. In Casper vindt ze haar gelijke: ook hij bepaalt graag wat er gebeurt. Tot ze beiden ontdekken dat achter elke grote mond een klein hartje zit.
Laatst las ik op LinkedIn een post van iemand wiens website vooral werd gevonden via de zoekopdracht “SM-meesteres”. Wat bleek? Een van haar klanten heeft die functie en dat staat in haar handtekening onder de review op haar website. Het is dus helemaal niet zo dat haar hele website vol stond met “Ik ben een SM-meesteres”. Toch werd ze erop gevonden.
Bij mij – ik schreef het al eerder – is het “iemand prikkeldraad geven”. Google het maar, ik sta op positie 1 en 2. Door deze blog misschien straks ook op 3. Toen ik onlangs mijn hele website aan het overzetten was naar deze fonkelnieuwe heb ik me afgevraagd wat ik met de 568 blogs deed die op mijn website stonden. Niet allemaal opnieuw plaatsen uiteraard. Maar over de blogs Geef je arm eens en Prikkeldraad doet pijn heb ik geen seconde getwijfeld. Sterker nog: het zijn de enige twee blogs waar ik een redirect voor heb laten instellen. Laat mij er maar op gevonden worden.
En toen?
Dit hele verhaal krijgt inmiddels een staartje. Toen ik op zoek was naar een titel voor het vierde deel in de H4C-serie – over klas H4C op het Klaverlandcollege – dacht ik aan hoofdpersoon Floor. Wat is nu iets dat Floor zonder twijfelen zou doen? Juist: iemand prikkeldraad geven. Met haar handen de arm pakken van een van haar klasgenoten en met de ene hand heel hard rechtsom draaien en met de ander linksom. Lijkt onschuldig maar het doet pijn. Prikkeldraad doet hartstikke pijn.
Floor is een meisje met een gekwetste ziel. Iemand die het niet makkelijk heeft, thuis. Iemand die leidt onder emotionele chantage. Iemand die ervoor leeft om een ander te kwetsen. Iemand die een ander prikkeldraad geeft zonder er spijt van te krijgen.
Ik geef je prikkeldraad!
Is het gebruikmaken van zoekresultaten waar je eigenlijk niets aan dacht te hebben? Ja. Is dat slim? Dat gaan we zien. “Prikkeldraad doet pijn” verschijnt 6 juli. Ik presenteer dit boek op de braderie in Oude Wetering. Op verzoek geef ik niet alleen mijn handtekening in dat boek, maar ook prikkeldraad.
Prikkeldraad doet pijn – H4C-4 Young adult | 15+ | verschijnt 6 juli 2024
Om Floor heen zit een denkbeeldige laag met prikkeldraad: wie haar nadert, wordt gekwetst. Ze is de bitch van de vriendengroep en heeft het liefst dat iedereen doet wat zij zegt. In Casper vindt ze haar gelijke: ook hij bepaalt graag wat er gebeurt. Tot ze beiden ontdekken dat achter elke grote mond een klein hartje zit.
Daar ben ik weer, met de vier februari-reviews van Zij gaat voor haar in de blogtour – een reeks reviews van een nieuw boek – georganiseerd door uitgever Godijn Publishing. In maart volgen de laatste reviews, waar ik nu al naar uitkijk! Benieuwd naar die van januari? Die kun je hier teruglezen.
Ik laat jullie hier graag de recensies lezen van februari. Tenminste, per recensie een quote. Alles lezen? Klik op de quote om de hele recensie te lezen.
Boekbloggers Karin, Saskia, Kat en Sheila: bedankt voor het lezen, de dikke sterren en de mooie woorden! Volgende maand weer zo’n overzicht. Ik kijk ernaar uit!
De cover van mijn nieuwe boek is bekend! Persoonlijk vind ik dit de mooiste van de drie in de H4C-serie. Niet alleen de cover, ook het verhaal. Ik ben zo benieuwd hoe jullie het vinden!
H4C | Zij gaat voor haar
Young Adult (15+) | verschijnt 25 november 2023
Guusje geeft het toe: ze is verliefd op Kim. Niet iedereen lijkt dat toe te juichen en als ze wordt belaagd op het schoolplein, besluit de directeur van het Klaverlandcollege dat het tijd is voor het hijsen van de regenboogvlag. Is het de oplossing of het begin van meer problemen?
Bij het Klaverlandcollege kun je zijn wie je bent.
Deal or no deal?
Om te vieren dat het derde deel bijna uit is in deze serie, kun je ze nu in de Shop In Woordenland met zijn drieën (gesigneerd) bestellen voor €45. Verzending is direct na 25 november. De delen los bestellen kan uiteraard ook!
