‘Leesbaar verhaal voor de oudere jeugd,’ staat in de recensie op de Kinderboekenblog. Maar ook: ‘Het boek is spannend genoeg om de lezers aan de bladzijden vastgeplakt te houden en lekker mee te laten puzzelen over motief, middelen en gelegenheid!’
De hele recensie was te lezen op Nienkes kinderboekenblog.
“Bakker schrijft mooie en fijne boeken voor moeilijke lezers. Duidelijk lettertype, geen moeilijke woorden, geen lastige zinnen en korte hoofdstukken. Ook bevat het verhaal veel dialoog, iets dat een lastige lezer heel fijn vindt.”
Leesconsulenten Tyka en Alyssa van @bibliotheekoosterschelde geven wekelijks boekentips voor jongeren op Instagram onder het account @boekenbazen. Deze week de beurt aan Ze Zien Mij Niet. Een toffe recensie, maar nog leuker: een foto waarover is nagedacht. Ik word hier superblij van!
Wat schrijven ze over ZZMN?
‘Ik ben overal. Gaat het over brand, ben ik er als de kippen bij. En dat terwijl ik onzichtbaar ben. Niemand ontdekt de pyromaan van Vierblad. Niemand!’ . Er worden veel branden gesticht in het stadje Vierblad. Aaron en zijn vrienden wonen hier en spelen graag voetbal. Een schuur, auto’s, er wordt van alles in de fik gezet. Als er dan ook brand wordt gesticht bij de tante van één van Aaron’s vrienden gaan ze op zoek naar de dader. Maar..hoe kan het dat het lijkt alsof iemand uit de groep erachter zit?
Zodra je begint met lezen in dit boek wil je weten wie de pyromaan is. En dit is niet erg voorspelbaar..ik wisselde continue en werd uiteindelijk toch nog verrast! Heel goed dat je niet alleen leest vanuit de vriendengroep en de dader, maar ook vanuit de brandweer. Dit boek heeft hele korte hoofdstukken en grote letters, je bent dan ook heel snel door dit boek heen!
Bedankt Tyka en Alyssa!
En omdat ‘ie zo tof is, hier ook nog even die foto in de header compleet:
Het is een stokpaardje van me, ik weet het. Neem van mij aan: het is een stokpaardje voor veel auteurs. Misschien wel voor alle.
Waarom denkt men dat het ‘normaal’ is om digitale boeken te ‘stelen’?
Op verjaardagen wordt er niet moeilijk over gedaan. Wil jij het nieuwste boek van die bekende auteur, dan is er vast wel iemand die dat even voor je op een stickie zet. Wil je gelijk duizend boeken? Geen probleem, past er allemaal op! Vertel het me maar niet, ik word er verdrietig van. Weet je hoeveel uur er in zo’n boek zit? Onbetaalde uren, zodra je werk op zo’n stickie belandt…
Onlangs verscheen er een prachtig artikel in de Volkskrant, met de kop ‘Keurige boekendieven’. Hoezo keurig? Toch moest ik erom grinniken. Onberispelijke oma’s die zelf niet doorhebben dat ze gewetenloze e-boekcriminelen zijn. Deel uitmaken van netwerken. Netwerken die steeds vaker opgerold worden. Waarbij soms flinke boetes uitgedeeld worden. Een topje van de ijsberg, ik weet het. Maar elke boete is er één op weg naar eerlijke handel. Gelukkig vermeldt het artikel dat de generatie onder de dertig (de toekomst) het normaal vindt om voor digitale producten te betalen.
Caroline van mustreadsornot nam Ze Zien Mij Niet mee in haar koffer:
In de vakantie las ik het boek en hierna mijn dochter. Beide waren we zeer onder de indruk van het verhaal.
‘Een spannend jeugdboek wat zeker ook jongens zal verrassen,’ een must read dus!
‘Tijdens het lezen verdenk je de één en dan de ander, maar waarom en wie blijft tot het laatst toe verrassend. Een verhaal over vriendschap en vertrouwen. Een verhaal wat je in één ruk wilt uit lezen.’
Voor Kinderboeken las Conny Schelvis-Mens Ze Zien Mij Niet. Ze heeft daar een mooie, positieve recensie over geschreven.
‘Het is altijd prettig als je een jeugdthriller voor je neus krijgt waarbij de hoofdpersonage een jongen is. Je krijgt dan toch wel een andere invalshoek en een ander soort verhaal. Het is echter geen typisch jongensverhaal en dus geschikt voor jongens en meiden vanaf een jaar of 12.’
Bedankt Conny, voor deze zeer gewaardeerde vier sterren. De hele recensie was te lezen op Nienkes Kinderboekenblog.
Recensente Hanneke Tinor-Centi schreef een prachtrecensie over Ze Zien Mij Niet. Dank je wel, Hanneke!
‘De identiteit van deze dader weet Bakker lang verborgen te houden waarmee zij de spanning langzaam opbouwt. Bovendien is daarmee de onrust ingezet. Wie is er eerlijk en wie niet? In hoeverre kennen de vrienden elkaar eigenlijk?
De diverse plotwendingen en het feit dat het verhaal vanuit wisselend perspectief wordt gebracht, geven het een extra dimensie. Knap gedaan.’
Wil je de hele recensie lezen? Kijk dan op Hebban..
In Onthullingen staat mijn verhaal Meedogenloos, over het televisieprogramma Onthullingen; hardvochtige reality-tv, waarin al je geheimen blootgelegd worden.
Je kunt maar beter niets te verbergen hebben …
Een verhalenbundel recenseren en dan voor elke schrijver een woordje hebben, ik hou ervan. Wil je lezen wat Marc-Jan over mijn en de andere verhalen zegt? Kijk dan hier.
Marc-Jan van Dam van Boeken- en leesclub De Perfecte Buren schreef een mooie recensie over Ze Zien Mij Niet.
‘Ik blijf positief over de korte, cursief gedrukte hoofdstukjes vanuit het perspectief van de dader. Ik merkte dat ik, als lezer, in die stukjes aanwijzingen probeerde te vinden. Wie is het? Waarom doet hij dit? Omdat gesprekken en gebeurtenissen uit deze hoofdstukjes vaak overlapte met gesprekken en gebeurtenissen uit de andere hoofdstukken, werd het mij wel moeilijk gemaakt.’
Hoewel mijn boek officieel buiten de doelgroep valt van Vrouwenthrillers, blijkt maar weer dat de scheidingslijnen best dun zijn. Sterren zijn sterren, ik ben er blij mee.
‘Als jeugdboek is het zeker een aanrader en uitermate geschikt voor moeilijke lezers. Een spannend verhaal verweven met mooie en herkenbare thema’s zoals vriendschap en loyaliteit.’