Skip to main content

Tag: freelance

Ben jij veranderd?

In mijn blog Buigzaam en kneedbaar schreef ik al dat In Woordenland in januari tien jaar bestaat. Voor mijn gevoel is er in die tien jaar niet zoveel veranderd, ben ik niet veel veranderd, maar dat is natuurlijk niet waar. Sowieso was In Woordenland destijds nog een vage droom en staat het nu als een huis. En ikzelf? Eh … ik was toen tien jaar jonger?

Op mijn Facebookpagina zocht ik ter inspiratie voor dit blog een foto van tien jaar geleden op. Ik denk niet dat hij met deze foto op mijn website wil, dus je moet het doen met een randje zoon. We zitten op het terras bij een strandtent. Het grootste verschil zit hem in de zoon, toen tien, nu zo goed als twintig. Ik hoef je niet te vertellen dat het de jaren zijn waarin je de grootste ontwikkeling doormaakt. Een tweede verschil is dat hij een Fristi in zijn handen heeft, op zeker in het zonnetje aan het strand zou dat nu een koud biertje zijn. Ik maak mezelf wijs dat dit het is, maar natuurlijk zie ik best dat ikzelf ook een metamorfose heb ondergaan. Ik kan me bijvoorbeeld niet herinneren wanneer ik voor het laatst rosébier dronk! 😉

Geschreven tijdcapsule

Ik las onlangs over iemand die een tijdcapsule maakte. Ze deed tien items die weergeven wie ze is en wat ze belangrijk vindt in een schoenendoos. Die plakte ze voor tien jaar dicht om tegen die tijd los te peuteren en te ontdekken welke ontwikkeling ze doorgemaakt heeft. Leuk, dacht ik! Maar wat stop ik in die doos? Onlangs signeerde ik bij de lokale boekhandel en zag ik het boek Elke dag een vraag – ik heb het mezelf meteen cadeau gedaan. Een geschreven tijdcapsule, Dat past beter bij mij dan een schoenendoos. In dit boek met 365 vragen beantwoord je vijf jaar lang, elk jaar op dezelfde datum, dezelfde vraag. Zo ontstaat er een persoonlijk metamorfosenaslagwerk. Ik ben benieuwd. 

Rest mij de titel van dit blog: hoe ben jij veranderd de afgelopen tien jaar?

freelance, Groei, In Woordenland, Jubileum, ondernemer, Persoonlijke groei, Tekstbureau, Tien Jaar

Buigzaam en kneedbaar

Het is november 2012 en tijdens het wandelen hoor ik regelmatig over het marketingbureau waar mijn loopmaatje werkt. Ze vertelt over de blogs die zij op diverse platforms plaatsen en dat ze daar tekstschrijvers voor nodig hebben. Voor ik het weet, heb ik het gezegd: ‘Dat kan ik ook wel.’

Het is roerig bij mijn werkgever. De tweede of de derde reorganisatieronde heb ik overleefd. Met minder mensen hetzelfde voor elkaar boksen is niet goed voor de sfeer en ik weet het allemaal niet meer. Ik werk dan ruim twaalf jaar bij het bedrijf, maar voor ik daar terechtkwam, had ik al vier reorganisaties niet overleefd. Vier, ik meen het echt. Dit was de vijfde keer dat ik in de situatie zat en nu ik wel steeds doorging naar de volgende ronde, zat ik in dubio wat nou beter was; blijven lijkt leuk, maar in de praktijk viel het een beetje tegen. 

Een beginnetje

De beslissing was snel genomen: ik begin alvast voor mezelf. Als ik er dan ergens in de toekomst uit moet, heb ik alvast een beginnetje. 10 januari 2013 ging ik naar de Kamer van Koophandel, schreef mijn bedrijf in en één dag per week werkte ik sindsdien voor In Woordenland, naast drie dagen voor mijn werkgever. Mijn eerste echte klant? Het eerdergenoemde marketingbureau. Het is immers niet wat je bent, maar wie je kent …

Toen de klap uiteindelijk drieënhalf jaar later in ronde vijf toch kwam, sloeg de twijfel nog wel toe. Ik had in die nipte zestien jaar bij deze werkgever best iets opgebouwd en zonder vast inkomen ernaast, was het een beetje spannend. Ik zette door en binnen korte tijd was ik waar ik nu nog steeds ben: fulltime ondernemer. 

Tien jaar In Woordenland

Lang verhaal kort: 10 januari 2023 is het precies tien jaar geleden dat ik de stap naar de KvK zette. Tien jaar verhalen, teksten en blogs. Tien jaar In Woordenland. Wie daaraan heeft bijgedragen dank ik uit de grond van mijn hart én met een piepkleine attentie die ik tussen een decemberwens gestopt heb, binnenkort op de mat. 

Tien jaar is een tinnen jubileum. Tin staat voor lange levensduur en flexibiliteit. Tin is buigzaam en kneedbaar. Tin is In Woordenland.

freelance, In Woordenland, Jubileum, ondernemer, tekstschrijver, Tien jaar In Woordenland

In Kaag en Braassem, lokaal in de Randstad

Als ondernemer moet je reflecteren, zo eens in de zoveel tijd. Waar ben je goed in, wat wil je en wie zijn je klanten? Toen ik vandaag een paar pagina’s op deze website onder de loep nam, wist ik het weer: ik ben goed in lokaal. 

Zonder mijn landelijke klanten tekort te doen: het grootste deel van mijn werk speelt zich af in de gemeente waar ik woon. Ik schrijf voor een lokaal tijdschrift, ben redacteur voor de lokale promotievereniging, blog voor plaatselijke ondernemers en spreek daarom vooral mensen uit de buurt. Natuurlijk, dagelijks verleg ik de grenzen voor mijn klanten in de rest van het land, stel dat ik vastroest! Maar de omgeving van Kaag en Braassem? Die bevalt mij wel. 

Wat van ver komt is lekker?

Voor het tijdschrift Hier! in de regio sprak ik onlangs iemand een paar dorpen verderop die recent voor zichzelf begonnen is als meubelstoffeerder. Iets wat ze zei inspireerde me, hoewel ik de letterlijke context ben vergeten. Het was haar moeders versteende uitdrukking over lokaal besteden. Het is fijn dat we ons daar steeds meer van bewust zijn en ik besloot alleen al daarom dat ze van een versleten erfstuk binnenkort weer een blikvanger mag maken. 

De grootse actie ‘steun je boekhandel’ maakte landelijk duidelijk dat we ze nodig hebben, de durfals met een bedrijf in je eigen dorp. Hoewel ik zelf nauwelijks boeken koop (misschien ongeloofwaardig voor de veellezer die ik ben), zou ik niet zonder de mijne kunnen. Alleen al omdat mijn oeuvre er ligt. Vandaar dat ik ‘onze Joris’ nog steeds steun met een button op mijn pagina: koop lokaal, ook online. En wil je makkelijk vanaf je eigen bank? Steun dan in elk geval míjn lokale boekhandel. Wat van ver komt, mag dan lekker zijn; dicht bij mijn huis heeft het ook! 

Bonus!

De pagina die ik onder de loep nam en die mij bracht tot het schrijven van deze blog, licht ik als bonus graag voor je uit. En wil je een beetje meegenieten van de parels in mijn buurt? Mocht je je afvragen of dit verhaal een moraal heeft? Ik heb een tekstbureau in Kaag en Braassem: lokaal én in de Randstad. Altijd benieuwd naar wat ik voor ondernemers uit de (wijde) omgeving kan betekenen. Kennismaken bij een kop thee op een van de hotspots van Roelofarendsveen? Kom eens langs, In Woordenland! 

📸 Teun Bakker

freelance, Freelancer, In Woordenland, Kaag en Braassem, Lokaal, ondernemer, Tekstbureau In Woordenland

Daar valt niet mee te spotten!

‘Jij bent soms erg strikt in deadlines,’ kreeg ik laatst te horen. Logisch, dacht ik: een deadline is toch een slotdatum, de uiterste dag dat je iets inlevert? Daar valt niet mee te spotten! 

Kun je té strikt zijn in deadlines? Ik denk het niet. Voor mij schept het in elk geval een hoop duidelijkheid. Ik heb het al vaker gezegd: zeg tegen mij nooit dat het niet uitmaakt wanneer iets klaar is. Er is dan geen enkele noodzaak om eraan te beginnen. Toch denk ik dat ik genoeg doorzettingsvermogen heb om elke opdracht in korte tijd af te ronden. Immers: schrijvers zonder discipline publiceren geen boeken

De afgelopen tijd waren er nogal wat deadlines waardoor ik direct in de valkuil trapte die veel ondernemers moeilijk over het hoofd zien. Ik vergat te bloggen! Voor mijn opdrachtgevers vergeet ik dat nooit. Immers: ik heb een deadline en daar val niet mee te … Juist! 

Hoog tijd …

… om jullie even bij te praten! 

  • Ik volg nog steeds de Meesterproef bij Querido. Een supertoffe cursus die wel van mij vraagt dat ik voor de deadline schrijfwerk oplever, lees wat mijn mede-cursisten schrijven, daar een mening over vorm én om de week een middag gekluisterd zit aan Zoom. Daarentegen levert het mij enorm veel op: inspiratie, op koers blijven en willen presteren. En daar krijg ik een berg energie van. 
  • Binnenkort verschijnt ‘De laatste in de rij’, deel 2 van de H4C-serie over een havoklas op het Klaverlandcollege. In dit deel staan Olivier en Anna centraal, twee klasgenoten die het gevoel hebben altijd de laatste te zijn die iets ontdekken. Een gevoel dat veel jongeren van die leeftijd hebben, ik herken het zelf ook nog wel. De redacteur noemde het een “ontzettend tof verhaal” en daar kan ik weer even op teren! Met veel plezier ben ik bezig aan de laatste correcties. Ik hoop dat ik jullie binnenkort de cover mag laten zien! 
  • Gisteren hoorde ik hoeveel bibliotheken Ontdek jij wie ik ben? aangekocht hebben. Ik had al hoge verwachtingen, want de Biblion-recensie – waar de aankoop vanaf hangt – was lekker positief. Mijn verwachting werd overtroffen! Dus ben jij een bieb-lezer? Reserveer het boekje alvast, binnenkort is het bij heel veel bibliotheken beschikbaar. Ze zijn onderweg!
  • Afgelopen dinsdag mocht ik in het kader van Ontmoeten en Verbinden bij bibliotheek Rijn en Venen voorlezen voor 55+. Ik las voor uit Angela & Emma Weerzien. Wat een energie kreeg ik daarvan! Ik las hoofdstukken uit naam van Angela voor en had de deelnemers zo nieuwsgierig gemaakt, dat een groot deel met een boek naar huis ging. Zoals een van de hen zei: “Kom maar op. Ik wil ook weleens lezen wat die Emma te vertellen heeft”. Dit doe ik met liefde elders nog een keer, dus mocht je dit lezen en toevallig medewerker bij een bibliotheek of boekhandel zijn … 
  • Deze week verhuis ik met mijn bureau naar een tijdelijk onderkomen omdat het pand waar ik nu zit extreem in verbouwing zit; wat steeds meer overlast geeft. Als coördinator van de flexwerkers ben ik druk met de belangrijke randzaken: de kopjes, de voorraad en het koffieapparaat bijvoorbeeld. En mijn eigen spullen, na ruim vijf jaar is je bureau toch een verzamelplaats van rommel geworden. Eind december verhuis ik nog een keer, naar een supertoffe plek bij Tech Campus De School. Daar blijf ik!

Niet om het een of ander, maar ik ga weer aan het werk. Ik heb namelijk nog voor mijn opdrachtgevers een paar deadlines te halen deze week. En daar valt … Dat dus. 

Liefs, Alice

Angela & Emma, Bibliotheek, Deadline, Flexwerken, freelance, H4C, In Woordenland, Klaverlandcollege, Meesterproef

7 redenen waarom ik jouw blogger ben

De strijd tussen beeld en tekst is eeuwig. Het zijn net twee broers; ze kunnen vaak niet met en niet zonder elkaar. Een goede foto zegt inderdaad meer dan duizend woorden, maar als jij je expertise over wil brengen op je potentiële klanten, heb je meestal ook een stukje tekst nodig. Het kan zijn dat ik je al heb overtuigd, maar laat ik er nog een schepje bovenop doen: 7 redenen waarom ik jouw blogger ben.

Je zit vol verhalen over je vakgebied, maar bent niet zo goed om het verhalend over te brengen. Laat dat nu mijn sterke kant zijn.

Je wil potentiële klanten graag bereiken en neemt de communicatie naar hen serieus, maar hebt eenvoudigweg geen tijd om ervoor te gaan zitten. In mijn agenda past nog wel een maandelijkse, tweewekelijkse of wekelijkse blog.

Je onderneemt graag, bent goed in wat je doet en doet het liefst vooral waar je van houdt. De minder leuke dingen besteed je uit aan iemand die dáár juist weer van geniet.

Nadenken over blogonderwerpen betekent nadenken over je vakgebied. Een valkuil bij ondernemen is achteroverleunen. Als je voor mij een lijstje opstelt, zit je rechtop en scherp je gelijk je geest.

Je neemt je voor te bloggen, maar voor je het weet staat er alleen maar oud nieuws op je blog. Je koopt bij mij niet alleen blogs, ook punctualiteit. Ik houd bij wanneer het tijd is voor een nieuwe blog.

Ik doe niet aan een writersblock, sterker nog: daar geloof ik niet in. Waarom zelf worstelen als bij mij de woorden onophoudelijk stromen?

Misschien blog je liever zelf? Dat snap ik, jij bent de specialist. Laat mij je helpen door de blog te redigeren en er een verhalend sausje over te gooien. Hoe gezelliger de blog, hoe groter de kans dat jouw potentiële klant doorleest.

Ons best bewaarde geheim? 

Uiteraard staat jouw eigen naam onder de blog die ik als tekstschrijver voor jou schrijf. Interesse? Kom eens langs, In Woordenland!

Bloggen, Blogger, freelance, Freelancer, In Woordenland, ondernemer, Teksbureau

Nooit niks

Begin deze week lag ik op een behandeltafel voor een ontspannen massage in een schoonheidssalon. Terwijl ik met mijn gezicht in de speciale uitsparing geperst lag, realiseerde ik mij: ik doe nooit niks. 

Vijf x half = tweeënhalf

Specialist twee dingen tegelijk, zo kan ik mezelf gerust noemen. Terwijl ik fiets luister ik naar een boek. Vooral dat laatste combineer ik met van alles: met strijken, met de was opvouwen en met het oplossen van een Japanse puzzel. In mijn werk betrap ik me regelmatig op overmatig enthousiasme: vijf dingen tegelijk doen met als gevolg dat ik alles half doe en ik mezelf wijsmaak dat dat samen toch ook tweeënhalf is.

Tijd voor niks

De overtreffende trap is dat ik op dit moment weer aan drie boeken tegelijk schrijf. Gelukkig nadert de deadline voor het inleveren van het tweede deel in de H4C-serie. Twee tegelijk is haalbaar. Immers, als Elly schrijft aan Angela & Emma, kan ik verder met een ander manuscript en zo benut ik mijn tijd optimaal én draai ik de productie die ik wil draaien. Maar tijdens die massage genoot ik stiekem zó van niks doen, ik besloot ter plekke dat me daar bewust van mag zijn. 

Ik mag van mezelf lummelen. Het schijnt gezond te zijn en goed voor mijn creatieve processen. Ik ben benieuwd hoe lang ik dat volhoud. Dus tips zijn welkom. Wat doe jij zoal, als je niks doet? 

Creatief proces, freelance, In Woordenland, Levensvragen, Lummelen, Niks doen

Kapotte linkjes fixen, waarom?

Op de eerste maandag van de maand doe ik voor deze website en de websites waarvoor ik webredacteur ben een ‘brokenlinkcheck’. Dit omdat gebroken linkjes (linken waar je op je pagina’s naartoe verwijst die niet meer bestaan) slecht zijn voor de SEO-resultaten van de website. Maar niet alleen dat, als iemand vol belangstelling jouw pagina bekijkt en door wil klikken naar iets wat zijn interesse heeft, wekt het nogal irritatie op als die link doodloopt. En wat ik niet wil met mijn websites, is mensen ergeren!

404

Daarnaast frustreert een dode link je zoekresultaten. Een pagina met (externe) linkjes zorgt ervoor dat je tekst meer waard wordt voor de zoekmachines. Maar als die zoekmachine op een 404-pagina stuit, is het effect averechts. Alleen daarom is het al interessant om maandelijks te kijken of al je (externe) linken nog bestaan. Dat doe ik niet handmatig, daar gebruik ik deze tool voor, wat mij nu weer een leuke externe link oplevert voor deze pagina, waardoor de waarde ervan stijgt. 

SEO

Nu weet ik heel goed waar ik voor blog. Ik wil jullie informeren met wat ik doe en daarnaast is het goed voor mijn website dat ik regelmatig met nieuwe teksten kom. Ik ben geen SEO-expert, maar schrijf wel in opdracht van marketingbureaus SEO-artikelen waarin ik specifieke zoekwoorden verwerk. Ben je op zoek naar een expert, dan kan ik je wel naar een van mijn concullega’s doorverwijzen. Ben je die expert zelf, dan kan ik je helpen met soepel lopende teksten. Interesse? Neem gerust contact met mij op.

F-ou(d)t

De aanleiding voor het schrijven van deze blog? Een link die vanmorgen op mijn eigen pagina doodliep. Ik zag dat het op een blog was, die oud én fout was, maar wel té leuk. Omdat de pagina tevoorschijn kwam bij de maandelijkse check, omdat een interne link ook leuk is voor de zoekresultaten van deze pagina én omdat hij eigenlijk te leuk is om niet nog een keer met jullie te delen. Een win-win blog dus. 

Broken links, freelance, In Woordenland, ondernemer, SEO, Website, Zoekmachine

Waarom jij taalnazi’s vervelend vindt

Een van mijn båeste vriendinnen is dat al sinds de basisschool. Zij is een cijfermeisje, ik ben meer van de taal. En zo hoorde ik haar ooit vertellen dat ze zich niet kon herinneren dat wij op school geleerd hadden over ’t Kofschip. Terwijl ik die les juist altijd onthouden heb!

Moraal van dit verhaal? 

We hebben allemaal les gehad in spelling en grammatica. Hoe kan het dan dat de een er goed in is terwijl bij de ander alles naar de achtergrond verdwenen is? Interesse! De vriendin is hoofd financiën geworden, ik schrijver. En dat zat er kennelijk al vroeg in.

Taalnazi

Laat ik vooropstellen: ik ben géén taalnazi. Ik haal graag mijn rode pen door andermans teksten, maar zal nooit iemand in het openbaar op een taalfout wijzen. Sowieso niet ongevraagd. Ik zie de foutjes wel, maar zeg er niet snel wat van. Anders is dat natuurlijk in mijn werk. Als je mij vraagt je tekst na te kijken, ga ik maar wat graag aan de slag. Terugkomend op de kop van dit artikel: taalnazi’s zijn dus vervelend omdat ze ongevraagd hun wijsheid rondstrooien. En niemand wordt graag bekritiseerd.

Aan de andere kant …

Laten we het omdraaien. Ik wijs je niet op je fouten, maar leg gewoon uit hoe het moet. Hoe? Door je een van mijn workshops te laten volgen. Kersvers ontwikkeld en onlangs uitgeprobeerd op de eerste groep: de opfriscursus spelling. Niet omdat ik het beter weet, maar omdat jij graag minder spelfouten wil maken. En daar help ik je graag bij.


Prop papier 23 mei 2019

Opfriscursus Spelling | gaat definitief door – aanmelden kan nog | 19.30-21.15 uur | Bits workspace | Roelofarendsveen | €32,50 (incl. btw)Aanmelden kan per mail.


Komt bovenstaande datum niet uit maar heb je wel interesse? Stuur mij een berichtje! Voor bedrijven: deze training is ook incompany beschikbaar.

freelance, Freelancer, In Woordenland, ondernemer, Redactiewerk, Spelling, Spellingcontrole, Workshop Spelling

Tekst zonder beeld is als beeld zonder tekst?

‘Ik ga straks een presentatie over mijn bedrijf geven,’ zei hij tijdens een netwerklunch.
‘Leuk, wat ga je allemaal vertellen?’
‘Weet ik eigenlijk nog niet. Ik heb niks voorbereid.’
‘Oh, dat heb ik ook ooit eens zo gedaan, dat is geen aanrader!’
‘Maak jij me even zenuwachtig…’

Paybacktime

‘Video is de toekomst,’ begon hij zijn presentatie. ‘Het gaat tekst helemaal vervangen.’
Er werd schuin naar mij gekeken, op dat moment de enige tekstschrijver in het gezelschap.
‘Nou, daar sta ik dan,’ merkte ik schamper op. ‘Ik kan mijn bedrijf wel opdoeken.’ Ik had wat lachers op mijn hand.
Het niet voorbereide gesprekje werd afgesloten met een daverende showreel. Oké, hij had wel een punt.

Zonder tekst?

‘Maar voor die video’s moet nog steeds een script geschreven worden,’ zei ik na afloop licht verontwaardigd. Gespeeld natuurlijk, want dat tekst en beeld elkaar vooral aanvult wist ik uiteraard wel. Het was het begin van een samenwerking. Hij maakte een prachtvideo van mijn bedrijf, ik ga binnenkort zijn blogs redigeren. Want daar is hij gelukkig toch over uit: leuk die video’s, maar een website kan niet hélemaal zonder tekst.

Benieuwd naar mijn bedrijfsvideo? Hij is gemaakt door Screen Visuals. Ik ben er blij mee!

freelance, Glazen bol, In Woordenland, Tekstbureau, tekstschrijver