Skip to main content

Tag: In Woordenland

Hoe vaak ga jij?

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Hoe vaak ga jij?

In mijn bio op Facebook staat: “Schrijver | Lezer | Theatergek”. Over dat laatste heb ik het niet vaak (genoeg) op mijn blog. Daarom op de vooravond van de Internationale theaterdag een blog over “mijn” theater.

Theatergek. Het liefst ga ik elke dag, hoewel ik het vermoeden heb dat ik er dan stress van krijg. Daarom zit ik ‘slechts’ eens in de paar weken in het rode pluche. Omdat ik zo gek ben op theater, besloot ik me in 2013 aan te sluiten als vrijwilliger bij de lokale theaterorganisatie WIJ Presenteert, een stichting die bijzondere voorstellingen boekt en tentoonstellingen en (straattheater)festivals organiseert. Zonder eigen theater, voor iedere productie zoekt WIJ een bijpassende locatie. En terwijl ik dit typ, realiseer ik me dat niet alleen In Woordenland tien jaar bestaat, maar dat ik ook nog eens tien jaar WIJ’er ben. 

Huiskamertheater

Een dag voor die Internationale theaterdag op 27 maart maak ik heel graag reclame voor WIJ Presenteert. Want behalve dat wij eens per drie weken een voorstelling op de planken hebben staan, organiseren we op 4 juni voor de tweede maal het huiskamertheaterfestival Kijk in de Wijk. Bij Kijk in de Wijk ga je met een kleine groep op tour langs drie optredens en leer je elkaar en de omgeving kennen bij de mensen thuis, op verrassende locaties. Cabaret, muziek, singer-songwriters en cultuur, je kunt van alles verwachten. 

In functie

Voor dit festival worden tien bijzondere acts geboekt, tien verrassende locaties gezocht en zijn er achttien verschillende kaartsoorten. Best complex om te organiseren, alleen het tijdschema zorgt al voor hoofdbrekens. Voor mij geldt dat ik ‘slechts’ de pr voor mijn rekening neem en de kaartverkoop coördineer. Dus behalve dat ik jullie meer vertel over mijn theaterliefde, ben ik nu ook gewoon in functie door een beetje extra reclame te maken. Zin in een zondagmiddag om nooit meer te vergeten en ben je bereid om daarvoor naar Roelofarendsveen af te reizen? Bestel dan hier tickets en block 4 juni 2023 in je agenda! En mochten we elkaar die middag tegenkomen, dan proosten we, op onvervalste liefde voor het theater.

***1/2 “Leest vlot en fijne schrijfstijl”

Geschreven door Alice op . Gepost in Reviews. Geen reacties op ***1/2 “Leest vlot en fijne schrijfstijl”

Het begint te wennen, elke maandag een review online, in de blogtour van De laatste in de rij. Nog een paar te gaan! Deze week is het de beurt aan Silvie van Silvieleest.

Silvie: “Er komen actuele en realistische onderwerpen aan bod. Ik denk dat de jongere lezer dit verhaal zeker wel kan waarderen! Ook ik heb er van genoten en ik ben benieuwd naar het volgende werk van deze auteur.” 

“Ik denk namelijk dat beide personages heel erg herkenbaar kunnen zijn voor de jeugdige lezer. 

Het gevecht met jezelf, onzekerheden, verliefdheid, maar ook de bepaalde druk in een vriendengroep.als een verhaal maar ook een stukje kennis en wijsheid dat je meegegeven wordt op jonge leeftijd over de keuzes die je maakt. “

Dankjewel, Silvie, tof dat je het boek voor me wilde recenseren én dat je ervan genoten hebt! Ik vind je foto bij het groene gras ook superleuk, het lijkt wel lente! Wie benieuwd is naar de hele recensie, verwijs ik naar haar Bookstagram; je kunt hem hier vinden. 

Volgende week is het de beurt aan Ilona van Bookstagram_Ilona. Ik wacht in spanning af!

Niks voor mij!

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Niks voor mij!

Op de dag van de thuiswerker staat zoals je kunt verwachten de thuiswerker in het zonnetje. En dan hebben we het niet over diegene die een of meer dagen per week thuis de laptop openklapt, maar over mensen die door een aandoening niet anders kunnen dan thuis werken. 

Vooropgesteld: ik ben blij dat ik thuis kán werken, maar dat het voor mij niet noodzakelijk is. Want eerlijk? Thuis werken is helemaal niks. Voor mij dan. Ik heb het geprobeerd, want alles wat ik doe als tekstschrijver en auteur kan prima in mijn eentje thuis, aan de keukentafel als het moet. Maar ik werd er een schim van. Iemand die het liefst helemaal niet meer de deur uit ging. Dat past helemaal niet bij mij, want ik ben graag overal op en bij. Bovendien werd de wasmachine ineens heel belangrijk. Alsof hij mijn beste vriend was. Als hij piepte, sprong ik op van mijn stoel en waren mijn prioriteiten behoorlijk verschoven.

Reuring

Het was klip en klaar: ik had meer reuring nodig. Ik ging op zoek naar een oplossing, heel misschien kun je die oproep op sociale media nog herinneren? Het was in de tijd dat alle receptionisten overal de zak kregen en in menig kantoorpand een prachtige receptiedesk stond te verstoffen. Zonde, dacht ik. Laat mij maar aan zo’n receptiebalie zitten. Dan zeggen mensen me gedag als ze het pand binnen komen, kan ik best een gast de weg wijzen en een kop koffie geven, op weg naar een afspraak ergens in het pand. Lang verhaal kort: die oproep werd goed opgepikt en in heel korte tijd had ik een mooie werkplek gevonden. Inmiddels zijn we bijna zes jaar verder en ben ik met die werkplek verhuisd naar een nóg mooier gebouw. Superinspirerend en met nog meer reuring dan het vorige. 

Back to the future

Die nieuwe werkplek is in mijn oude middelbare school, terug bij af dus. In het midden van het gebouw was vroeger een binnentuin, in mijn tijd al overdekt en een patio waar o.a. muziekles gegeven werd. Daar staan nu bureaus voor flexwerkers en aan een van die bureaus mag ik elke dag lekker werken. Terwijl ik dit typ, zitten er achter mij mensen te vergaderen, zit er schuin achter mij iemand in een teamcall, zit er naast mij iemand te bellen, er lopen mensen voorbij en overal is geroezemoes. Fantastisch! Straks gaan we samen lunchen en bijpraten over wat iedereen gisterenavond gedaan heeft. Tussendoor zit ik mega-productief te werken. Benieuwd? Kom er eens kijken, er is nog een bureau vrij. Ik kan het je van harte aanraden. En thuis? Sinds kort heb ik daar ook een echte werkplek. Heerlijk voor dat ene uurtje dat het beter uitkomt om even thuis te werken. Om de volgende dag weer heel hard naar Tech Campus De School te rennen.

Foto: Tech Campus De School

***** “Dat doet de auteur gewoon weer!”

Geschreven door Alice op . Gepost in Reviews. Geen reacties op ***** “Dat doet de auteur gewoon weer!”

Geen review uit de blogtour, maar een spontane! Recensent Tazzy Jeninga plaatste gisterenavond haar review en ik ben er superblij mee. Vijf sterren!

Tazzy: “Een boek over jong en onzeker zijn. Becoming of age. Je zelf leren kennen. Jezelf mogen zijn. Het neemt je mee naar je eigen jeugd. Wat als die ene klasgenoot van jou, het ook zo moeilijk had?” 


“Ik herken er mensen in… En eigenlijk wel een stukje van mezelf. Bijzonder, dat ik 25 jaar verder ben, maar me toch helemaal thuis voel, in die schooltijd.  

Dat doet de auteur gewoon weer!“

Ik ben alles

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Ik ben alles

Is de kop van dit blog een sterk staaltje arrogantie? Is het nu helemaal naar mijn bol geslagen? Maak je geen zorgen, het is slechts het thema van de Boekenweek, die vandaag van start gaat. “Iedereen die ook maar een beetje van lezen houdt, gaat in maart een dagje uit in de boekwinkel” staat te lezen op de website van de CPNB. Logisch, want je krijgt er een gratis boek bij; koop je voor € 15 aan boeken, dan krijg je het Boekenweekgeschenk van Lize Spit cadeau. 

Ga nou maar weer weg!

Logisch? Ik weet het niet hoor, ik houd niet een beetje maar een heleboel van lezen. Gerust snuffel ik graag een uurtje in een boekhandel. Maar een dagje uit in de boekhandel? Dat lijkt me best lang. Zou zo’n boekverkoper je dan niet zat worden? Als je niet weg te slaan bent? Tenzij je een enorme stapel boeken koopt natuurlijk, dan vindt die verkoper je vast fantastisch. Ik geef toe: ik ben er vaak best snel weer weg. Meestal doe ik het voorwerk op Hebban en weet ik precies waar ik voor kom. Maar eerlijk is eerlijk, meestal lees ik digitaal en koop ik alleen de boeken die ik cadeau doe in de boekhandel. 

Een dagje in mei

Aankomend mei opent bij de voor mij dichtstbijzijnde boekhandel ‘Koffie met Koek‘ wat eigenlijk gewoon een toffe koffiehoek in de boekenwinkel van boekhandelaar Koek is, “koffie bij een goed boek” dus. Ik hoop dat ze ook lekkere thee hebben, dan is een “dagje” naar de boekhandel toch ineens zo gek nog niet. Niet in maart, maar in mei. Houd mijn agenda voor de zekerheid alvast in de gaten 😉 

Een voor allen

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Een voor allen

Eigenlijk is het een gemis als je in je vroege kinderjaren niet voorgelezen bent. Bij een van je ouders op schoot, samen op de bank of terwijl je in je bed ligt te wachten op de slaap. Voorlezen verrijkt je woordenschat en geeft je meer taalgevoel. Op de Internationale dag van de moedertaal (ja, ja, er is overal een dag voor) lijkt me het promoten van voorlezen in míjn moedertaal niet zo raar.

Luisteren

Sinds de luisterboeken de markt veroveren, laat ik mezelf ook met regelmaat voorlezen. Heerlijk, een zoetgevooisde stem in mijn oor terwijl ik sta te strijken of naar mijn werk wandel. Ik kan verdwijnen in het verhaal zonder dat ik eerst moet gaan zitten met een boek. Omdat ik dat ook graag doe, combineer ik het soms: een paar hoofdstukken tijdens het wandelen en thuis in bed verder lezen in het e-boek. Omdat ik een abonnement heb bij Storytel is dat de deal, Storytel biedt namelijk zowel luisterboeken als e-boeken aan en weet precies waar ik gebleven ben in het boek, of ik nu luister of lees. En dat is zo handig! 

Tips!

Hoewel die Internationale dag van de moedertaal gaat over meertaligheid, waarbij aandacht is voor de moedertaal van etnische groepen, wil ik het in dit blog houden bij mijn eigen moedertaal. Allereerst met een paar luisterboekentips uit eigen keuken:

Ontsluierd

Weerzien

Voorleeskoffie 55+

Maar wat als je nu al 55+ bent? Kun je dan ook zonder luisterboeken voorgelezen worden? Gewoon, één voor allen? Ik vind van wel en dat is Bibliotheek Rijn en Venen met me eens. Voor de tweede keer is er bij hen een voorleessessie gepland waarbij ik voorlees voor een doelgroep die dat misschien niet zo gewend is. Maar die net zo ademloos luistert als de doelgroep die het wél gewend is. Die met een kopje koffie of thee en wat lekkers alle tijd heeft voor een goed verhaal. Kom je ook?

Wanneer, hoe laat en waar?

➡️ 7 maart 2023, 10.30 uur, voorleeskoffie bij bibliotheek Rijn en Venen, vestiging Roelofarendsveen. Wil je erbij zijn? Geef je dan op via de website van Bibliotheek Rijn en Venen. Tipje van de sluier, ik lees voor uit de roman Angela & Emma, Weerzien. Leuk je te daar ontmoeten!

Schrijvers gezocht

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Schrijvers gezocht

Donderdag 9 februari startte een nieuwe reeks Schrijfcafé in Roelofarendsveen. Wat een leuke mensen en wat een creativiteit! Het is ongelooflijk om te merken hoe mensen zich meteen al enorm laten inspireren door wat er gebeurt en door wie er met ze in dezelfde ruimte zit. Zoals een van de deelnemers zei: het is alleen al waardevol om eindeloos te praten over schrijven met elkaar.

Heb jij interesse? Op dit moment zijn er nog drie plekken vrij. De eerste bijeenkomst is gratis dus daar kun je al geen buil aan vallen! 

Ik wil meer weten!

Tot slot het motto van het eerste schrijfcafé op 9 februari. Als mij gevraagd wordt hoe ik dat toch doe, zoveel schrijven, werken én lezen, denk ik altijd: dat kun jij ook. Als je het maar wil! Dan kijk je toch geen tv en plof je toch niet op de bank, al scrollend op je mobiel? Ik zie de blikken heus wel: jij hebt makkelijk praten, ik heb écht geen tijd. Ik gooi ‘m er toch even in:

Als je iets graag wil, vind je een wegWil je het toch niet, vind je een excuus! *

Wijsheid uit de podcast van Revlie.

Ik ben benieuwd? Vind jij een weg of een excuus? Ik hoop die eerste! Welkom, bij Schrijfcafé In Woordenland.

We zijn weer op Vlieland!

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op We zijn weer op Vlieland!

Wat heerlijk, weer een lang weekend op schrijfretraite. Dit is mijn vijfde keer dat ik met een groep schrijvers naar het eiland ga, mijn ‘Vlieland Schrijfretraite Lustrum’! In die jaren zijn er heel wat woorden uit mijn spreekwoordelijke pen het papier op gekropen en ook dit jaar zijn mijn verwachtingen torenhoog.

Eenzame opsluiting

Waarom ik dit in een blog schrijf? Eigenlijk ben ik een schrijver die reuring nodig heeft. Die de mooiste verhalen schrijft terwijl de mensen links en rechts langslopen. Terwijl collega-ondernemers in Teams-calls zitten of ergens in mijn ooghoek een afspraak met een klant hebben. Iedereen mag praten, zo lang het me maar niet interesseert. Kortom, ik sluit mezelf in een hotelkamer op om in mijn eentje te schrijven, terwijl dat niet per se noodzakelijk is voor productie. 

Surfen

In mijn eentje werken betekent vaak dat ik mag spijbelen. Het is niet zo dat ik overduidelijk vrijaf neem en ik ineens op mijn bed ga liggen om een boek te lezen, een beetje surfen op het net is mijn valkuil. Sociale media uitkauwen. Toch die mail lezen, terwijl ik mezelf als ondernemer vrijgegeven heb. Waarom dus een blog? Een beetje pressie van buitenaf kan geen kwaad.

Ik beloof …

Lieve bloglezer, ik beloof dat ik zodra ik op mijn hotelkamer ben, hard aan het werk ga. Dat ik na de vier dagen dat ik mezelf opsluit, met minstens 20.000 woorden voor het derde deel in de H4C-serie naar huis ga. Jullie zijn mijn stok achter de deur. Dus als ik niet zo lekker reageer, dan is dat een héél goed teken. 

Feest! In Woordenland

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog, Tien jaar In Woordenland. Geen reacties op Feest! In Woordenland

10 januari 2013 | 10 januari 2023

Tien jaar In Woordenland, dat vier ik met jou! Gedurende het jaar heb ik een aantal feestelijke acties in de planning, om te beginnen bij elke verjaardag van mijn boeken. Ben je van de winacties? Eind januari staat de eerste in de planning. Houd In Woordenland vooral in de gaten …

Een jaar lang feest 🥳. Nu eerst taart🎂 met de flexwerkers van Tech School De Campus.

Haalbare porties -2-

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Haalbare porties -2-

Zo aan mijn bureau op de laatste werkdag van 2022 vraag ik me ineens af of er nog doelen op te stellen zijn. Ga ik op dezelfde voet verder of zijn er zaken die ik eigenlijk anders wil?

Ik heb het eerder geprobeerd, goede voornemens open en bloot publiceren. Komt niks van terecht (goede boektitel 😉). Toen ik op de vooravond van 2020 doelen opstelde, bleken ze totaal niet haalbaar door iets wat even twee jaar tussendoor kwam en we niet in de hand hadden. Daarom geen doelen dit jaar, maar wensen in haalbare porties. 

In 2023 …

🚀 begin ik met een reis naar het verleden, naar mijn eerste dag op de middelbare school. In dat gebouw is nu Tech School de Campus waar mijn bureau vanaf 2 januari staat.

📆 ga ik nog beter plannen. De agenda van Structuurjunkie gaat me daarbij helpen. 

5️⃣ heb ik ruimte voor een vaste klus die bij mij past voor zo’n vijf uur per week. Tips zijn welkom!

🙋‍♂️ past een extra klant waar ik voor mag bloggen in mijn agenda. Iemand die op regelmatige basis expertise wil delen maar niet goed weet hoe dat op ‘papier’ te zetten. Tips zijn welkom!

🎂 trakteer ik diverse keren. Ik begin op 10 januari met taart bij het tienjarig bestaan. En een boek bij elke boekverjaardag. Daar ga ik winacties voor bedenken. Tips zijn welkom!

🥬 word ik slakweker! Mijn opdrachtgevers kregen bij een kerstwens namelijk slazaad onder het motto: “omdat ik oogst wat jij zaait, mag jij daar best een slaatje uit slaan”! Natuurlijk kocht ik te uitbundig in.

🐌 word ik geen slakweker. Wel een mooi woord.

🧚 wil ik me nog meer specialiseren in storytelling: beleef het verhaal!

⛔ zeg ik nog meer ‘nee’ tegen opdrachten die ik niet leuk genoeg vind.

📚 ga ik minder boeken lezen. Ja, minder. Ik las er in 2022 177. Probeer ze in gedachten maar te stapelen, een beetje minder mag wel.

 📖 breng ik weer een boek uit. Of twee.

🔍 sta ik open voor een nieuw bedrijfsidee. Iets voor erbij. Tips zijn welkom!

Open doel

Genieten ga ik, van mijn tweede lustrum. Van mijn werk en van het schrijven. Ik wens jou fijne laatste dag(en) van 2022. Maak van 2023 een jaar van waar je met een dikke glimlach op terug kan kijken!