Het is weer maandag! Dat betekent weer een review in de blogtour van De laatste in de rij. Deze is van Nienke van Lezen en leven met Nienke.
Nienke: “Het is een heerlijke young adult die wat mij betreft een aanrader is voor elke tiener, schrijfster Alice schroomt niet om onderwerpen aan te snijden waarvan we allemaal weten dat ze er zijn maar niet genoeg besproken worden.”
“Het leest niet alleen als een verhaal maar ook een stukje kennis en wijsheid dat je meegegeven wordt op jonge leeftijd over de keuzes die je maakt.
EN heb je alvast een sneak peak te pakken of die beslissingen goed of slecht aflopen.”
Dankjewel, Nienke, fijn dat je genoten hebt! Wie benieuwd is naar de hele recensie, verwijs ik naar haar website lezenvooriedereen.nl.
Is de kop van dit blog een sterk staaltje arrogantie? Is het nu helemaal naar mijn bol geslagen? Maak je geen zorgen, het is slechts het thema van de Boekenweek, die vandaag van start gaat. “Iedereen die ook maar een beetje van lezen houdt, gaat in maart een dagje uit in de boekwinkel” staat te lezen op de website van de CPNB. Logisch, want je krijgt er een gratis boek bij; koop je voor € 15 aan boeken, dan krijg je het Boekenweekgeschenk van Lize Spit cadeau.
Ga nou maar weer weg!
Logisch? Ik weet het niet hoor, ik houd niet een beetje maar een heleboel van lezen. Gerust snuffel ik graag een uurtje in een boekhandel. Maar een dagje uit in de boekhandel? Dat lijkt me best lang. Zou zo’n boekverkoper je dan niet zat worden? Als je niet weg te slaan bent? Tenzij je een enorme stapel boeken koopt natuurlijk, dan vindt die verkoper je vast fantastisch. Ik geef toe: ik ben er vaak best snel weer weg. Meestal doe ik het voorwerk op Hebban en weet ik precies waar ik voor kom. Maar eerlijk is eerlijk, meestal lees ik digitaal en koop ik alleen de boeken die ik cadeau doe in de boekhandel.
Een dagje in mei
Aankomend mei opent bij de voor mij dichtstbijzijnde boekhandel ‘Koffie met Koek‘ wat eigenlijk gewoon een toffe koffiehoek in de boekenwinkel van boekhandelaar Koek is, “koffie bij een goed boek” dus. Ik hoop dat ze ook lekkere thee hebben, dan is een “dagje” naar de boekhandel toch ineens zo gek nog niet. Niet in maart, maar in mei. Houd mijn agenda voor de zekerheid alvast in de gaten 😉
Het is weer maandag! Dat betekent dat er weer een review in de blogtour online staat. Zoals jullie misschien al weten, t/m 3 april komt er op maandag een recensie online van De laatste in de rij. Deze derde is van Joyce van Joyce’s Library.
Joyce: “Ik kon me erg goed inleven in Anna als personage. Een beetje een stil meisje dat altijd overal maar achteraan hobbelt en als laatste nieuwe dingen ontdekt. Ik vond het erg mooi dat ze op een gegeven moment gewoon besluit om sterker te zijn en niet altijd maar ergens achteraan te staan.”
“Ik vond het wel vermakelijk om te lezen over de problemen die tieners doormaken tijdens hun middelbare schooltijd.
Er is de afgelopen jaren dus weinig veranderd.”
Dankjewel, Joyce, superfijn: vier fonkelende sterren! Wie benieuwd is naar de hele recensie, verwijs ik naar haar Instagram-bericht; je kunt het hier vinden.
Volgende week is het de beurt aan Melanie Hoogvliet van Bookstamel, met Melanie mag ik dinsdag 7 maart ook nog lekker kletsen in haar live Q&A op haar YouTubekanaal De wereld van Mel én er verschijnt ergens in maart ook nog een zondagverhaal op haar website, ik kijk nu al naar uit naar een heuse Melanie-maand!
Eigenlijk is het een gemis als je in je vroege kinderjaren niet voorgelezen bent. Bij een van je ouders op schoot, samen op de bank of terwijl je in je bed ligt te wachten op de slaap. Voorlezen verrijkt je woordenschat en geeft je meer taalgevoel. Op de Internationale dag van de moedertaal (ja, ja, er is overal een dag voor) lijkt me het promoten van voorlezen in míjn moedertaal niet zo raar.
Luisteren
Sinds de luisterboeken de markt veroveren, laat ik mezelf ook met regelmaat voorlezen. Heerlijk, een zoetgevooisde stem in mijn oor terwijl ik sta te strijken of naar mijn werk wandel. Ik kan verdwijnen in het verhaal zonder dat ik eerst moet gaan zitten met een boek. Omdat ik dat ook graag doe, combineer ik het soms: een paar hoofdstukken tijdens het wandelen en thuis in bed verder lezen in het e-boek. Omdat ik een abonnement heb bij Storytel is dat de deal, Storytel biedt namelijk zowel luisterboeken als e-boeken aan en weet precies waar ik gebleven ben in het boek, of ik nu luister of lees. En dat is zo handig!
Tips!
Hoewel die Internationale dag van de moedertaal gaat over meertaligheid, waarbij aandacht is voor de moedertaal van etnische groepen, wil ik het in dit blog houden bij mijn eigen moedertaal. Allereerst met een paar luisterboekentips uit eigen keuken:
Maar wat als je nu al 55+ bent? Kun je dan ook zonder luisterboeken voorgelezen worden? Gewoon, één voor allen? Ik vind van wel en dat is Bibliotheek Rijn en Venen met me eens. Voor de tweede keer is er bij hen een voorleessessie gepland waarbij ik voorlees voor een doelgroep die dat misschien niet zo gewend is. Maar die net zo ademloos luistert als de doelgroep die het wél gewend is. Die met een kopje koffie of thee en wat lekkers alle tijd heeft voor een goed verhaal. Kom je ook?
Wanneer, hoe laat en waar?
➡️ 7 maart 2023, 10.30 uur, voorleeskoffie bij bibliotheek Rijn en Venen, vestiging Roelofarendsveen. Wil je erbij zijn? Geef je dan op via de website van Bibliotheek Rijn en Venen. Tipje van de sluier, ik lees voor uit de roman Angela & Emma, Weerzien. Leuk je te daar ontmoeten!
Deel twee van de blogtour! T/m 3 april komt er op maandag een recensie online van De laatste in de rij. Deze tweede is van Marleen Persoon van missp_her_books_read.
Marleen: “Alice Bakker weet wel goed waar jongeren mee worstelen en heeft dit op een niet belerende maar open mind wijze neergezet. Het verhaal leest zeer vlot en komt betrouwbaar en herkenbaar over.”
“Geen gezwijmel of hoog psychologische taal, maar de spreektaal van de jeugd, dat heeft de schrijfster met de juiste finesse gedaan.”
Dankjewel, Marleen, ik ben blij met je fijne recensie en de drieënhalve topsterren. Maar ook met deze toffe collage, die ik van je Instagram-account gehaald heb! Wie benieuwd is naar de hele recensie, verwijs ik naar haar Hebban-account; je kunt hem hier vinden. Volgende week is het de beurt aan Joyce van Joyceslibrary, ik kijk er nu al naar uit!
Op de dag van de liefde wil ik graag iets met je delen over boekenliefde. Afgelopen zaterdag was namelijk de tiende editie van BOEK10. Iedereen die naar dat leuke feestje komt, heeft dus die boekenliefde en misschien verbaast het je niet: dat zijn wel mensen waar ik me bij thuis voel.
Samen
Bij Godijn Publishing doen we alles samen. Nou, alles. Veel. Dus ook met tien auteurs een podium delen om nieuwe boeken te presenteren. Drie keer eerder was ik zelf een van de tien. Dat stadium ben ik voorbij, dacht ik. Maar ja, zeg maar eens “nee” als je gevraagd wordt tóch nog een keer mee te doen. De volgende BOEK10 ben ik weer een van de tien. Op het vertrouwde nest, een evenement dat in mijn hart zit en dit keer georganiseerd wordt op het podium van een voor BOEK10 nieuw theater. Na Den Bosch, Hoorn en Woerden is de elfde editie van BOEK10 op zaterdag 25 november in “mijn” eigen theater in Roelofarendsveen. Alleen daarom al was nee-zeggen geen optie …
Ook eens meemaken?
Natuurlijk lijkt dit schaamteloze promotie van een boekenevenement van mijn uitgever, maar ik zit nu al een paar dagen reacties te scrollen op sociale media en ik kan geen onvertogen woord vinden. “Geweldig georganiseerd evenement” – “Nagenieten van een hele toffe dag” – “Wat een topdag met schrijvers en lezers” – “Het wordt iedere keer leuker” … moet ik nog doorgaan? Of zet jij 25 november 2023 alvast in je agenda? BOEK10-najaar 2023. Ik kan er nu al zin in hebben!
Boekenliefdetip
Om nog een extra hartje uit te delen … Zonder mijn andere collega’s bij Godijn Publishing tekort te doen, mag ik je het vierde boek in de afbeelding boven deze post extra aanbevelen? Witte Muren van mijn schrijfcafépupil Hanneke Simons. Alleen al omdat ik in haar werk geloof en zo ontzettend trots op haar ben!
Vandaag start er een blogtour: t/m 3 april komt er op maandag een recensie online van De laatste in de rij. De eerste is van Saskia Boree van sjmschrijft.
Saskia: “Het is een typisch verhaal waarin jonge mensen zich in kunnen vinden, en daardoor is het dan ook zeer geschikt voor deze doelgroep, omdat het voor de jonge lezer inzicht geeft in typische puberzaken.”
“De laatste in de rij kan zeker bijdragen als men nog volop in ontwikkeling is. Je rolt zonder moeite Het boek binnen, ook als je de vorige delen in de serie nog niet gelezen hebt.”
Dankjewel, Saskia, ik ben blij met je fijne recensie en de vier blinkende sterren! Wie benieuwd is naar de hele recensie, verwijs ik naar haar website; je kunt hem hier vinden.
Volgende week is het de beurt aan Marleen van missp_her
Donderdag 9 februari startte een nieuwe reeks Schrijfcafé in Roelofarendsveen. Wat een leuke mensen en wat een creativiteit! Het is ongelooflijk om te merken hoe mensen zich meteen al enorm laten inspireren door wat er gebeurt en door wie er met ze in dezelfde ruimte zit. Zoals een van de deelnemers zei: het is alleen al waardevol om eindeloos te praten over schrijven met elkaar.
Heb jij interesse? Op dit moment zijn er nog drie plekken vrij. De eerste bijeenkomst is gratis dus daar kun je al geen buil aan vallen!
Tot slot het motto van het eerste schrijfcafé op 9 februari. Als mij gevraagd wordt hoe ik dat toch doe, zoveel schrijven, werken én lezen, denk ik altijd: dat kun jij ook. Als je het maar wil! Dan kijk je toch geen tv en plof je toch niet op de bank, al scrollend op je mobiel? Ik zie de blikken heus wel: jij hebt makkelijk praten, ik heb écht geen tijd. Ik gooi ‘m er toch even in:
Als je iets graag wil, vind je een wegWil je het toch niet, vind je een excuus! *
Wat heerlijk, weer een lang weekend op schrijfretraite. Dit is mijn vijfde keer dat ik met een groep schrijvers naar het eiland ga, mijn ‘Vlieland Schrijfretraite Lustrum’! In die jaren zijn er heel wat woorden uit mijn spreekwoordelijke pen het papier op gekropen en ook dit jaar zijn mijn verwachtingen torenhoog.
Eenzame opsluiting
Waarom ik dit in een blog schrijf? Eigenlijk ben ik een schrijver die reuring nodig heeft. Die de mooiste verhalen schrijft terwijl de mensen links en rechts langslopen. Terwijl collega-ondernemers in Teams-calls zitten of ergens in mijn ooghoek een afspraak met een klant hebben. Iedereen mag praten, zo lang het me maar niet interesseert. Kortom, ik sluit mezelf in een hotelkamer op om in mijn eentje te schrijven, terwijl dat niet per se noodzakelijk is voor productie.
Surfen
In mijn eentje werken betekent vaak dat ik mag spijbelen. Het is niet zo dat ik overduidelijk vrijaf neem en ik ineens op mijn bed ga liggen om een boek te lezen, een beetje surfen op het net is mijn valkuil. Sociale media uitkauwen. Toch die mail lezen, terwijl ik mezelf als ondernemer vrijgegeven heb. Waarom dus een blog? Een beetje pressie van buitenaf kan geen kwaad.
Ik beloof …
Lieve bloglezer, ik beloof dat ik zodra ik op mijn hotelkamer ben, hard aan het werk ga. Dat ik na de vier dagen dat ik mezelf opsluit, met minstens 20.000 woorden voor het derde deel in de H4C-serie naar huis ga. Jullie zijn mijn stok achter de deur. Dus als ik niet zo lekker reageer, dan is dat een héél goed teken.
Het duurt voor de schrijver altijd (te) lang voor de eerste recensie online komt, maar daar is hij dan, de recensie op de website Jaimy’s Eat, Sleep, Read.
Jaimy schrijft: “De laatste in de rij heeft een minder beladen onderwerp dan het vorige deel maar weet ook dit keer weer een aantal hekelige punten aan te snijden. De manier waarop dit gedaan wordt, is lekker ongedwongen en leest heel makkelijk weg, iets wat echt bij de leeftijdscategorie van dit boek past maar ook voor volwassenen is dit een leuk boek om te lezen.”
“De laatste in de rij is herkenbaar en weet op een soepele manier met tienerproblematiek om te gaan.“
Dankjewel, Jaimy, ik ben blij met je fijne recensie! Benieuwd naar de hele recensie? Je kunt hem hier vinden.
