Geen review uit de blogtour, maar een spontane! Recensent Tazzy Jeninga plaatste gisterenavond haar review en ik ben er superblij mee. Vijf sterren!
Tazzy: “Een boek over jong en onzeker zijn. Becoming of age. Je zelf leren kennen. Jezelf mogen zijn. Het neemt je mee naar je eigen jeugd. Wat als die ene klasgenoot van jou, het ook zo moeilijk had?”
“Ik herken er mensen in… En eigenlijk wel een stukje van mezelf. Bijzonder, dat ik 25 jaar verder ben, maar me toch helemaal thuis voel, in die schooltijd.
Is de kop van dit blog een sterk staaltje arrogantie? Is het nu helemaal naar mijn bol geslagen? Maak je geen zorgen, het is slechts het thema van de Boekenweek, die vandaag van start gaat. “Iedereen die ook maar een beetje van lezen houdt, gaat in maart een dagje uit in de boekwinkel” staat te lezen op de website van de CPNB. Logisch, want je krijgt er een gratis boek bij; koop je voor € 15 aan boeken, dan krijg je het Boekenweekgeschenk van Lize Spit cadeau.
Ga nou maar weer weg!
Logisch? Ik weet het niet hoor, ik houd niet een beetje maar een heleboel van lezen. Gerust snuffel ik graag een uurtje in een boekhandel. Maar een dagje uit in de boekhandel? Dat lijkt me best lang. Zou zo’n boekverkoper je dan niet zat worden? Als je niet weg te slaan bent? Tenzij je een enorme stapel boeken koopt natuurlijk, dan vindt die verkoper je vast fantastisch. Ik geef toe: ik ben er vaak best snel weer weg. Meestal doe ik het voorwerk op Hebban en weet ik precies waar ik voor kom. Maar eerlijk is eerlijk, meestal lees ik digitaal en koop ik alleen de boeken die ik cadeau doe in de boekhandel.
Een dagje in mei
Aankomend mei opent bij de voor mij dichtstbijzijnde boekhandel ‘Koffie met Koek‘ wat eigenlijk gewoon een toffe koffiehoek in de boekenwinkel van boekhandelaar Koek is, “koffie bij een goed boek” dus. Ik hoop dat ze ook lekkere thee hebben, dan is een “dagje” naar de boekhandel toch ineens zo gek nog niet. Niet in maart, maar in mei. Houd mijn agenda voor de zekerheid alvast in de gaten 😉
Eigenlijk is het een gemis als je in je vroege kinderjaren niet voorgelezen bent. Bij een van je ouders op schoot, samen op de bank of terwijl je in je bed ligt te wachten op de slaap. Voorlezen verrijkt je woordenschat en geeft je meer taalgevoel. Op de Internationale dag van de moedertaal (ja, ja, er is overal een dag voor) lijkt me het promoten van voorlezen in míjn moedertaal niet zo raar.
Luisteren
Sinds de luisterboeken de markt veroveren, laat ik mezelf ook met regelmaat voorlezen. Heerlijk, een zoetgevooisde stem in mijn oor terwijl ik sta te strijken of naar mijn werk wandel. Ik kan verdwijnen in het verhaal zonder dat ik eerst moet gaan zitten met een boek. Omdat ik dat ook graag doe, combineer ik het soms: een paar hoofdstukken tijdens het wandelen en thuis in bed verder lezen in het e-boek. Omdat ik een abonnement heb bij Storytel is dat de deal, Storytel biedt namelijk zowel luisterboeken als e-boeken aan en weet precies waar ik gebleven ben in het boek, of ik nu luister of lees. En dat is zo handig!
Tips!
Hoewel die Internationale dag van de moedertaal gaat over meertaligheid, waarbij aandacht is voor de moedertaal van etnische groepen, wil ik het in dit blog houden bij mijn eigen moedertaal. Allereerst met een paar luisterboekentips uit eigen keuken:
Maar wat als je nu al 55+ bent? Kun je dan ook zonder luisterboeken voorgelezen worden? Gewoon, één voor allen? Ik vind van wel en dat is Bibliotheek Rijn en Venen met me eens. Voor de tweede keer is er bij hen een voorleessessie gepland waarbij ik voorlees voor een doelgroep die dat misschien niet zo gewend is. Maar die net zo ademloos luistert als de doelgroep die het wél gewend is. Die met een kopje koffie of thee en wat lekkers alle tijd heeft voor een goed verhaal. Kom je ook?
Wanneer, hoe laat en waar?
➡️ 7 maart 2023, 10.30 uur, voorleeskoffie bij bibliotheek Rijn en Venen, vestiging Roelofarendsveen. Wil je erbij zijn? Geef je dan op via de website van Bibliotheek Rijn en Venen. Tipje van de sluier, ik lees voor uit de roman Angela & Emma, Weerzien. Leuk je te daar ontmoeten!
Donderdag 9 februari startte een nieuwe reeks Schrijfcafé in Roelofarendsveen. Wat een leuke mensen en wat een creativiteit! Het is ongelooflijk om te merken hoe mensen zich meteen al enorm laten inspireren door wat er gebeurt en door wie er met ze in dezelfde ruimte zit. Zoals een van de deelnemers zei: het is alleen al waardevol om eindeloos te praten over schrijven met elkaar.
Heb jij interesse? Op dit moment zijn er nog drie plekken vrij. De eerste bijeenkomst is gratis dus daar kun je al geen buil aan vallen!
Tot slot het motto van het eerste schrijfcafé op 9 februari. Als mij gevraagd wordt hoe ik dat toch doe, zoveel schrijven, werken én lezen, denk ik altijd: dat kun jij ook. Als je het maar wil! Dan kijk je toch geen tv en plof je toch niet op de bank, al scrollend op je mobiel? Ik zie de blikken heus wel: jij hebt makkelijk praten, ik heb écht geen tijd. Ik gooi ‘m er toch even in:
Als je iets graag wil, vind je een wegWil je het toch niet, vind je een excuus! *
Wat heerlijk, weer een lang weekend op schrijfretraite. Dit is mijn vijfde keer dat ik met een groep schrijvers naar het eiland ga, mijn ‘Vlieland Schrijfretraite Lustrum’! In die jaren zijn er heel wat woorden uit mijn spreekwoordelijke pen het papier op gekropen en ook dit jaar zijn mijn verwachtingen torenhoog.
Eenzame opsluiting
Waarom ik dit in een blog schrijf? Eigenlijk ben ik een schrijver die reuring nodig heeft. Die de mooiste verhalen schrijft terwijl de mensen links en rechts langslopen. Terwijl collega-ondernemers in Teams-calls zitten of ergens in mijn ooghoek een afspraak met een klant hebben. Iedereen mag praten, zo lang het me maar niet interesseert. Kortom, ik sluit mezelf in een hotelkamer op om in mijn eentje te schrijven, terwijl dat niet per se noodzakelijk is voor productie.
Surfen
In mijn eentje werken betekent vaak dat ik mag spijbelen. Het is niet zo dat ik overduidelijk vrijaf neem en ik ineens op mijn bed ga liggen om een boek te lezen, een beetje surfen op het net is mijn valkuil. Sociale media uitkauwen. Toch die mail lezen, terwijl ik mezelf als ondernemer vrijgegeven heb. Waarom dus een blog? Een beetje pressie van buitenaf kan geen kwaad.
Ik beloof …
Lieve bloglezer, ik beloof dat ik zodra ik op mijn hotelkamer ben, hard aan het werk ga. Dat ik na de vier dagen dat ik mezelf opsluit, met minstens 20.000 woorden voor het derde deel in de H4C-serie naar huis ga. Jullie zijn mijn stok achter de deur. Dus als ik niet zo lekker reageer, dan is dat een héél goed teken.
Tien jaar In Woordenland, dat vier ik met jou! Gedurende het jaar heb ik een aantal feestelijke acties in de planning, om te beginnen bij elke verjaardag van mijn boeken. Ben je van de winacties? Eind januari staat de eerste in de planning. Houd In Woordenland vooral in de gaten …
Een jaar lang feest 🥳. Nu eerst taart🎂 met de flexwerkers van Tech School De Campus.
o aan mijn bureau op de laatste werkdag van 2022 vraag ik me ineens af of er nog doelen op te stellen zijn. Ga ik op dezelfde voet verder of zijn er zaken die ik eigenlijk anders wil?
Ik heb het eerder geprobeerd, goede voornemens open en bloot publiceren. Komt niks van terecht (goede boektitel 😉). Toen ik op de vooravond van 2020 doelen opstelde, bleken ze totaal niet haalbaar door iets wat even twee jaar tussendoor kwam en we niet in de hand hadden. Daarom geen doelen dit jaar, maar wensen in haalbare porties.
In 2023 …
🚀 begin ik met een reis naar het verleden, naar mijn eerste dag op de middelbare school. In dat gebouw is nu Tech School de Campus waar mijn bureau vanaf 2 januari staat.
📆 ga ik nog beter plannen. De agenda van Structuurjunkie gaat me daarbij helpen.
5️⃣ heb ik ruimte voor een vaste klus die bij mij past voor zo’n vijf uur per week. Tips zijn welkom!
🙋♂️ past een extra klant waar ik voor mag bloggen in mijn agenda. Iemand die op regelmatige basis expertise wil delen maar niet goed weet hoe dat op ‘papier’ te zetten. Tips zijn welkom!
🎂 trakteer ik diverse keren. Ik begin op 10 januari met taart bij het tienjarig bestaan. En een boek bij elke boekverjaardag. Daar ga ik winacties voor bedenken. Tips zijn welkom!
🥬 word ik slakweker! Mijn opdrachtgevers kregen bij een kerstwens namelijk slazaad onder het motto: “omdat ik oogst wat jij zaait, mag jij daar best een slaatje uit slaan”! Natuurlijk kocht ik te uitbundig in.
🐌 word ik geen slakweker. Wel een mooi woord.
🧚 wil ik me nog meer specialiseren in storytelling: beleef het verhaal!
⛔ zeg ik nog meer ‘nee’ tegen opdrachten die ik niet leuk genoeg vind.
📚 ga ik minder boeken lezen. Ja, minder. Ik las er in 2022 177. Probeer ze in gedachten maar te stapelen, een beetje minder mag wel.
📖 breng ik weer een boek uit. Of twee.
🔍 sta ik open voor een nieuw bedrijfsidee. Iets voor erbij. Tips zijn welkom!
Open doel
Genieten ga ik, van mijn tweede lustrum. Van mijn werk en van het schrijven. Ik wens jou fijne laatste dag(en) van 2022. Maak van 2023 een jaar van waar je met een dikke glimlach op terug kan kijken!
In mijn blog Buigzaam en kneedbaar schreef ik al dat In Woordenland in januari tien jaar bestaat. Voor mijn gevoel is er in die tien jaar niet zoveel veranderd, ben ik niet veel veranderd, maar dat is natuurlijk niet waar. Sowieso was In Woordenland destijds nog een vage droom en staat het nu als een huis. En ikzelf? Eh … ik was toen tien jaar jonger?
Op mijn Facebookpagina zocht ik ter inspiratie voor dit blog een foto van tien jaar geleden op. Ik denk niet dat hij met deze foto op mijn website wil, dus je moet het doen met een randje zoon. We zitten op het terras bij een strandtent. Het grootste verschil zit hem in de zoon, toen tien, nu zo goed als twintig. Ik hoef je niet te vertellen dat het de jaren zijn waarin je de grootste ontwikkeling doormaakt. Een tweede verschil is dat hij een Fristi in zijn handen heeft, op zeker in het zonnetje aan het strand zou dat nu een koud biertje zijn. Ik maak mezelf wijs dat dit het is, maar natuurlijk zie ik best dat ikzelf ook een metamorfose heb ondergaan. Ik kan me bijvoorbeeld niet herinneren wanneer ik voor het laatst rosébier dronk! 😉
Geschreven tijdcapsule
Ik las onlangs over iemand die een tijdcapsule maakte. Ze deed tien items die weergeven wie ze is en wat ze belangrijk vindt in een schoenendoos. Die plakte ze voor tien jaar dicht om tegen die tijd los te peuteren en te ontdekken welke ontwikkeling ze doorgemaakt heeft. Leuk, dacht ik! Maar wat stop ik in die doos? Onlangs signeerde ik bij de lokale boekhandel en zag ik het boek Elke dag een vraag – ik heb het mezelf meteen cadeau gedaan. Een geschreven tijdcapsule, Dat past beter bij mij dan een schoenendoos. In dit boek met 365 vragen beantwoord je vijf jaar lang, elk jaar op dezelfde datum, dezelfde vraag. Zo ontstaat er een persoonlijk metamorfosenaslagwerk. Ik ben benieuwd.
Rest mij de titel van dit blog: hoe ben jij veranderd de afgelopen tien jaar?
Het is november 2012 en tijdens het wandelen hoor ik regelmatig over het marketingbureau waar mijn loopmaatje werkt. Ze vertelt over de blogs die zij op diverse platforms plaatsen en dat ze daar tekstschrijvers voor nodig hebben. Voor ik het weet, heb ik het gezegd: ‘Dat kan ik ook wel.’
Het is roerig bij mijn werkgever. De tweede of de derde reorganisatieronde heb ik overleefd. Met minder mensen hetzelfde voor elkaar boksen is niet goed voor de sfeer en ik weet het allemaal niet meer. Ik werk dan ruim twaalf jaar bij het bedrijf, maar voor ik daar terechtkwam, had ik al vier reorganisaties niet overleefd. Vier, ik meen het echt. Dit was de vijfde keer dat ik in de situatie zat en nu ik wel steeds doorging naar de volgende ronde, zat ik in dubio wat nou beter was; blijven lijkt leuk, maar in de praktijk viel het een beetje tegen.
Een beginnetje
De beslissing was snel genomen: ik begin alvast voor mezelf. Als ik er dan ergens in de toekomst uit moet, heb ik alvast een beginnetje. 10 januari 2013 ging ik naar de Kamer van Koophandel, schreef mijn bedrijf in en één dag per week werkte ik sindsdien voor In Woordenland, naast drie dagen voor mijn werkgever. Mijn eerste echte klant? Het eerdergenoemde marketingbureau. Het is immers niet wat je bent, maar wie je kent …
Toen de klap uiteindelijk drieënhalf jaar later in ronde vijf toch kwam, sloeg de twijfel nog wel toe. Ik had in die nipte zestien jaar bij deze werkgever best iets opgebouwd en zonder vast inkomen ernaast, was het een beetje spannend. Ik zette door en binnen korte tijd was ik waar ik nu nog steeds ben: fulltime ondernemer.
Tien jaar In Woordenland
Lang verhaal kort: 10 januari 2023 is het precies tien jaar geleden dat ik de stap naar de KvK zette. Tien jaar verhalen, teksten en blogs. Tien jaar In Woordenland. Wie daaraan heeft bijgedragen dank ik uit de grond van mijn hart én met een piepkleine attentie die ik tussen een decemberwens gestopt heb, binnenkort op de mat.
Tien jaar is een tinnen jubileum. Tin staat voor lange levensduur en flexibiliteit. Tin is buigzaam en kneedbaar. Tin is In Woordenland.
In het aanbod van In Woordenland de komende tijd twee cursussen; schrijfcafé in Roelofarendsveen en de workshop perspectief en verteller in Zwaag (bij Hoorn). Voor beide onderdelen geldt: je krijgt een bak feedback; nooit bedoeld als kritiek, alleen maar om je teksten en verhalen sterker te maken.
Overigens; niet alleen schrijven kun je leren; ook doceren kun je leren. Wie mij tien jaar geleden had gezegd dat ik nog eens zou genieten van ‘voor de klas staan’ had ik waarschijnlijk meewarig aangekeken. Voor mensen die mij nog van school kennen: verlegen zijn is iets van toen. Inmiddels heb ik een goed verhaal! Laat ik beginnen met je te vertellen wat In Woordenland precies aanbiedt:
Samen maken wij je tekst sterker – Zwaag
Samen met mijn workshop Perspectief en verteller krijg je van Elly Godijn de workshop Maak je tekst sterker. Een compleet verzorgde dag met koffie, thee, lekkers en een lunch. Wil jij meer doen met je talent, maar weet je even niet hoe? Wij halen je handen uit je haar!
Locatie: Godijn Publishing | De Factorij 45K | Zwaag Schrijfinspirator: Bakker & Godijn zaterdag 21 januari 9.30 – 16.00 €75 (of €79,99 inclusief de novelle Angela & Emma Weerzien)
Vanaf 12 januari 2023 komen we een avond per maand bij elkaar. Elk niveau is hier welkom, als je maar van schrijven houdt. Tijdens het maandelijkse schrijfcafé bespreken we wat je geschreven hebt en krijg je van elke deelnemer leerzame feedback. De bedoeling is dat iedereen, ook de docent, groeit als schrijver. En natuurijk dat je een leuke avond hebt.
Het schrijfcafé is een maandelijks uitje voor iedereen die:
meer wil schrijven, maar een zetje nodig heeft,
geschreven verhalen naar een hoger niveau wil brengen,
wil weten hoe je een verhaal schrijft,
zin heeft in een nieuwe hobby,
van schrijven houdt én tegen een beetje feedback kan.
Bij het schrijfcafé ontmoet je gelijkgestemden: mensen die het helemaal niet raar vinden om over schrijven, boeken en verhalen te praten. Interesse? 12 januari gaat er een nieuwe groep van start!
Locatie: Tech Campus de School | Schoolbaan 1 | Roelofarendsveen Schrijfinspirator: Alice Bakker vanaf 12 januari 2023 op elke tweede donderdag van de maand – 19.30 – 21.30 uur €15 per maand of €135 per jaar.
