Skip to main content

Auteur: Alice

Hoe vaak ga jij?

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Hoe vaak ga jij?

In mijn bio op Facebook staat: “Schrijver | Lezer | Theatergek”. Over dat laatste heb ik het niet vaak (genoeg) op mijn blog. Daarom op de vooravond van de Internationale theaterdag een blog over “mijn” theater.

Theatergek. Het liefst ga ik elke dag, hoewel ik het vermoeden heb dat ik er dan stress van krijg. Daarom zit ik ‘slechts’ eens in de paar weken in het rode pluche. Omdat ik zo gek ben op theater, besloot ik me in 2013 aan te sluiten als vrijwilliger bij de lokale theaterorganisatie WIJ Presenteert, een stichting die bijzondere voorstellingen boekt en tentoonstellingen en (straattheater)festivals organiseert. Zonder eigen theater, voor iedere productie zoekt WIJ een bijpassende locatie. En terwijl ik dit typ, realiseer ik me dat niet alleen In Woordenland tien jaar bestaat, maar dat ik ook nog eens tien jaar WIJ’er ben. 

Huiskamertheater

Een dag voor die Internationale theaterdag op 27 maart maak ik heel graag reclame voor WIJ Presenteert. Want behalve dat wij eens per drie weken een voorstelling op de planken hebben staan, organiseren we op 4 juni voor de tweede maal het huiskamertheaterfestival Kijk in de Wijk. Bij Kijk in de Wijk ga je met een kleine groep op tour langs drie optredens en leer je elkaar en de omgeving kennen bij de mensen thuis, op verrassende locaties. Cabaret, muziek, singer-songwriters en cultuur, je kunt van alles verwachten. 

In functie

Voor dit festival worden tien bijzondere acts geboekt, tien verrassende locaties gezocht en zijn er achttien verschillende kaartsoorten. Best complex om te organiseren, alleen het tijdschema zorgt al voor hoofdbrekens. Voor mij geldt dat ik ‘slechts’ de pr voor mijn rekening neem en de kaartverkoop coördineer. Dus behalve dat ik jullie meer vertel over mijn theaterliefde, ben ik nu ook gewoon in functie door een beetje extra reclame te maken. Zin in een zondagmiddag om nooit meer te vergeten en ben je bereid om daarvoor naar Roelofarendsveen af te reizen? Bestel dan hier tickets en block 4 juni 2023 in je agenda! En mochten we elkaar die middag tegenkomen, dan proosten we, op onvervalste liefde voor het theater.

In Woordenland, Kaartverkoop, PR, Reclame, tekstschrijver, Theater, Theaterliefde

***1/2 “Leest vlot en fijne schrijfstijl”

Geschreven door Alice op . Gepost in Reviews. Geen reacties op ***1/2 “Leest vlot en fijne schrijfstijl”

Het begint te wennen, elke maandag een review online, in de blogtour van De laatste in de rij. Nog een paar te gaan! Deze week is het de beurt aan Silvie van Silvieleest.

Silvie: “Er komen actuele en realistische onderwerpen aan bod. Ik denk dat de jongere lezer dit verhaal zeker wel kan waarderen! Ook ik heb er van genoten en ik ben benieuwd naar het volgende werk van deze auteur.” 

“Ik denk namelijk dat beide personages heel erg herkenbaar kunnen zijn voor de jeugdige lezer. 

Het gevecht met jezelf, onzekerheden, verliefdheid, maar ook de bepaalde druk in een vriendengroep.als een verhaal maar ook een stukje kennis en wijsheid dat je meegegeven wordt op jonge leeftijd over de keuzes die je maakt. “

Dankjewel, Silvie, tof dat je het boek voor me wilde recenseren én dat je ervan genoten hebt! Ik vind je foto bij het groene gras ook superleuk, het lijkt wel lente! Wie benieuwd is naar de hele recensie, verwijs ik naar haar Bookstagram; je kunt hem hier vinden. 

Volgende week is het de beurt aan Ilona van Bookstagram_Ilona. Ik wacht in spanning af!

De laatste in de rij, H4C, In Woordenland, Klaverlandcollege, Recensie, review

Niks voor mij!

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Niks voor mij!

Op de dag van de thuiswerker staat zoals je kunt verwachten de thuiswerker in het zonnetje. En dan hebben we het niet over diegene die een of meer dagen per week thuis de laptop openklapt, maar over mensen die door een aandoening niet anders kunnen dan thuis werken. 

Vooropgesteld: ik ben blij dat ik thuis kán werken, maar dat het voor mij niet noodzakelijk is. Want eerlijk? Thuis werken is helemaal niks. Voor mij dan. Ik heb het geprobeerd, want alles wat ik doe als tekstschrijver en auteur kan prima in mijn eentje thuis, aan de keukentafel als het moet. Maar ik werd er een schim van. Iemand die het liefst helemaal niet meer de deur uit ging. Dat past helemaal niet bij mij, want ik ben graag overal op en bij. Bovendien werd de wasmachine ineens heel belangrijk. Alsof hij mijn beste vriend was. Als hij piepte, sprong ik op van mijn stoel en waren mijn prioriteiten behoorlijk verschoven.

Reuring

Het was klip en klaar: ik had meer reuring nodig. Ik ging op zoek naar een oplossing, heel misschien kun je die oproep op sociale media nog herinneren? Het was in de tijd dat alle receptionisten overal de zak kregen en in menig kantoorpand een prachtige receptiedesk stond te verstoffen. Zonde, dacht ik. Laat mij maar aan zo’n receptiebalie zitten. Dan zeggen mensen me gedag als ze het pand binnen komen, kan ik best een gast de weg wijzen en een kop koffie geven, op weg naar een afspraak ergens in het pand. Lang verhaal kort: die oproep werd goed opgepikt en in heel korte tijd had ik een mooie werkplek gevonden. Inmiddels zijn we bijna zes jaar verder en ben ik met die werkplek verhuisd naar een nóg mooier gebouw. Superinspirerend en met nog meer reuring dan het vorige. 

Back to the future

Die nieuwe werkplek is in mijn oude middelbare school, terug bij af dus. In het midden van het gebouw was vroeger een binnentuin, in mijn tijd al overdekt en een patio waar o.a. muziekles gegeven werd. Daar staan nu bureaus voor flexwerkers en aan een van die bureaus mag ik elke dag lekker werken. Terwijl ik dit typ, zitten er achter mij mensen te vergaderen, zit er schuin achter mij iemand in een teamcall, zit er naast mij iemand te bellen, er lopen mensen voorbij en overal is geroezemoes. Fantastisch! Straks gaan we samen lunchen en bijpraten over wat iedereen gisterenavond gedaan heeft. Tussendoor zit ik mega-productief te werken. Benieuwd? Kom er eens kijken, er is nog een bureau vrij. Ik kan het je van harte aanraden. En thuis? Sinds kort heb ik daar ook een echte werkplek. Heerlijk voor dat ene uurtje dat het beter uitkomt om even thuis te werken. Om de volgende dag weer heel hard naar Tech Campus De School te rennen.

Foto: Tech Campus De School

auteur, Flexwerken, Flexwerkers, freelance, In Woordenland, ondernemer, Tekstbureau, Thuiswerken

***** “Dat doet de auteur gewoon weer!”

Geschreven door Alice op . Gepost in Reviews. Geen reacties op ***** “Dat doet de auteur gewoon weer!”

Geen review uit de blogtour, maar een spontane! Recensent Tazzy Jeninga plaatste gisterenavond haar review en ik ben er superblij mee. Vijf sterren!

Tazzy: “Een boek over jong en onzeker zijn. Becoming of age. Je zelf leren kennen. Jezelf mogen zijn. Het neemt je mee naar je eigen jeugd. Wat als die ene klasgenoot van jou, het ook zo moeilijk had?” 


“Ik herken er mensen in… En eigenlijk wel een stukje van mezelf. Bijzonder, dat ik 25 jaar verder ben, maar me toch helemaal thuis voel, in die schooltijd.  

Dat doet de auteur gewoon weer!“

De laatste in de rij, H4C, In Woordenland, Klaverlandcollege, Mening, Recensie, review

**** “Aanrader voor elke tiener”

Geschreven door Alice op . Gepost in Reviews. Geen reacties op **** “Aanrader voor elke tiener”

Het is weer maandag! Dat betekent weer een review in de blogtour van De laatste in de rij. Deze is van Nienke van Lezen en leven met Nienke.

Nienke: “Het is een heerlijke young adult die wat mij betreft een aanrader is voor elke tiener, schrijfster Alice schroomt niet om onderwerpen aan te snijden waarvan we allemaal weten dat ze er zijn maar niet genoeg besproken worden.” 


“Het leest niet alleen als een verhaal maar ook een stukje kennis en wijsheid dat je meegegeven wordt op jonge leeftijd over de keuzes die je maakt. 

EN heb je alvast een sneak peak te pakken of die beslissingen goed of slecht aflopen.”

Dankjewel, Nienke, fijn dat je genoten hebt! Wie benieuwd is naar de hele recensie, verwijs ik naar haar website lezenvooriedereen.nl; je kunt hem hier vinden. 

De laatste in de rij, H4C, Klaverlandcollege, Mening, Recensie, review

Ik ben alles

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Ik ben alles

Is de kop van dit blog een sterk staaltje arrogantie? Is het nu helemaal naar mijn bol geslagen? Maak je geen zorgen, het is slechts het thema van de Boekenweek, die vandaag van start gaat. “Iedereen die ook maar een beetje van lezen houdt, gaat in maart een dagje uit in de boekwinkel” staat te lezen op de website van de CPNB. Logisch, want je krijgt er een gratis boek bij; koop je voor € 15 aan boeken, dan krijg je het Boekenweekgeschenk van Lize Spit cadeau. 

Ga nou maar weer weg!

Logisch? Ik weet het niet hoor, ik houd niet een beetje maar een heleboel van lezen. Gerust snuffel ik graag een uurtje in een boekhandel. Maar een dagje uit in de boekhandel? Dat lijkt me best lang. Zou zo’n boekverkoper je dan niet zat worden? Als je niet weg te slaan bent? Tenzij je een enorme stapel boeken koopt natuurlijk, dan vindt die verkoper je vast fantastisch. Ik geef toe: ik ben er vaak best snel weer weg. Meestal doe ik het voorwerk op Hebban en weet ik precies waar ik voor kom. Maar eerlijk is eerlijk, meestal lees ik digitaal en koop ik alleen de boeken die ik cadeau doe in de boekhandel. 

Een dagje in mei

Aankomend mei opent bij de voor mij dichtstbijzijnde boekhandel ‘Koffie met Koek‘ wat eigenlijk gewoon een toffe koffiehoek in de boekenwinkel van boekhandelaar Koek is, “koffie bij een goed boek” dus. Ik hoop dat ze ook lekkere thee hebben, dan is een “dagje” naar de boekhandel toch ineens zo gek nog niet. Niet in maart, maar in mei. Houd mijn agenda voor de zekerheid alvast in de gaten 😉 

Boekenweek, Boekenweekgeschenk, Boekhandel, Boekverkoper, In Woordenland

**** “Heerlijke YA die problemen bespreekbaar maakt”

Geschreven door Alice op . Gepost in Reviews. Geen reacties op **** “Heerlijke YA die problemen bespreekbaar maakt”

Het is weer maandag! Dat betekent dat er weer een review in de blogtour online staat. Zoals jullie misschien al weten, t/m 3 april komt er op maandag een recensie online van De laatste in de rij. Deze derde is van Joyce van Joyce’s Library.

Joyce: “Ik kon me erg goed inleven in Anna als personage. Een beetje een stil meisje dat altijd overal maar achteraan hobbelt en als laatste nieuwe dingen ontdekt. Ik vond het erg mooi dat ze op een gegeven moment gewoon besluit om sterker te zijn en niet altijd maar ergens achteraan te staan.” 

“Ik vond het wel vermakelijk om te lezen over de problemen die tieners doormaken tijdens hun middelbare schooltijd.

Er is de afgelopen jaren dus weinig veranderd.”

Dankjewel, Joyce, superfijn: vier fonkelende sterren! Wie benieuwd is naar de hele recensie, verwijs ik naar haar Instagram-bericht; je kunt het hier vinden. 

Volgende week is het de beurt aan Melanie Hoogvliet van Bookstamel, met Melanie mag ik dinsdag 7 maart ook nog lekker kletsen in haar live Q&A op haar YouTubekanaal De wereld van Mel én er verschijnt ergens in maart ook nog een zondagverhaal op haar website, ik kijk nu al naar uit naar een heuse Melanie-maand!

De laatste in de rij, H4C, Klaverlandcollege, Mening, Recensie, review

Een voor allen

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Een voor allen

Eigenlijk is het een gemis als je in je vroege kinderjaren niet voorgelezen bent. Bij een van je ouders op schoot, samen op de bank of terwijl je in je bed ligt te wachten op de slaap. Voorlezen verrijkt je woordenschat en geeft je meer taalgevoel. Op de Internationale dag van de moedertaal (ja, ja, er is overal een dag voor) lijkt me het promoten van voorlezen in míjn moedertaal niet zo raar.

Luisteren

Sinds de luisterboeken de markt veroveren, laat ik mezelf ook met regelmaat voorlezen. Heerlijk, een zoetgevooisde stem in mijn oor terwijl ik sta te strijken of naar mijn werk wandel. Ik kan verdwijnen in het verhaal zonder dat ik eerst moet gaan zitten met een boek. Omdat ik dat ook graag doe, combineer ik het soms: een paar hoofdstukken tijdens het wandelen en thuis in bed verder lezen in het e-boek. Omdat ik een abonnement heb bij Storytel is dat de deal, Storytel biedt namelijk zowel luisterboeken als e-boeken aan en weet precies waar ik gebleven ben in het boek, of ik nu luister of lees. En dat is zo handig! 

Tips!

Hoewel die Internationale dag van de moedertaal gaat over meertaligheid, waarbij aandacht is voor de moedertaal van etnische groepen, wil ik het in dit blog houden bij mijn eigen moedertaal. Allereerst met een paar luisterboekentips uit eigen keuken:

Ontsluierd

Weerzien

Voorleeskoffie 55+

Maar wat als je nu al 55+ bent? Kun je dan ook zonder luisterboeken voorgelezen worden? Gewoon, één voor allen? Ik vind van wel en dat is Bibliotheek Rijn en Venen met me eens. Voor de tweede keer is er bij hen een voorleessessie gepland waarbij ik voorlees voor een doelgroep die dat misschien niet zo gewend is. Maar die net zo ademloos luistert als de doelgroep die het wél gewend is. Die met een kopje koffie of thee en wat lekkers alle tijd heeft voor een goed verhaal. Kom je ook?

Wanneer, hoe laat en waar?

➡️ 7 maart 2023, 10.30 uur, voorleeskoffie bij bibliotheek Rijn en Venen, vestiging Roelofarendsveen. Wil je erbij zijn? Geef je dan op via de website van Bibliotheek Rijn en Venen. Tipje van de sluier, ik lees voor uit de roman Angela & Emma, Weerzien. Leuk je te daar ontmoeten!

In Woordenland, Luisterboek, Roman, Voorleeskoffie, Voorlezen, Young Adult

**** “Ik laat mijn pubers deze reeks zeker lezen!”

Geschreven door Alice op . Gepost in Reviews. Geen reacties op **** “Ik laat mijn pubers deze reeks zeker lezen!”

Deel twee van de blogtour! T/m 3 april komt er op maandag een recensie online van De laatste in de rij. Deze tweede is van Marleen Persoon van missp_her_books_read.

Marleen: “Alice Bakker weet wel goed waar jongeren mee worstelen en heeft dit op een niet belerende maar open mind wijze neergezet. Het verhaal leest zeer vlot en komt betrouwbaar en herkenbaar over.” 

“Geen gezwijmel of hoog psychologische taal, maar de spreektaal van de jeugd, dat heeft de schrijfster met de juiste finesse gedaan.”

Dankjewel, Marleen, ik ben blij met je fijne recensie en de drieënhalve topsterren. Maar ook met deze toffe collage, die ik van je Instagram-account gehaald heb! Wie benieuwd is naar de hele recensie, verwijs ik naar haar Hebban-account; je kunt hem hier vinden. Volgende week is het de beurt aan Joyce van Joyceslibrary, ik kijk er nu al naar uit! 

De laatste in de rij, H4C, Klaverlandcollege, Recensie, review

Boekenliefde deel je samen

Geschreven door Alice op . Gepost in Blog. Geen reacties op Boekenliefde deel je samen

Op de dag van de liefde wil ik graag iets met je delen over boekenliefde. Afgelopen zaterdag was namelijk de tiende editie van BOEK10. Iedereen die naar dat leuke feestje komt, heeft dus die boekenliefde en misschien verbaast het je niet: dat zijn wel mensen waar ik me bij thuis voel. 

Samen

Bij Godijn Publishing doen we alles samen. Nou, alles. Veel. Dus ook met tien auteurs een podium delen om nieuwe boeken te presenteren. Drie keer eerder was ik zelf een van de tien. Dat stadium ben ik voorbij, dacht ik. Maar ja, zeg maar eens “nee” als je gevraagd wordt tóch nog een keer mee te doen. De volgende BOEK10 ben ik weer een van de tien. Op het vertrouwde nest, een evenement dat in mijn hart zit en dit keer georganiseerd wordt op het podium van een voor BOEK10 nieuw theater. Na Den Bosch, Hoorn en Woerden is de elfde editie van BOEK10 op zaterdag 25 november in “mijn” eigen theater in Roelofarendsveen. Alleen daarom al was nee-zeggen geen optie … 

Ook eens meemaken?

Natuurlijk lijkt dit schaamteloze promotie van een boekenevenement van mijn uitgever, maar ik zit nu al een paar dagen reacties te scrollen op sociale media en ik kan geen onvertogen woord vinden. “Geweldig georganiseerd evenement” – “Nagenieten van een hele toffe dag” – “Wat een topdag met schrijvers en lezers” – “Het wordt iedere keer leuker” … moet ik nog doorgaan? Of zet jij 25 november 2023 alvast in je agenda? BOEK10-najaar 2023. Ik kan er nu al zin in hebben!

Boekenliefdetip

Om nog een extra hartje uit te delen … 
Zonder mijn andere collega’s bij Godijn Publishing tekort te doen, mag ik je het vierde boek in de afbeelding boven deze post extra aanbevelen? Witte Muren van mijn schrijfcafépupil Hanneke Simons. Alleen al omdat ik in haar werk geloof en zo ontzettend trots op haar ben!

Boek10, Boeken, Boekenevenement, Boekenliefde, Godijn Publishing, Lezers, schrijvers, Theater